رحمتی: اگر کره جنوبی را می‌بردیم عدالت زیر سوال می‌رفت

به گزارش سرویس ورزشی برنا، سید مهدی رحمتی دروازه بان باشگاه سپاهان اصفهان و تیم ملی فوتبال ایران درباره اتفاقات بازی با کره جنوبی و دیگر مسائل رقابت های جام ملت های آسیا صحبت کرده است که آن را در ذیل می خوانید.


هنوز هر شب کابوس بازی با کره را می بینم، برای من سخت ترین و تلخ ترین روزهای زندگی ورزشی ام در حال سپری شدن است. پس از پنج سال نیمکت نشینی به دروازه تیم ملی دست یافتم و در سه سال اخیر در اوج آمادگی بودم، هدفم موفقیت با تیم ملی و کسب عنوان بهترین دروازبان جام ملتها بود، رویایی که با حرف های تروسیه ،  متسو و پکرمن قبل از شروع مسابقات برایم به حقیقت نزدیک می شد.


هنوز نمی دانم چه شد و 15 دقیقه پایانی بازی با کره به چه شکلی گذشت، وقتی داور سوت پایان بازی را زد سرم سنگینی می کرد، مدام احساس می کردم دارم سکته مغزی می کنم و در عین حال می ترسیدم این اتفاق بیفتد و نگران خانواده ام بودم. فکر کنم هر خبرنگاری پیشم می آمد متوجه اوضاع وخیم روحی‌ام می شد، چون فقط می گفتم دارم دیوانه می شوم.


سخت است بگویم حق کره جنوبی نبود که مقابل ما به پیروزی برسد، آنها قوی تر بودند اما اگر بازی به ضربات پنالتی می کشید قطعا برنده می شدیم، اما عدالت فوتبال زیر سوال می رفت.


فوتبالی که ما دوستش داریم و برایش شعار می دهیم اما در کشورهای دیگر هم دوستش دارند و هم برایش برنامه دارند و کار می کنند. فوتبال ما سالهاست شده شعار، حاشیه، ناسزا و متاسفانه ناپاکی! فوتبالی که از داشتن امکانات یک باشگاه معمولی قطری هم محروم است، فوتبالی که همه در آن به دنبال منافع شخصی و روزمره خود هستند. فوتبالی که برخی کارشناسانش حتی در کارشناسی به دنبال چهره شدن هستند.


مدیری که رکورد دار تعویض مربی در لیگ است از فدراسیون در خصوص انتخاب سرمربی تیم ملی عیب و ایراد می گیرد. یادم هست در یک برنامه تلویزیونی کارشناسی به نام صدر می گفت: مهدی رحمتی یکی از عوامل عدم صعود تیم ملی به جام جهانی است و با این حرفهایش باعث شد از قهقهه به سرفه بیفتم و از چشمانم اشک راه بیفتد.


روزهای خیلی بدی در دوران بازیگری ام داشته ام، اشتباهات فجیعی هم مرتکب شده‌ام ، اما در بازیهای مقدماتی جام جهانی در نیمی از مسابقات به عنوان بهترین بازیکن زمین انتخاب می شدم و یادم هست تمام بزرگان فوتبال مثل ناصر خان حجازی ، علی پروین ، علی دایی ، خداداد عزیزی ، احمد رضا عابدزاده ، محمد مایلی کهن ،  غلام پیروانی ، حشمت خان مهاجرانی و خیلی های دیگر مرا به عنوان مهره موثر تیم ملی معرفی می کردند و آن وقت یکی مثل صدر مرا عامل عدم راهیابی تیم به جام جهانی. در آن مقطع داشتم به این فکر می کردم این آقا فکر نمی کند چنین صحبتی در تلویزیون توهین به شعور اهالی فوتبال است و به هرحال هنوز برایم سوال است چگونه تریبون رسانه ملی در اختیار افرادی قرار میگیرد که ... ؟


این روزها ناراحت جواد نکونام هم هستم ، در این دو سه سال اخیر اکثر تک گل های امتیاز آور تیم ملی را او زده اما همه آنها به فراموشی سپرده شده اند و هیچ کس به دنبال دلیل بد بازی کردن جواد نیست و اگر هم من بخواهم نظرم را بگویم مسلما مورد هجوم قرار می‌گیرم ! اما به نظرم شرایط برای درخشش او فراهم نبود آن هم در شرایطی که جواد در اوج آمادگی قرار داشت.


خود من این اواخر با افشین قطبی رابطه بسیار خوبی داشتم. اوایل به او گفته بودند بازیکنان ملی پوش سپاهان می خواهند تو را زمین بزنند تا سرمربی خودشان ( قلعه نویی ) به تیم ملی بیاید تا این که متوجه شد چنین چیزی نیست و بازیکنی که فیکس است چرا باید دنبال چنین مسائلی باشد. سپس به او گفته بودند اینها دوست دارند دوباره علی دایی سرمربی تیم ملی شود، خلاصه برایم نامفهوم بود چه کسانی به دنبال مسموم کردن ذهن سرمربی تیم ملی بودند اما با گذشت زمان مشخص شد آن حرف ها کذب محض است.


به نظر من این تیم یکی از کم حاشیه ترین و یکدل ترین تیم های تاریخ ایران بود ، کسی برای ما قبل ازعزیمت به قطر شانس صعود هم قائل نبود اما بدون اغراق باید بگویم با جانفشانی ملی پوشان، تیم از گروهش با اقتدار صعود کرد و با بد شانسی به کره خورد. اگر به استرالیا می خوردیم سپس حریف ازبکستان می‌شدیم و صعودمان به فینال قطعی بود، این درست که مدعی قهرمانی باید همه حریفان را ببرد اما اگر قرعه خوبی به ما میخورد حداقل نایب قهرمان می‌شدیم.


این حرف ها در کنار روزها گذشت و به قول معروف علی ماند و حوضش. ما ماندیم و این فوتبال تقریبا ویران . فوتبالی که اولویت آن تخریب یکدیگر است نه ساختن همدیگر . فوتبالی که در آن به جای ساختن امکانات تیم های پایه ای به دنبال قطع کردن بازماندگانش هستیم.


می توان از امروز به دنبال راه چاره بود اما با این شکل و شمایل فرهنگی‌مان افسوس که تصور می‌کنم باز به دنبال توجیه و خراب کردن خواهیم بود.