به گزارش خبرگزاری برنا؛ اما نکته مهم این است که ایران چه نقشی را میتواند در این شرایط بازی کند. طبق گزارشهای متعدد موسسات خارجی، در حال حاضر فرآورده نفتی روسیه با قیمتهای تخفیفی و هزینه ترانزیت بالا در بازارهای جهانی به فروش میرسد که ایران میتواند از این شرایط برای خرید و فروش آن و سودآوری مناسب استفاده کند.
به طور کلی سوآپ یا تجارت فرآورده نفتی روسیه چهار مزیت عمده برای ایران به همراه دارد:
۱- با خرید فرآورده روسیه با قیمت تخفیفی و صادرات آن به قیمت بالاتر، درآمد ارزی ایران افزایش مییابد.
۲- در شرایط کسری بنزین و گازوئیل در کشور، واردات سوخت از روسیه میتواند حاشیه اطمینانی را برای تامین پایدار سوخت در روزهای اوج مصرف ایجاد کند.
۳- در صورت سوآپ فرآورده روسیه، مبلغی با عنوان حق سوآپ به ایران تعلق میگیرد.
۴- خرید و فروش فرآورده نفتی میتواند شبکه تراستی ایران برای انتقالات مالی را که در سالهای کرونا و مازاد بنزین ایجاد شده بود را احیا کند.
نکته جالب اینکه برخلاف همکاری نفتی و گازی، تجارت با فراورده نفتی روسیه تحریمناپذیر است و این محمولهها در یک شبکه مویرگی به هزاران خریدار منطقهای و با روشهای متنوع زمینی و دریایی به فروش میرسد.
طبق گفته جلیل سالاری مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش، هماکنون در بنادر شمالی ایران شامل نکا، انزلی، نوشهر و امیرآباد ظرفیت دریافت روزانه ۹۰ هزار بشکه فرآورده نفتی روسیه وجود دارد که البته قابل ارتقا به اعدادی در حدود ۴۰۰ هزار بشکه نیز است.
روز گذشته محسن خجستهمهر مدیرعامل شرکت ملی نفت از امضای قراردادهای سوآپ فرآورده نفتی روسیه خبر داد که به نظر میرسد سریعتر از سایر قراردادهای ۴۰ میلیارد دلاری با شرکت گازپروم روسیه به نتیجه برسد.
در صورتیکه ایران روزانه ۹۰ هزار بشکه فرآورده روسیه را خریداری و بازصادرات کند و روی هر بشکه ۳ دلار سود کند، سالانه درآمدی معادل ۳ هزار میلیارد تومان نصیب کشور میشود.
انتهای پیام/