به گزارش برنا؛ زینب تقوایی در نشست چالش های تولیدات رسانه ای در دوران کرونا، با اشاره به نحوه کنار آمدن با این ویروس مهلک و نحوه مدیریت تولید پروژه های تلویزیونی، گفت: «در این شرایط برای ادامه کار نیاز به مهندسی تولید است. برای مثال فعلاً سراغ طرحهایی که نیاز به فضاهای بسته دارد و قصههای آپارتمانی نمیرویم و طرحهایی را انتخاب میکنیم که ۹۰ درصد آن در فضای باز باشد. این اتفاق روی کار نویسندگان هم اثر گذاشته است و آنان نیز داستانهایشان را به این سمت سوق دادهاند.»
تقوایی درباره هزینههای مضاعفی که کرونا روی دست سازندگان تولیدات نیز گذاشته است، توضیح داد: «نمیتوان گفت درصدی به هزینهها اضافه شد، واقعا کن فیکون میکرد. به دلیل اینکه شما هر لحظه باید تدابیری داشته باشید که بتواند شرایط را پابرجا کند که این شرایط برای رسیدگی انتها نداشت. شرایطی نبود که هزینه های آن را بتوانید قبل از تولید پیش بینی کنید؛ از نوع تعذیه تا نوع لوکیشن، هزینه ها را به شدت جابه جا می کند. در حین پروژه تیم پزشکی داشتیم، ضدعفونی هم یکی از اتفاقات در این زمینه بود. وقتی کسی درگیر می شود طبیعی بود که هزینه درمان آن با پروژه باشد.»
تقوایی در ادامه به مصداقها اشاره کرد: «به عنوان مثال در کار «باخانمان» تعداد بالایی از عوامل و بازیگران درگیر شدند. در سریال «دودکش» نیز همین طور بود. حدود یک ماه تعطیلی کرونایی داشتیم. بخشی خود کارگردان بود که درگیر شده بود و نمی توانستیم کار را پیش ببریم و همه این موارد هزینه های مضاعفی برای تولید داشت. زمان، مسائل جاری روزمره، تعطیلی ها و هزینه های خود کرونا از جمله موارد این هزینه های مضاعف بودند. از طرفی هیچ بیمه ای کرونا را تحت پوشش قرار نمی دهد. یک باره ۱۰۰ نفر در محیط سربسته قرار بگیرد و اگر کسی کرونا بگیرد دیگر تیم تولید نمی تواند خودش را نسبت به آن منفعل نشان دهد.»