پخش مستند زندگی زنده یاد پرویز کلانتری در «چراغداران»

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ در برنامه امروز استاد بهروز رضوی بخش هایی از زندگی پرویز کلانتری نقاشی که بسیاری از نقاشی‌های آشنا برای کودکان دبستانی همچون «روباه و خروس»، «چوپان دروغگو»، «حسنک کجایی؟»، «مرغابی‌ها و لاک‌پشت» و «روباه و زاغ» از آثارش هستند را  روایت می کند و از زندگی و فعالیت های وی می گوید .

زنده یاد پرویز کلانتری از جمله نقاشان مطرح نوگرای ایران به شمار می‌آید که جلوه و جایگاه هنرنمایی او مرزهای جغرافیایی را در نوردیده و در سراسر جهان به عنوان هنرمندی مدرن و خلاق شناخته می‌شود. او که از پایه‌گذاران سبک کاهگلی محسوب می‌شود و از ابتدا علاقه فراوانی به ترسیم مناظر خاک آلود در ایران از خود نشان می‌داد.

پرویز کلانتری در نخستین روز فروردین ۱۳۱۰ خورشیدی در زنجان زاده شد. پدر و مادرش از اهالی طالقان بودند اما به دلیل شغل پدر سال ها در زنجان اقامت داشتند و پرویز نیز در زنجان متولد شد و تا سه سالگی در آن شهر زندگی کرد.

وی از کودکی علاقهٔ خود را به رنگ‌ها نشان داد و به گفتهٔ خودش از کودکی با خط خطی کردن دیوار همسایه‌ها، کشیدن نقاشی انتزاعی را تمرین می‌کرد.

او در ۱۳۳۰ خورشیدی به دانشکده هنرهای زیبای تهران وارد شد و در ۱۳۳۸ خورشیدی در رشته هنرهای تجسمی دانش‌آموخته شد.

کلانتری در دانشکده هنرهای زیبا با همایون صنعتی‌زاده رییس آن وقت دانشکده آشنا شد و این آشنایی باعث راهیابی وی به مؤسسه انتشاراتی فرانکلین که ناشر کتاب‌های درسی و نشریه پیک بود، شد و این گونه بود که او به تصویرگری در کتاب‌های درسی روی آورد.

او از ۱۳۳۴ تا  ۱۳۴۷ خورشیدی به استخدام سازمان برنامه و بودجه درآمد و پس از آن به کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان منتقل شد و در آن سازمان فعالیت داشت.

کلانتری در مراکز هنری از جمله دانشکدهٔ هنرهای زیبای تهران و کالج هنری کودکان در کالیفرنیا کار کرد و مدتی نیز مدیر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در تهران بود.

وی نمایشگاه‌های گروهی و انفرادی بسیاری در داخل و خارج از ایران برگزار کرد. یک اثر از آثار این نقاش برجسته در فهرست تمبرهای ویژه سازمان ملل به چاپ رسیده‌است. هم چنین تابلوی مشهور شهر ایرانی از نگاه نقاش ایرانی او در مقر سازمان ملل قرار دارد.

کلانتری از ۱۳۵۳ خورشیدی با شروع نقاشی‌های کاهگلی، دورهٔ تازه‌ای را در زندگی هنری خود آغاز کرد که تا پایان عمر آن را ادامه داد. تابلوهای او جلوه‌ای ملموس از زندگی مردمان کویر و ساحل را در خود دارد. او بیش‌تر با تابلوهای کاهگلیش شناخته می‌شود  و حتی بسیاری او را پایه‌گذار سبک کاهگلی می‌دانند اما به گفتهٔ خودش پیش از او مارکو گریگوریان نخستین فردی بود که این کار را کرد، هرچند شیوهٔ کلانتری برخلاف گریگوریان که انتزاعی و مدرن بود، ملایم تر و طبیعی تر است. وی می‌گوید «من نقاش مناظر خاک آلود مملکتم هستم» به همین دلیل است که او در بیش تر کارهایش فضاها و نمادهای روستایی و بومی را تصویر می‌کند. وی هم‌چنین از هنرمندان بنام مکتب سقاخانه است.

او به نویسندگی و روزنامه‌نگاری نیز پرداخت و چند مجموعه داستان منتشر کرد، کتاب‌های "ولی افتاد مشکل ها"، "چهار روایت" و "نیچه نه، فقط بگو مشد اسماعیل" از جمله آثار اوست. از وی هم چنین مقالات هنری متعددی در خصوص ارتباط هنر و هنرمند ایرانی، در نشریات ایرانی منتشر شده‌است.

پرویز کلانتری در ۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۵ خورشیدی پس از مدت طولانی بیماری درگذشت.

برنامه «چراغداران» را به تهیه کنندگی حسینی باغسنگانی و روایت بهروز رضوی ساعت ۱۲:۱۵ روی موج‌اف ردیف۱۰۶ مگاهرتز از رادیو فرهنگ بشنوید .

انتهای پیام//