به گزارش برنا؛ قلقلک دادن حرکتی غیر ارادی را بیان می کند که ممکن است با خنده ناگهانی همراه شود و این نتیجه مستقیم یک محرک خارجی است.
محققان عنوان کردند که بیشتر افراد هنگام قلقلک میخندند اما برخی قسمتها در بدن هستند که بیشتر از سایرین تحت تأثیر نفوذ خارجی قرار میگیرند و از فردی به فرد دیگر متفاوت است و این ناهماهنگی کارشناسان را در این مورد دچار سردرگمی میکند.
قلقلک سنگین: شخصی که با لمس یک یا چند ناحیه از بدن شما حرکت ناگهانی و مکرر را به عنوان پاسخی به قلقلک دادن انجام میدهد.
قلقلک سبک: از طریق تماس با منبع خارجی اتفاق میافتد، اما فقط احساس لرز ایجاد میشود و شخص میتواند این کار را برای خودش انجام دهد.
به عنوان یک تصویر کلی نواحی که بیشتر از همه قلقلکی هستند گردن، زیر بغل، کف پا و معده است. برخی مناطق نسبت به مناطق دیگر حساسیت بیشتری دارند.
همانطور که گفته میشود، واکنش در برابر قلقلک، راهی برای دفاع از بدن است و ضعیفترین مکانها بیشتر تحت تاثیر قرار میگیرند.
ما فرضیههایی را که بر اساس میزان حساسیت افراد به قلقلک است، روشن میکنیم که عبارتند از: میزان قلقلکی بودن چیزی نیست، جز سیگنالی از مغز، برای تحریک بدن برای دفاع در برابر محرکهای خارجی و در نتیجه خنده.
بیان واکنش نسبت به قلقلک، بر تحکیم روابط بین افراد به عنوان نوعی پاسخ به دیگران تأثیر میگذارد.
واکنش به اثرات قلقلک به معنای لذت بردن نیست، بلکه ممکن است واکنش را از طریق گیرندههای عصبی بیان کند.
مسئول این امر ناحیه خلفی مغز است که بر حرکات نظارت میکند و مسئول واکنشهای فرد به حرکات است.
همانطور که میتواند حرکات ایجاد شده توسط یک فرد را برای خود پیش بینی کند.
اما نمیتواند حرکات ناگهانی را در نتیجه تأثیرات خارجی پیش بینی کند.
در سن چهار ماهگی، کودک قلقلک نمیگیرد و در برابر آن واکنش نشان نمیدهد. وقتی کودک به شش ماهگی میرسد، به یک واکنش قلقلک پاسخ میدهد و میخندد. کودک بدون اینکه بفهمد در واقع چه اتفاقی میافتد به طور خودکار میخندد.
با این حال، کارشناسان توصیه میکنند که کودک را زیاد قلقلک ندهید. همچنین باید یک قلقلک سبک باشد که برای کودک سنگین نباشد، به طوری که سیستم عصبی با آگاهی به انجام واکنشهای معمول عادت کند.
ممکن است کودک بدون لذت بردن از قلقلک بخندد، اما بیان آن به منظور جلوگیری از قلقلک برای او دشوار است.
در آلمان از قلقلک دادن فرد مجرم به عنوان نوعی مجازات و طور منفی استفاده میشد، به گونهای که فرد با کنترل نکردن حرکات خود از خنده زیاد میمیرد.
شایان ذکر است که گیرندههای عصبی در مغز بین ماهیت محرکهای خارجی تفاوتی قائل نمیشوند. یعنی اگر یک قلقلک از طریق یک شخص یا یک روبات رخ دهد، واکنش یکسان است.