هر محصولی لایق نام مقدس ساخت ایران نیست

به گزارش برنا، گفتگو با چهره جوان کشور پیرو برند و برند سازی و جایگاه برندهای ایرانی در جهان، راهکارها و آسیب شناسی را در زیر می خوانید.

علی شهرابی فراهانی کارآفرین جوان و فعال اکوسیستم اقتصادی و استارتاپی ایران با بیان اینکه کارآفرین باید بداند هر محصولی لایق نام مقدس ساخت ایران نیست، گفت: مسیر صادر کردن فرهنگ و تمدن ایران و اقتصاد قوی از قدرت سازی برای لیبل ساخت ایران میگذرد که این هم با ایجاد برند های قوی که روح در آن ها دمیده شده باشد و توان ارتباط با مخاطب جهانی را دارد قابل انجام است.

چگونه در سنین کم شما به سمت کار آفرینی رفتید؟

بنده برنامه نویس بودم و هنوز هم هستم و از سنین کم آموزش برنامه نویسی رو شروع کردم اما طولی نکشید  تا به واسطه حضور کودکی در شغل پدری ام در بازار و علاقه ام به فضای اقتصادی،این آموزه هارو وارد دنیای کسب و کار کنم و اولین شرکت خودم رودر حوزه برنامه نویسی و استارتاپی تاسیس کردم.

با تغییر رویکرد و با توجه به اینکه اصلا قبول ندارم دانشگاه تنها دانش را به افراد انتقال می دهد به شکل فردی با فراگیری اقتصاد ، مدیریت کسب و کار و علوم هایتک(که پروژه های زیادی هم انجام دادیم)به شکل متمرکز فعالیت های خودم را گسترده تر کردم و به موازات فراگیری این علوم،بخش های جدیدی رو تاسیس کردم که سعی داره در مسیر اشتغال زایی، جوان گرایی و ایجاد فضای علمی برای توسعه کسب و کار و معتبر شدن لیبل مقدس ساخت ایران کمک کند و حرکت کند.

کارآفرینی در نظرم فراتر از یک کاره و عشق و علاقه به ایجاد شغل، کارهای بزرگ و هیجانات آن چیزیست  که این مسیر را زیبا می کند و تنها یک شغل نیست به نظرم....

وی افزود: چون اگر کسی برای خلق صرف پول وارد این مسیر بشود شکست و ناامیدی رو تجربه خواهد کرد چرا که این مسیر بسیار سخت و پرچالش فراتر از سرمایه مالی و مدرک تحصیلی ،تنها یک رهبر منعطف و عاشق می خواهد و من همیشه سعی کردم ریاست را جایگزین رهبری و کارآفرینی رو عاشقی بخوانم.

جایگاه برندهای ایرانی در جهان و نقش برندسازی اینطور بیان کرد: او در ادامه در پاسخ به

امروز شما آلمان رو با چه چیز می شناسید ؟ قطعا بنز و بی ام و یا تولیدات با کیفیت

یا ژاپن رو با تویوتا و هوندا

 یا آمریکا رو با  تکنولوژی مدرن....

این واقعیتی است که دنیا به واسطه آن چیزی که با لیبل ساخت آن کشور در کشورش می بیند به آن ارج می دهد.

دنیای امروز دنیای اقتصاد و علم بوده و هر کشوری توان بالاتری در اقتصاد بین المللی دارد هم در جوامع مقبولیت بیشتری داشته و هم تورم کمتری دارد و اکثریت مردمش هم رفاه  بیشتری را حس میکنند.

سالانه میزان رشد جی دی پی ما چقدر است وکشورهایی با ساختار تولید جهانی چقدر؟

امروز میزان درآمد گوگل از بخش تبلیغاتش به میزان بیشتری از درآمد نفتی کشور ماست....

برندینگ این نیست که یک نام تجاری را ایجاد کنیم و محصولاتمان را با تبلیغات این نام عرضه کنیم

برندسازی یعنی دمیدن روح به یک نام یا یک محصول

 این روح از کارآفرین یا رهبر و شاکله منابع انسانی و‌عشق آن ها به اون فضا شروع می شود تا تفکرات خلاقانه برای ایجاد حس خوب در مخاطب پس از  شنیدن نام این برند،که می توانم بگویم این موضوع برای عام‌ مردم قابل درک است که چرا با شنیدن نام یک برند حس خوبی دارندو حاضر هستند بهای بیشتری برایش بپردازند و با شنیدن نام یک برند چرا حس خوبی ندارند، که این دقیقا همان دمیدن روح به برنده که ملزوماتی دارد....

او افزود : امروز وجه مثبت یک کارآفرین روحیه رهبری او و عشق او به مصداق خانواده به سازمانش هست و الان تازه متوجه می شویم چرا سازمان های دولتی یا بسیار بزرگ که فقدان رهبر سازمانی را دارند موفق عمل نمیکنند!

وی در ادامه درباره وضعیت جایگاه برندهای ایرانی در جهان اینچنین اضافه کرد:

شما راجع به جایگاه برندهای ایرانی در جهان پرسیدید بگذارید بگویم طبق بررسی ها این جایگاه بسیار پایین و حتی نزدیک به صفر است.

من عمده ترین دلیل را خام فروشی و یا منابع فروشی، دلال محور بودن یعنی عدم ساماندهی در بخش توزیع و رسیدن سود به شکل عادلانه به تولید کننده

جاماندن ما از صنعت جهانی و تولید برای رفع نیاز داخل

و ضعف در برندسازی رو  مشکل بعدی میدانم

به نوعی باید نقش استراتژیکی را در دنیا ایفا میکردیم که نکردیم....

