
به گزارش برنا، وقتی مارتینلوترکینگ در دهه 60 میلادی با سخنرانی جسورانه خود تحت عنوان «منرویاییدارم » بدون وجود اینترنت و راههای ارتباطی امروزی، بیش از 250 هزار آمریکایی را گرد هم آورد و بیعدالتی را زیر سوال برد و از برابری و برادری گفت، این بارقه امید بیشتر از هر زمان دیگری در بین سیاهان و مردم ستمدیده آن زمان ایالات متحده به وجود آمد که روزی فرا خواهد رسید که فرصت به صورت عادلانه در اختیار تکتک شهروندان آمریکا قرار خواهد گرفت تا همگان این شانس را داشته باشند که با تکیه بر استعداد و تلاش خود به جایگاهی که میخواهند، دست یابند.
دیری نگذشت که بعد از سالهای سیاهی که بر بردگان گذشته بود، دیگر افراد، به دلیل رنگ پوست، یا فقر و محل سکونت مورد قضاوت قرار نگرفتند.
من نیز رویاهای کوچک و بزرگ بسیاری دارم؛ رویاهایی بزرگ برای مام وطن و رویاهایی برای ورزش ملی میهن.
رویای من برای کشتی، رشتهای که دیوانهوار دوستاش دارم این است که ورزشی که ریشه در تاریخ و فرهنگ ایران زمین دارد، به اوج قلههای افتخار برسد. خانواده بزرگ و پرافتخارش برای سربلندی این ورزش تقدیس شده با هم همراه و همدل شوند و به کمک یکدیگر کشتی ایران را در بالاترین سطح به جهانیان ارائه داده و در میادین جهانی و المپیکها روی سکوی نخست جای دهند.
طی روزهای گذشته حرکتی زیبا صورت گرفت که بارقه امید را در دل خانواده کشتی جلایی دو چندان داد و آن اردوی بود که تحت عنوان بسترسازی از نوجوانان نخبه سراسر کشور در کمپ تیمهای ملی میزبانی کرد.
این اردوهای بستر سازی رمز موفقیت و استخراج استعدادهای ناب از دل شهرها و روستاهای گوشه گوشه ایران است. یاد دارم درست 20 سال پیش، دورهای که این اردوها برگزار میشد چه استعدادهایی که توسط مربیان قدیمی، کاربلد و زحمتکش کشتی فرنگی شناسایی شدند؛ استعدادهایی که تبدیل به ستاره های کشتی جهان شده و نسل طلایی کشتی فرنگی ایران را رقم زدند. حمید سوریان، قاسم رضایی، سامان طهماسبی، سعید عبدولی، امید نوروزی، حبیب اخلاقی، داود عابدینزاده، فرشاد علیزاده و خیلیهای دیگر که آن زمان نوجوان بودند و بعدها قهرمان جهان و المپیک شدند.
حرفم این است که این اردوها یکی از همان کارهای بزرگی است که میتواند آینده کشتی ایران را تضمین کند و ورزش ملی کشورمان را از رکود خارج کرده و تحرکی عظیم به سمت موفقیت به آن بدهد.
همراهی قهرمانان بزرگ و نامدار با این اقدام قابل ستایش فدراسیون این نوید را به ما میدهد که اعضای خانواده کشتی با اتحاد خود میتوانند مانع بروز بیعدالتی و نابرابری در این رشته شده و فرصت لازم و کافی در اختیار تمام استعدادهای سراسر کشور قرار دهند تا هر آنکس که محقتر و شایستهتر است در مسیر موفقیت و قهرمانی قرار گیرد.
این نوجوانان سرمایههای ورزش ملی ایران هستند و اگر برنامه درستی برای آنها داشته باشیم، هر روز بر این سرمایه افزوده خواهد شد و یک روز خواهیم دید که استعدادهای شناسایی شده امروز، آبروی ورزش ایران را در میادین جهان و المپیک با کسب خوشرنگترین مدالها خواهند خرید. هر یک از این نوجوانان یک پا حسن یزدانی، یک پا حمید سوریان خواهند شد اگر رویای ما محقق شود.