«ویل هانتینگ خوب» روایت قصه یک نابغه ریاضیات

به گزارش برنا، داستان فیلم در مورد ویل هانتینگ جوان ۲۰ ساله‌ای است که در دانشگاه ام‌آی‌تی سرایدار است و نبوغی ذاتی در زمینه ریاضیات دارد اما استعداد خود را باور ندارد و هیچ سعی و تلاشی نیز در این که دیگران از این استعداد او آگاه باشند ندارد. استلا اشکارسگورد بازیگر سوئدی در نقش جرالد لمبیو پروفسور ریاضی دانشگاه ام‌آی‌تی که استعداد ویل هانتینگ را کشف می‌کند، رابین ویلیامز در نقش روان‌شناسی که با ویل هانتینگ گفتگو می‌کند و بن افلک هم در نقش چاکی سالیوان دوست صمیمی ویل هانتینگ در این فیلم بازی می‌کنند.

لورنس بندر تهیه‌کننده و سو آرمسترانگ، جاناتان گوردون، باب وینشتین و هاروی وینشتین تهیه‌کنندگان اجرایی فیلم ویل هانتینگ نابغه بوده‌اند. ژان یوس اسکافیر مدیر فیلمبرداری، ملیسا استوارت طراح تولید، جیمز مک‌آتیر کارگردان هنری، یارو دیک طراح صحنه و بئاتریکس آرونا پاستور طراح لباس و کری باردن، بیلی هاپکینز و سوزان اسمیت انتخاب‌کننده بازیگران و تعیین نقش‌های فیلم بوده‌اند.

از ویژگی‌های این فیلم بداهه‌گویی‌هایی است که آزادانه به دیالوگ‌های فیلمنامه تزریق شده‌اند. همین گفتگوهای عامیانه ارزشی دوچندان به فیلم بخشیده‌اند و باعث شده تا نوع رابطه برادرانه ویل و دوستانش چاکی (بن افلک)، بیلی (کول هاوزر)، و مورگان (کیسی افلک) و همین‌طور دوستی ویل و اسکای‌لار دختر دانشجوی دانشگاه هاروارد بسیار جالب و تماشایی شود.

این فیلم برنده دو اسکار و نامزد هفت اسکار دیگر شد. مت دیمون که نقش اصلی فیلم ویل هانتینگ را بازی می‌کند نامزد دو جایزه آکادمی اسکار بهترین فیلمنامه اورجینال و بهترین بازیگر نقش اول مرد شد که در نهایت جایزهٔ بهترین فیلمنامه اورجینال را به دست آورد و جایزهٔ بهترین بازیگر مرد را به جک نیکلسون واگذار کرد. هم‌چنین رابین ویلیامز برای بازی در این فیلم جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را به دست آورد. ویل هانتینگ خوب در ۶ بخش بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین بازیگر نقش مکمل زن (مینی درایور)، بهترین تدوین (پیترو اسکالیا)، بهترین موسیقی متن (دنی الفمن) و بهترین خواننده (الیوت اسمیت) هم نامزد اسکار شد. در جشنواره گلدن گلوب هم جایزه بهترین فیلمنامه به این فیلم رسید و نامزد جایزه بهترین فیلم درام، بهترین بازیگر نقش اصلی (مت دیمون)، و بهترین بازیگر نقش مکمل (رابین ویلیامز) هم شد و در جشنواره فیلم برلین هم مت دیمون برای بازی و فیلمنامه خود جایزه خرس نقره‌ای را دریافت کرد. این فیلم با فروش بیش از ۲۲۵ میلیون دلار در سطح جهان، بیش از ۲۲ برابر بودجه ۱۰ میلیون دلاری خود درآمد کسب کرد.

هرچند داستان فیلم در بوستون می‌گذرد اما بیشتر تصویربرداری فیلم در تورنتو انجام شده و صحنه‌های مربوط به دانشگاه‌ام آی تی و هاروارد در دانشگاه تورنتو فیلمبرداری شده‌اند.