نیروی دریایی ارتش و سپاه، کابوس صهیونیست‌های مستأصل

به گزارش خبرگزاری برنا، سعید شهرابی فراهانی تحلیلگر مسائل بین الملل در یادداشتی نوشت: این روزها علاوه بر پر کردن فولدرهای موضوعی؛ باید دو چشم دیگر هم قرض کرد و نقشه منطقه را بطور منظم دید و پایید.

 نقشه‌های جغرافیایی اگرچه ساکت و ساکن هستند ولی زبانی دارند که فهمش برای همه مقدور و میسور نیست.

دیگر تقریبا برای اکثر قریب به اتفاق کارشناسان امنیتی و سیاسی مسجل شده است که معادلات دنیای فردا در گستره‌ای از کریدورهای دریایی ما بین تنگه باب‌المندب تا اقیانوس هند و دریای چین رقم خواهد خورد؛ در این میان کشورهایی که از قدرت دریایی، مزیت‌های اقتصادی، مسیرهای مکمل زمینی، دسترسی‌های هوایی، قدرت نظامی کافی و خودکفا برخوردار باشند؛ کارت‌های برنده‌ای را در اختیار خواهند داشت که می‌تواند روند بازی و حتی سرنوشت آن را مشخص کند. 

راستی مگر چند کشور هستند که همه خصوصیات مزبور را یکجا داشته باشند؟!

 در سال‌های اخیر و علی‌رغم محدودیت‌های بسیار؛ عزم نیروی دریایی ارتش و سپاه برای افزایش توانمندی‌های  خود با ارتقا و جهش خیره‌کننده‌ای همراه شده است.

 نکته قابل توجه آنجاست که در راهبرد کلان جمهوری اسلامی ایران؛ دریای عمان،خلیج فارس و دریای سرخ در کنار یکدیگر دیده شده‌اند. 

رونق مراودات دریای-تجاری با چابهار و از آنجا تا عمق آسیای میانه و روسیه در کنار قدرت صیانت از ناوگان انرژی و اقتصادی ایران و دوستان آن در باب‌المندب، کانال سوئز، مدیترانه و همچنین امتداد تنگه مالاکا به سمت شرق آسیا و بالعکس؛ معنا پیدا می‌کند.

نداجا (نیروی دریایی ارتش) هنگامی می‌تواند با تمرکز کافی و اقتدار بالا در دریای سرخ و مقابل سرزمین‌های اشغالی به انجام مأموریت بپردازد که خیالش از بابت امنیت در آبهای سرزمینی آسوده باشد و ندسا (نیروی دریای سپاه) نیز وقتی که منافع ملی را در مایل‌ها دورتر از سرزمین اصلی، ضمانت شده می‌بیند؛ قطعه دیگر پازل را با دقت در جای خود قرار می‌دهد.

 فقط ما نیستیم که در ایران و سرفرماندهی جبهه مقاومت به نقشه چشم دوخته‌ایم و آن را تفسیر می‌کنیم.

 دشمن صهیونیست نیز همین رویه را از منظر منافع خود پیگیری می‌کند. جست و خیزها و به آب و آتش زدن‌های دولت نوبتی در تل‌اویو برای راضی کردن آمریکایی‌ها در راستای دست به دست دادن اصحاب عادی‌سازی خباثت‌های صهیونیستی با اشغالگران قدس؛ بی‌جهت نیست.

بویژه اینکه آخرین پروژه خروج و انتقال نیروهای آمریکایی؛ عملا به یک رسوایی و افتضاح تبدیل شده است.

 در حالی که صهیونیست‌ها در تاب و تب امکان اتصال سامانه‌های هشدار و پدافندی ضدپهپادی و ضدموشکی تاد- فلاخن- پیکان- گنبد آهنین و ...در امارات، ترکیه، بحرین، آذربایجان، اردن و اقلیم کردستان عراق به سر می‌برند؛ آب‌های منطقه در انتظار وزیدن بادهایی از سمت ایران هستند که در صورت نیاز و در لحظه موعود؛ به طوفان بدل خواهند شد!

انتهای پیام/