به گزارش روی خط رسانه های خبرگزاری برنا، روزنامه ایران نوشت: ««برای حضوریشدن کلاس درس حاضریم واکسن بزنیم. از عوارض واکسن نگرانم ولی به هر حال اگه قراره چند سال ذهن ما درگیر بیماری کرونا باشد باید عوارض واکسن را هم قبول کنیم. خیلی از بچهها هنوز برای زدن واکسن تردید دارند اما در کتاب تاریخ خواندیم در گذشته هم این نگرانی درباره انواع مختلف واکسن وجود داشته. بچههای دهه ۸۰ برای تزریق واکسن مشتاقتر از بزرگترها هستند.» این را ملیکا میگوید. یکی از دختران نوجوانی که میخواهد واکسن بزند تا زودتر به مدرسه برود.
با سرعتگرفتن واکسیناسیون و عبور از پیک پنجم کرونا حالا گروههای سنی ۱۲ تا ۱۸ سال هم در نوبت تزریق واکسن قرار گرفتهاند؛ تجربهای که این روزها در برخی از کشورهای عربی همسایه نیز در حال اجراست. فعالیت مدارس برخی از کشورهای اروپایی و آمریکایی هم بعد از واکسیناسیون این گروه سنی حضوری شد.
برخی از دانشآموزان معتقدند کلاسهای آنلاین مشکلات زیادی در یادگیری و روند زندگی به وجود آورده و حاضرند با واکسینهشدن زودتر به کلاس درس برگردند اما بسیاری از خانوادهها هنوز برای بازگشایی مدارس و واکسیناسیون بچهها تردید دارند. هفته گذشته مرکز افکار سنجی دانشجویان با نظرسنجی از خانوادهها اعلام کرد ۴۰ درصد والدین تا هنگام ریشهکنشدن کامل کرونا مخالف بازگشایی مدارس هستند اما ۵۵ درصد والدین میگویند در صورتی که معلمان و دانشآموزان واکسینه شوند موافق بازگشایی مدارس هستند.
ملیکا ۱۴ سال دارد و در پایه نهم تحصیل میکند. او میگوید: «با همکلاسیها در فضای مجازی درباره واکسن حرف میزنیم. این که بزنیم یا نزنیم؟ اثر داره یا نه اگر عوارض داشت چه کار کنیم؟ من موافق تزریق واکسن هستم، البته نمیدانم چه عوارضی برای بچههای زیر ۱۸ سال دارد. هیچ مطلب و مقالهای هم در این زمینه منتشر نشده است اما وقتی این روزها بزرگترها واکسن میزنند و اثر آن را در کاهش مرگ و میر یا بستری میبینم بیشتر به واکسنزدن اعتقاد پیدا میکنم. با توجه به واریانتهای مختلف کرونا هر چه زودتر برابر این ویروس مقاوم شویم بهتر است. البته فقط واکسنزدن مهم نیست و باید پروتکلهای بهداشتی در مدارس اجرا شوند. تعداد بچهها در مدرسه زیاد است و فاصلهها هم کم. اگر یک نفر مبتلا باشد میتواند ویروس را به بقیه منتقل کند. خیلی از دوستان و همکلاسیها نگران عوارض واکسن هستند ولی معتقدند باید واکسن بزنیم تا زودتر از شر کرونا راحت شویم.»
شیدا ۱۷ سال دارد و میخواهد زودتر واکسن بزند تا باز هم نشستن پشت نیمکت مدرسه را تجربه کند: «سال آخر دبیرستان هستم و باید برای کنکور آماده شوم. کلاسهای آنلاین بیشترین ضربه را به من زد. معلم نمیتواند مفاهیم درس را بهخوبی انتقال دهد. با این که دو بار به کرونا مبتلا شدهام ولی برای تزریق واکسن نگرانی ندارم. به نظرم واکسنزدن بهتر از نزدن است. بعضی از همسن و سالهای من با راهانداختن کمپین «نه به واکسن» میخواهند امسال هم مدارس آنلاین باشد اما من موافق نیستم. برای این که به زندگی عادی برگردم در اولین فرصت واکسن میزنم. برادر ۱۲ سالهام هم برای زدن واکسن لحظهشماری میکند. از خانهماندن خسته شدهایم و دلمان برای مدرسه تنگ شده است.»
تینا هم حرفهای شیدا را تأیید میکند و میگوید: «سال آخر خیلی مهم است و سرنوشت ما امسال رقم میخورد. با وضعیت اینترنت و کلاسهای آنلاین چیز زیادی یاد نمیگیریم. حاضرم زودتر واکسن بزنم تا دوباره کلاسها حضوری شود. میخواهم هر وقت اشکال درسی داشتم با خیال راحت از معلم سؤال کنم.»
