من اسب نیستم!

به گزارش برنا؛ شاید از نظر عده‌ای به نظر عقب‌ماندگی از زمان، پیشرفت و تکنولوژی‌های جدید بیاید اما حتی زمانی که کودکانم با شوق و شیفتگی کاراکترهای منفی بازی‌هایشان را میکشتند، می ترسیدم! ترس از این که مبادا کشتن انسان‌ها، لحظه‌ای در ذهن‌شان، ساده‌انگاری و امری عادی تلقی شود.

با پیشرفت صنعت «بازی سازی» رفته رفته فضاهای زیست شخصیت‌های مجازی، واقعی‌تر می‌شود چنانچه گاه برای بازیگران این بازی‌ها تبدیل به بخشی از واقعیت دنیای‌شان می‌شود.

گویی هر روز هزاران دنیای جدید متولد می‌شوند. دنیاهایی که از دنیاهای مجازی روز قبل واقعی‌تر و باور‌پذیر‌تر هستند. حتی اگر مثل من برای ورود به این دنیاها تا به امروز مقاومت کرده باشید و یا حداکثر یک سر کوتاه به آن زده و فورا به دنیای واقعی‌تان برگشته باشید؛ باز هم نمی‌توانید تولد این دنیاهای جدید و زیست میلیون‌ها انسان در این فضاها را نادیده بگیرید. شخصیت‌های تخیلی که روز به روز پیچیده‌تر می‌شوند؛ چه به لحاظ ظاهر و پوشش و چه به لحاظ مسیر و داستان‌های زندگی‌شان.

حق انتخاب دارید چه کسی بشوید، با چه لباس و جنس و ملیت و حتی قدرت و شخصیتی. هر چه که وراده کنید؛ هر که می‌خواهید می‌شوید؛ حتی کسی متضاد آنچه واقعا هستید.

اگر در دنیای واقعی شخصی ترسو هستید؛ بروید شجاع‌ترین و جسورترین مبارز بازی شوید!

اگر در دنیای واقعی «خودپنداره» زشت و نازیبایی از خود دارید؛ بروید زیباترین شخصیت بازی شوید!

اگر در دنیای واقعی ضعیف، وابسته و دنباله‌رو هستید، بروید قوی‌ترین و قدرت‌مند‌ترین لیدر گروه در بازی شوید!

اگر در دنیای واقعی دوستان زیادی ندارید و کسی از مصاحبت با شما لذت نمی‌برد، بروید و در بازی تبدیل به محبوب‌ترین و جذاب‌ترین شخصیت شوید!

اگر در دنیای واقعی نمی‌توانید پول زیادی کسب کنید؛ بروید و در بازی، هزاران کیسه طلایی از زر و زیور برای خود به دست بیاورید...!

دکتر فاطمه عبدی