تاریخچه و علت نامگذاری اربعین

|
۱۴۰۱/۰۶/۱۲
|
۰۴:۰۱:۰۰
| کد خبر: ۱۳۷۱۲۵۹
تاریخچه و علت نامگذاری اربعین
اربعین (به عربی: الأربعین‎) در لغت به معنی چهلم است و در اصطلاح اسلامی، یک مراسم مذهبی شیعی است که بیستم صفر ۶۱ هجری قمری چهل روز پس از روز عاشورا در کربلا برگزار می‌گردد.

به گزارش برنا؛ امام حسین (ع) و ۷۱ نفر از یارانش در سال ۶۱ هجری قمری در جنگ کربلا توسط سپاه عبید الله بن زیاد کشته شدند. اربعین بزرگترین پیاده‌روی جهان است که رکوردی بیش از ۴۵ میلیون نفر زائر به شهر کربلا در این روز ثبت شده‌ است.

روز بیستم صفر یعنی اربعین چهل روز پس از کشته شدن امام حسین (ع) ؛ خانواده ایشان یعنی کاروان اسرا، از شام به مدینه بازگشتند و روزی است که جابر بن عبدالله انصاری، صحابی پیامبر اسلام، از مدینه به کربلا رسید تا به زیارت قبر حسین بن علی(ع) بشتابد و او نخستین کسی است که قبر امام حسین (ع) را زیارت کرد. در این روز، زیارت امام حسین (ع) مستحب است و این زیارت، همانا خواندن زیارت اربعین است.

چهلمین روز پس از کشته شدن امام حسین (ع) که نزد امامیه دارای ارزشی آیینی است و بر اساس اعتقادات کهن سر بریده شده امام حسین(ع) در چنین روزی به بدن وی در کربلا ملحق شده‌است. فاصله چهل روز از هنگام وفات مؤمن از اعتقادات و باورهای مسلمانان به‌شمار می‌آید.

در حالی که اربعین یکی از شعائر شیعیان امامی است، مسلمانان سنی و حتی مسیحیان، زرتشتیان و صابئیان هم در زیارت و هم کمک به اجرای مراسم‌ها شرکت می‌کنند.

زائران کشورهای اروپایی از جمله سوئد، روسیه و حتی هیاتی از شهر واتیکان در این مراسم شرکت کرده‌اند. برخی از رهبران مذهبی مسیحی عراق نیز به هیئت واتیکان پیوستند.

نظر شما