راهکارش چیست ؟

راهکار این‌ موضوع به یک یا دو مبحث نیست اما من جوان گرایی بر پایه شایستگی فکری نه مدرک گرایی و پا گرفتن تولید که زیرساخت سازی الویتش باشد رو قدم اول میدانم چرا که تولید قدم اول برای ماست. اما امروز واحد های تولیدی بزرگ و کوچکی داریم که این ها برای رفع نیاز داخل تولید میکنند و اکثر تولیداتشان از قوه متفکر برندینگ به علت بازار بسته یا رقابت داخلی دوره که این خب نیاز به یک کار قوی برای توسعه فکری و زیرساختی دارد.

متاسفانه بخشی از نام های تجاری داخلی اولین رکن هر تولید یعنی کیفیت و رقابت رو ندارند و در مسیر درست قرار نگرفتند....

چرا برند های جهانی؟

بیینید تنها راه حل صادر کردن فرهنگ و تمدن و بالابردن سطح رضایت اجتماعی از ملیت یک کشور و ایجاد روحیه در بین نوابغ و قشر جوان حضور ارزشمند در بین ملت هاست...

شما میدانید تولید و فروش در مقیاس جهانی منجر به توسعه اقتصادی یک کشور میشود.فراتر از این، کشور برای رهایی از فروش نفت نیاز به تولیداتی داره که توان ارز آوری داشته باشد که بتواند ارزش افزوده ایجاد کنه و نیاز ملت ها را به خودش بیشتر کند.

این کارآفرین جوان پیرو آسیب ها اینچنین اظهار داشت:

شما امروز وقتی دارید از خیابان ها عبور میکنید وبا عینک دلسوزی به فضا نگاه می کنید می بینید که جوانانی چون بنده درگیری ها و تفریحاتی رو الویت اصلی قرار دادند که نه تنها ما را به اهداف یک کشور قوی نمیرساند بلکه اسیب هایی خواهد زد و این رو نشات گرفته از جهانی نبودن صنایع میدانم.

او افزود : چرا که حس رضایت مندی وقتی در من جوان ایجاد بشود و ببینم چقدر دنیا در حال حرکت هست و‌من هم باید برای کشورم در این رقابت حرکت کنم من برای اعتلای این کشور هرکار و سختی رو قطعا  تحمل میکنم،اما امروز الگوریتمی در سیستم اموزش و بخش های دیگر ما برای جوانان ایجاد شده که تمام قوای خلاقیت و انگیزه های فکری برای خلق محصولات نوآورانه و یا مسیری زیبا رو از بین می برد و یک جوان بعد از گرفتن مدرک دانشگاهی تازه متوجه میشود فضای درون اجتماع با آموزه های دانشگاهی متفاوت بوده و این تازه اول مسیره....

اگر هم بخواهد خلاف قوانین غلط امروز اجتماعی که نتیجه اش واضحه حرکت کنه اون چارچوب های ذهنی که براش ایجاد شده اجازه حرکت با آسودگی خاطر رو به او نخواهد داد .

من آسیب اول را این میدانم که ما به جای اینکه انگیزه رو در سطح جامعه ایجاد کنیم تا جوانان حرکت کنند آنها را با مسائل پیش پا افتاده ای سرگرم کردیم که خود او‌ هم ناراضی است ولی فضا برایش فراهم نیست!

 و این چیزیست که رهبری هم بسیار بر آن تاکید دارند یعنی جوانان! که بحثش مفصله و درد و دل هم زیاد....

او در ادامه اینچنین اظهار کرد:

من آسیب اصلی رو قوانین دست و پا گیر میدانم و انحصار

انحصار غیر اصولی باعث از بین رفتن کیفیت محصول و بعد کسب و کار میشه.

امروز فراتر ازحمایت صرف با ایجاد کردن انحصار برای یکسری از صنایع و ایجاد نکردن محدودیت برای حضور دربازار بین المللی بیشترین آسیب رو به ما وارد کرده ، آسیبی که امروز مردم رو هم نسبت به لیبل ساخت ایران ناامید و سود های کلان برای عده ای ایجاد کرده که سود حاصل از این اتفاق رو به سمت مسکن،خودرو،طلا و بازارهای واردات می برند که تنها عایدی این تورمه که امروز شاهدش هستیم!

در یک کلام خلاصه بخواهم بگویم:

مسیر صادر کردن فرهنگ و تمدن ایران و اقتصاد قوی از قدرت سازی برای لیبل ساخت ایران میگذرد که این هم با ایجاد برند های قوی که روح در آن ها دمیده شده باشد و توان ارتباط با مخاطب جهانی را دارد قابل انجام است.

کارآفرین باید بداند هر محصولی لایق نام مقدس ساخت ایران نیست!

وی در پایان اینچنین اظهار کرد : باور دارم همه ما بدون قضاوت یکدیگر و جنگ عقیده باید در کنار هم برای اعتلای نام ایران و نور وسط پرچم تلاش کنیم و روزی برسد که تمامی نوابغ در کشور خودشان فعالیت کنند و این جز با کارزیرساختی قابل انجام نیست، و امیدوارم یک روز بدون قضاوت جوانان و بدون شعار موانع را برطرف کنیم و به آنها بها بدیم.  انشالله این نسل جوان ایران که بنده عضو کوچکش هستم پرچم ایران رو بر قله های فتح نشده موفقیت به اهتزاز در بیاورد.