آتوسا هم موافق تزریق واکسن است اما میگوید پدرش اجازه نمیدهد به مدرسه برود: «پدر و مادرم خیلی نگران هستند که در محیط مدرسه به کرونا مبتلا شوم. هر دو واکسن زدهاند و من هم واکسن میزنم تا حداقل آرامش فکر داشته باشم.»
طاها ۱۷ سال دارد. با نشاندادن پیامک نوبتدهی واکسن میگوید: «هر کسی واکسن بزند جامعه زودتر ایمن میشود. میخواهم زودتر واکسن بزنم و فرقی نمیکند چه نوع واکسنی باشد. اطراف خودم خانوادههایی دیدم که یک عضو از خانواده آنها به دلیل تزریق واکسن به کرونا مبتلا نشد اما بقیه خانواده مبتلا شدند. ۲۰ ماه خانهنشینی و دوربودن از فضای مدرسه و دوستان طاقتفرساست. به هر حال کرونا بیماری سختی است و اگر زودتر واکسن بزنیم میتوانیم دوباره به زندگی عادی برگردیم.»
از روزی که تهران قرمز شد با خانواده به شمال آمدیم تا در امان باشیم. این را صبا میگوید. ۱۷ سال دارد و منتظر است بعد از اعلام وزارت بهداشت واکسن بزند: «یک سال است تهران نیامدهام و در این مدت هم کلاسهای درس آنلاین بود. دوست دارم زودتر مدرسه باز شود، چون واقعاً در کلاس آنلاین چیزی یاد نمیگیرم. وضعیت اینترنت اینجا خوب نیست. در هر جلسه چند بار اسکایروم قطع میشود و متوجه توضیحات معلم نمیشوم. واکسن موضوع بحث این روزهای خیلی از بچههاست. چند نفری هستند که میگویند واکسن نمیزنند چون هنوز اعتمادی به آن ندارند. یکی از دوستانم میگوید چیزی که در کمتر از یک سال تولید شود معلوم نیست چه از آب دربیاید اما من میخواهم واکسن بزنم و هر اتفاقی هم افتاد مهم نیست. شرایط برای ما که سال آخر هستیم حساس است. ما با کلاس آنلاین نمیتوانیم به قبولی با رتبه بالا در کنکور امیدوار باشیم.»
دکتر هادی یزدانی، پزشک عمومی، میگوید: «آموزش آنلاین ضربه سهمگینی به روند آموزش، خانوادهها و آرامش روان والدین وارد کرده است. باید برای بازگشایی مدارس تصمیم فوری گرفت ولی برای واکسینهکردن دانشآموزان میتوانیم از واکسنهایی که امتحان خود را پس دادهاند استفاده کنیم.»
او با اشاره به این که در میان مراجعان با موارد متعددی از اختلال اعصاب و روان بین مادرانی که بچههای محصل دارند مواجه شده است، میگوید: «مدیریت بچهها در کلاسهای آنلاین سخت است و والدین در این مدت با مشکلات زیادی مواجه شدهاند. بنابراین بحث بازگشایی مدارس باید جدی گرفته شود.»
دکتر میراولیایی، متخصص بیماریهای عفونی، هم با اشاره به تجربه مشابه تزریق واکسن به گروههای سنی ۱۲ تا ۱۸ سال در کشورهای عربی همسایه میگوید: «بازگشایی مدارس به تصمیم ستاد ملی مقابله با کرونا بستگی دارد. کشورهای عربی همسایه از مدتی قبل واکسیناسیون گروههای سنی ۱۲ تا ۱۸ سال را با واکسن سینوفارم آغاز کردهاند ولی هنوز نتایج آن مشخص نشده است. شاید چند ماه دیگر بتوان در این زمینه دقیقتر نظر داد ولی هنوز نمیتوان اثربخشی واکسن را در این گروه سنی مشخص کرد. در کشورهای اروپایی هم هنوز در زمینه واکسیناسیون کودکان تحقیق کاملی انجام نشده است، چون سیستم ایمنی کودکان با بزرگسالان متفاوت است اما با توجه به واریانتهای ویروس کرونا و این که نمیدانیم در آینده این ویروس چه رفتاری خواهد داشت بهتر است گروههای سنی زیر ۱۸ سال هم واکسینه شوند. تزریق واکسن به این گروه سنی در کشورهای اروپایی و آمریکایی عوارضی نداشته است و مطالعه در بحث ایمنیزایی آن ادامه دارد. چیزی که تا امروز مشخصشده بیخطربودن واکسن برای گروههای سنی زیر ۱۸ سال است ولی این که چقدر اثربخشی دارد همچنان در حال بررسی است.»