دغدغه بازیگران سریال‌های تاریخی مختارنامه، ولایت عشق و شب دهم از فیلمنامه تا اجرا

 از تاثیر هنر نمایش به سادگی عبور نکنیم!

بازیگر سریال‌های بانوی سردار، هاتف، گسل که سینما را با خروج ابراهیم حاتمی‌کیا تجربه کرده است در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ به نکات جالبی در خصوص تولیدات نمایشی در ژانر تاریخ اسلام اشاره می‌کند. محمد فیلی در پاسخ به این سوال که چرا در تولیدات کارهای مذهبی به ویژه ماه محرم موفق عمل نکرده‌ایم و مشخصا کنداکتور ما خالی است گفت: به اعتقاد من کارهای تصویری بیشتر در ذهن تماشاگر می‌نشیند و تاثیر بیشتری از مدل های دیگر خواهد داشت. در این سال‌ها دیده‌ایم که سخنرانان بسیاری در خصوص ایام محرم صحبت می‌کنند  پس باید گفت  برنامه‌های این فرمی برای مردم یکنواخت شده است. اما کار نمایش در هر مدیومی  به جزئیات ماجرا می‌پردازد و می‌تواند مسائل مذهبی را با هنر آمیخته کند تا تاثیرگذارتر و باورپذیرتر شود.

بازیگر نقش شمر در سریال مختارنامه می افزاید؛ برای نمونه سریال «مختارنامه» سال‌هاست که پخش می‌شود اما همچنان مخاطب‌های خاص خودش را دارد. بارها شنیده‌ام که افراد می‌گویند ما هشت یا 10 بار این سریال را دیده‌ایم. این تاثیر کار  نمایش و شخصیت های جذاب نمایشی است که نباید آن را دست کم گرفت چون مخاطب با آن ارتباط برقرار می کند وتاثیر مستقیم روی باور بیننده دارد.

بازیگر سریال «روزی روزگاری» درخصوص کمبود و افت کیفی آثار در این گونه از فیلمسازی نیز عنوان‌ کرد: در ساخت یک کار تاریخی_مذهبی به سختی به یک قصه‌ی واحد می‌رسیم چرا که  با ممیزی ها و سخت گیری های بسیاری مواجه  می‌شود. برای ساخت این آثار باید متون بسیاری خوانده شود‌. برای مثال وقتی سریال مختارنامه را نگاه می‌کنید متوجه می‌شوید زمان و مطالعات بسیاری روی آن گذاشته شده است. در نتیجه باید اثری خلق شود که مورد توجه عموم باشد. رسیدن به این نتیجه واحد مشکل‌آفرین شده است.

 محمد فیلی در ادامه اضافه کرد: نوشتن فیلمنامه در این زمینه آنقدر سخت است که آن شخصی هم که شروع به نوشتن می‌کند پشیمان می‌شود. به همین دلیل نگارش یک فیلمنامه و ساخت یک اثر هیئتی را می‌طلبد که مشتاقانه پای آن بنشینند. این کار با یک فیلمنامه و قصه روز که راحت‌تر نوشته و اجرا می‌شود کاملا متفاوت است.

محمد صادقی با توجه به جنس، نوع بازی، لحن و توانمندی‌هایی که در ایفای نقش‌های تاریخی دارد در آثار کارگردان‌های مهمی مانند: محمدرضا ورزی و داود میرباقری دیده می‌شود. او در این گزارش همراه با ما بررسی می‌کند تولیدات نمایشی با محوریت تاریخ اسلام را و در پاسخ به این سوال که چرا ما در تولیدات کارهای مذهبی به ویژه ماه محرم موفق عمل نکرده‌ایم و مشخصا کنداکتورمان خالی است به  خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا می‌گوید: در دهه‌های هفتاد، هشتاد و اوایل نود کارهای تاریخی ارزشمند بسیاری تولید می‌شد که از پشت دوربین تا مقابل آن افراد نخبه در کارها مشارکت می‌کردند و آثار باکیفیتی برای مخاطب تولید می‌شد اما مدتی است که تولید اینگونه کارها متوقف شده و شاهد افت کیفی آشکاری هستیم که دلیل آن پنهان نیست. وقتی فیلمنامه‌‌ نامناسب باشد و افرادی که کار را تولید می‌کنند مانند گذشته افرادی اهل فن و متخصص نباشند طبیعتا منجر به ساخت کارهای بی‌کیفیت می‌شود. البته برای رسیدن به پاسخ دقیق‌تر در این زمینه معتقدم که باید به سراغ تهیه‌کنندگان رفت.

او در ادامه اضافه کرد: معتقدم بسیار خوب است که به مقاطع زمانی و برهه‌های مختلف تاریخ ورود  و در خصوص آن‌ها برنامه‌سازی کنیم‌. من نقش امیرکبیر و میرزا کوچک خان جنگلی را بازی کرده‌ام؛ درست است که این آثار در زمینه‌های دیگری است اما این آثار هم می‌توانند فیلم‌های ارزشمندی باشند چرا که دوره‌های مختلف تاریخی را برای مخاطب به نمایش می‌گذارند. 

بازیگر نقش مامون در سریال «ولایت عشق» عنوان کرد: در تولید فیلم‌های تاریخی از نظر زمان و مکان شکاف عمیقی وجود دارد. برای مثال می‌خواهیم زمان هزار سال پیش را نشان بدهیم و یا مکان جایی است که برای ما نامانوس است. طبعا این شکاف‌ها کار بازیگران را دشوارتر می‌کند. بازیگر باید تلاشی که در جهت آماده‌سازی می‌کند بسیار مفصل‌تر، دقیق‌تر و باورپذیرتر باشد. گاهی کارهای تاریخی را می‌بینیم که همه‌چیز اثر خوب است اما وقتی به بازیگران نگاه می‌کنیم برایمان باورپذیر نیستند و مخاطب یک انسان امروزی را در کار مشاهده می‌کند که نتوانسته نقشش را به درستی ایفا کند.

او ادامه داد: وقتی بازیگر این آماده‌سازی را به اقتضای آن زمان و مکان خاص انجام می‌دهد و خودش را برای بازی در آن اثر آماده می‌کند حالا باید بازی خودش را به روز کند تا بیننده‌ی امروزی بتواند با آن ارتباط برقرار کند. این امر یک چالش جدید را پیش پای بازیگر می‌گذارد و تازه کار دشوار ایفای نقش او از اینجا آغاز می‌شود؛ بنابراین نقش‌آفرینی در آثار تاریخی به مراتب دشوارتر از ژانرهای دیگر است.

محمد صادقی در انتها اشاره کرد: نکته دیگری که قابل توجه است و به باورپذیرتر بودن آثار تاریخی-مذهبی کمک می‌کند این است که در کنار گریم، طراحی صحنه، تدارکات و... بازی‌ها درست و باورپذیر باشد. اگر بازی‌ها نقص داشته باشند و عمیق نباشند متاسفانه ارزش کار بچه‌های دیگر هم از بین می‌رود. کسانی که در فیلم‌های ارزشی بازی می‌کنند اگر در کنار مطالعه، عقیده و باور قلبی به این مسائل داشته باشند قطعا اثری تاثیرگذارتر تولید خواهند کرد.

خبرنگار: تبسم کشاورز

انتهای پیام/