" خیر" یعنی تا خدا هست نیازی به کدخدا نیست!

سید ابراهیم رئیسی در نخستین نشست خبری خود پس از انتخابات ریاست جمهوری، با یک " خیر" محکم، پاسخی قاطع به سوال یک خبرنگار در خصوص علاقه وی به دیدار با رئیس جمهور آمریکا داد.

به گزارش خبرگزاری برنا استان البرز، این پاسخ کوبنده از سوی رئیس جمهور جدید واکنش برخی کاربران مجازی را در پی داشت، عده ای با خوشحالی از پایان نگاه به دست کدخدا می گفتند و عده ای هم منتظر بالا رفتن نرخ دلار پس از کلمه " خیر" بودند!

اما تجربه سال های اخیر نشان داده که محاسبات دشمن درباره اعمال فشار در چارچوب سیاست دو مسیره فشار و مذاکره زمانی تغییر می کند که بداند فشار منجر به مذاکره نمی شود.

 امیدی که "دولت امید" به مذاکره داشت را شاید بتوان دلیل اصلی بسیاری از فشارها علیه ملت ایران دانست. این در حالی است که اگر سیاست در دولت جدید از دل بستن به مذاکره و قدم زدن با کدخدا تغییر کند شاید معادلات سیاسی بین ایران و آمریکا هم با تغییراتی مواجه شود.

هدف، حمایت از بستن دروازه ها و قطع ارتباط با کشورهای دنیا نیست بلکه باید ابتدا بدانیم که بر سر چه میزی به مذاکره نشسته ایم و طرف مقابل ما چه کسانی هستند؟ مذاکره زمانی مفید واقع می شود که عزت مان حفظ شود و دنیا با زبانِ احترام با ایران صحبت کند و پای تمام تعهدات خود بایستد؛ در غیر این صورت مذاکره نه تنها فایده ای ندارد بلکه به مانند سال های اخیر بر تحریم ها افزوده نیز می شود.

زمانی می توانیم انتظار پیشرفت و توسعه کشور را داشته باشیم که بجای دلبستن به چند کشور خاص، با تکیه بر توان و دانش جوانان ایرانی ابتدا دست لیبرال های غرب زده را از سفره انقلاب قطع و سپس به سمت " خیر" حرکت کنیم.

هرکس می تواند برداشتی از سخنان رئیس جمهور جدید داشته باشد؛ و برداشت حقیر این است که : " خیر" رئیسی یعنی تا خدا هست نیازی به نجات از سوی کدخدا نیست.

بقول شهید آوینی:ما باید به وظیفه خود عمل کنیم. وقتی مبادی تفکر ما از غرب جداست، نباید منتظر باشیم که نتایج عملی تفکرمان مورد تأیید آن ها واقع شود که اگر چنین شد، در حقیقت نقض اغراض اولیه ماست؛ یعنی اگر می خواستیم که نهایتا خود را با پسند غرب و غرب زدگان بسنجیم، دیگر چه داعیه ای برای انقلاب کردن وجود داشت؟ وای بر ما اگر اجازه دهیم روشنفکران غرب زده وارث انقلاب شوند!