اجلاس سازمان ملل در چین برای مقابله با تهدیدهای بی‌سابقه تنوع زیستی

این نشست آنلاین که روز دوشنبه آغاز می شود، اواخر آوریل (اردیبهشت ۱۴۰۱) رنگ و بوی حضوری به خود می گیرد که در آن زمان، توافقی نهایی برای طبیعت حاصل می شود.

مباحث گنجانده شده در اجلاس COP۱۵ برپایه کنوانسیون تنوع زیستی است؛ پیمانی که ۱۹۵ کشور و اتحادیه اروپا آن را تائید کرده اند، اما آمریکا که بزرگترین کشور آلاینده تاریخی است، ذیل آن را امضا نکرده است.

کنوانسیون تنوع زیستی در سال ۱۹۹۲ در اجلاس زمین در ریو تصویب شد. اهداف بیان شده آن عبارت از محافظت از تنوع گونه های روی زمین و تعیین دستورالعمل هایی در مورد نحوه بهره برداری از  منابع طبیعی به نحوی پایدار و عادلانه است.

اجلاس امسال که ابتدا برای سال ۲۰۲۰ در نظر گرفته شده بود، به دلیل همه گیری کووید – ۱۹ به تعویق افتاد.

در اجلاس تنوع زیستی ۲۰۱۰ که در ژاپن برگزار شد، کشورهای عضو کنوانسیون تنوع زیستی ۲۰ هدف را برای محافظت از تنوع زیستی و کاهش فشار انسان بر محیط زیست ترسیم و ضرب الاجل ۲۰۲۰ را برای دستیابی به آن تعیین کردند. هیچیک از آن اهداف در زمان تعیین شده تحقق نیافت و با اندک استثنائاتی، امروز شرایط در مجموع بدتر از زمانی است که این اهداف در وهله نخست تعیین شد.

متن پیش نویس مورد مذاکره، چارچوب کنوانسیون تنوع زیستی را با تکیه بر ۲۱ هدف برای سال ۲۰۳۰ مورد توجه قرار می دهد.

این موارد شامل برقراری شرایط حفاظت شده برای ۳۰ درصد از اراضی و اقیانوس هاست، اقدامی که از سوی ائتلاف گسترده ای از کشورها حمایت می شود.

هدف دیگر به نصف رساندن مصرف کودهای شیمیایی است تا نفوذ مواد غنی از نیتروژن به آب های اقیانوس ها و آب های شیرین کاهش یابد.

در این پیش نویس همچنین درخواست کاهش استفاده از آفت کش ها به میزان دستکم دو سوم و توقف کامل تخلیه زباله های پلاستیکی عنوان شده است.

در اقدامی دیگر، یارانه صنایع مضر برای محیط زیست به میزان دستکم ۵۰۰ میلیارد دلار در سال کاهش می یابد.

با این حال کارشناسان هشدار می دهند بدون اختصاص پول و عملیات اجرایی، این تمهیدات خطر تبدیل شدن به وعده های توخالی را دربرداشته باشند.