به گزارش برنا؛ طبق بررسی محققان، یک مدل جدید برای پیشبینی امید به زندگی افراد مسن کمتر به تشخیص بیماریهای خاص آنها بستگی دارد و بیشتر به عواملی مانند توانایی خرید مواد غذایی، میزان برخی از ذرات کوچک کلسترول در خون آنها و اینکه آیا آنها هرگز سیگار نکشیدهاند یا فقط گاهی اوقات سیگار میکشند، متکی است.
یافتههای مطالعهای که توسط محققان دوک هلث انجام شد، راهی برای پیشبینی اینکه آیا یک فرد بالای ۷۰ سال احتمالاً دو، پنج یا ده سال عمر میکند، ارائه میکند.
نشانگرها ممکن است در طی یک ویزیت پزشک به دست آیند، بنابراین میتوانند راهنمای مفیدی برای مراقبتهای بالینی باشند.
دکتر ویرجینیا بایرز کراوس، پروفسور دپارتمان پزشکی، گفت: این مطالعه برای تعیین علل نزدیک به طول عمر طراحی شده است. عواملی که نشان میدهند آیا یک فرد احتمالاً دو سال یا ۱۰ سال بیشتر زنده خواهد ماند.
محقق کراوس آسیب شناسی و جراحی ارتوپدی در دانشکده پزشکی دانشگاه دوک و نویسنده اصلی این مطالعه گفت: اگر این اقدامات به درستی اعمال شود، میتواند به تعیین فواید و بار آزمایشهای غربالگری و درمان برای افراد مسن کمک کند.
کراوس و همکارانش تحقیقات خود را در زمان مناسبی آغاز کردند و به یک ذخیرهسازی حاوی ۱۵۰۰ نمونه خون از یک مطالعه طولی دهه ۱۹۸۰ که افراد مسن را ثبتنام کرد، دسترسی داشتند.نمونههای بانکی در سال ۱۹۹۲ و زمانی که شرکتکنندگان حداقل ۷۱ سال سن داشتند گرفته شده و سپس در NIH ذخیره شدند.
نمونههای خون دارای ویژگی تصادفی دیگری بودند که قبل از استفاده گسترده از داروهایی مانند استاتینها گرفته میشد، چرا که مصرف استاتین میتوانست نتایج را منحرف کند.
شرکت کنندگان در این مطالعه چندین سال تحت نظر بودند و پرسشنامههایی را در مورد تاریخچه سلامت و عادات خود پر کرده بودند. با استفاده از تمام ویژگیهای مطالعه قدیمی، محققان توانستند ابزارهای تحلیلی پیچیده فعلی را به کار گیرند.
محققان به سرپرستی کنستانتین آلیفریس و سیسی ما در دانشگاه مینهسوتا، توانستند عوامل سلامتی را در مجموعهای از ۱۷ متغیر پیشبینیکننده که تأثیر بر طول عمر دارند، شناسایی کنند.
تجزیه و تحلیل محققات نشان داد که عامل اصلی مرتبط با طول عمر، عملکرد فیزیکی است که به عنوان توانایی برای خرید مواد غذایی یا انجام نظافت منزل تعریف میشود. بنابراین کاهش توانایی در امور منزل عمر را کوتاه میکند.
همچنین برای افراد مسنتری که دو سال بیشتر از زمان نمونه گیری خون آنها میگذشت، عامل اصلی مرتبط با طول عمر، داشتن مقدار زیادی کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL) بود.
کراوس گفت: ما فرض میکنیم، این ذرات بسیار کوچک HDL به اندازهای هستند که بهترین اندازه را دارند تا اندوتوکسین را، که یک مولکول ایجاد کننده التهاب قوی از میکروبهای روده است، از گردش خون [VBKMP۱]بین ببرند و پاک کنند.
ذره کوچک نیز ممکن است به بهترین وجه بتواند وارد بدن شود؛ بنابراین داشتن تعداد بیشتری از آنها میتواند این مزیت محافظتی را فراهم کند.
بهترین معیار طول عمر، سابقه سیگار کشیدن یک فرد بود و افراد غیرسیگاری بهترین عملکرد را داشتند.
کراوس گفت: این اقدامات درک ما را از مکانیسمهای زیربنای طول عمر روشن میکند و میتواند به آزمایشهای مناسب و مداخلات بالقوه اشاره کند.
او گفت: مرحله بعدی تحقیق استفاده از ابزارهای تحلیلی اضافی برای بهبود پیش بینی و شناسایی اهداف بالقوه برای درمان است.