به گزارش برنا؛ ارین کری فکرش را هم نمیکرد که با همسرش دیو از اقیانوس اطلس عبور کند؛ آنهم در حالیکه سه فرزند خردسال دارند! در سال ۲۰۱۵، آنها یک خانواده آرام و راضی بودند که در آدلاید زندگی میکردند و شغل خوبی هم داشتند.
«ما ملوان نبودیم و حتی آرزوی انجام چنین کاری را هم نداشتیم.» دیو، ۴۱ ساله، میگوید: «یک شب به صورت تصادفی مستندی درباره لورا دکر، جوانترین فردی که با قایق به دور دنیا سفر کرده، دیدیم و چیزی در آن مستند باعث شد ما زندگی خود را کاملا تغییر دهیم.»
اولین فکر خانواده کری این بود که آیا میتوانند این کار را انجام دهند؟ یک جستجوی سریع در گوگل به آنها کمک کرد تا دهها خانواده را پیدا کنند که در قایقهای تفریحی زندگی میکردند. این اطلاعات به آنها انگیزه داد و باعث شد تصمیم خود را بگیرند و دو سال بعدی را صرف پسانداز و برنامهریزی برای سفر قایقی خود کنند.
هفت سال بعد، این خانواده پنج نفره همچنان رویای خود را دنبال میکنند. آنها از دریای کارائیب گذشتند و با عبور از اقیانوس اطلس به پرتغال و پس از آن اسپانیا، تونس، مالت، ایتالیا و کرواسی سفر کردند. آنها بخش کوچکی از جامعه رو به رشد ملوانان تازه کار هستند. بر اساس گزارش شرکت تحقیقات تجاری، بازار جهانی قایقهای بادبانی در سالهای اخیر به طور تصاعدی رشد کرده و افراد زیادی این سبک از زندگی و ماجراجویی را انتخاب کردهاند.
دو سال بعد، این خانواده سختکوش هزینه مورد نیاز خود را تامین و یک بلیت یک طرفه به گرانادا در دریای کارائیب خریدند. آنها تصمیم داشتند با یک خانواده وبلاگنویس که مربی دریانوردی هم هستند، دیدار کنند تا آموزشهای لازم را ببینند و با کمک آنها مراحل برنامهریزی و خرید قایق را پشت سر بگذارند. خانواده کری میگویند تا قبل از شروع سفر با قایقشان، هرگز آن را ندیده بودند.
سه ماه طول کشید تا به قایق بادبانی ۴۷ فوتی خود مسلط شوند و شجاعت کافی برای دور شدن از گرانادا را پیدا کنند. این زوج آموزش فرزندانشان را در قایق ادامه دادند. آنها که دیگر شغلی نداشتند و بعد از مدتی بیقرار شدند اما داشتن فضا و زمان کافی باعث شد: «آنچه واقعا میخواهیم انجام دهیم فکر کنیم.»
امروز، ارین تنها شاغل خانواده است و آژانس را از کابین قایق اداره میکند. شوهرش صبحها به بچهها درس میدهد و بعد از ظهرها را صرف نگهداری از قایق میکند. اتصال به اینترنت ساده است؛ او در هر کشور، یک سیم کارت نامحدود میخرد و به کارهای آژانس میرسد. «ما معمولا چند هفته در یک مکان میمانیم و آخر هفتهها با قایقمان دریانوردی میکنیم. قایق ما مانند یک آپارتمان روی آب است.»
سه پسر خانواده کری (۱۳، ۱۱ و ۸ ساله) عاشق آزادی زندگی در قایق هستند با این حال، آموزش در خانه چالش برانگیزترین جنبه زندگی آنهاست؛ ارین میگوید: «بعد از چهار سال، ما هنوز در تلاشیم... سه پسر کوچولوی ما با هم دعوا میکنند، از روی تیرها تاب میخورند و ما را به این فکر میاندازند که برایشان پرستار بگیریم.»
ارین میگوید: «ما توافق کردهایم که برای مدتی بیشتری ادامه دهیم.» آنها قصد دارند زمستان نیمکره شمالی را در استرالیا (نیمکره جنوبی که تابستان است) بگذرانند و سپس در بهار به ترکیه، مراکش و کشورهایی دیگر بروند. اما یک ضرب المثل ملوانی هست که میگوید: برنامهها در هنگام جزر روی شن نوشته میشوند!
درست مانند ارین که از مستند دکر الهام گرفت، بدون شک بسیاری از افراد با شنیدن داستان خانواده کری به فکر این ماجراجویی میافتند؛ ارین به آنها توصیه میکند: «اگر قایقرانی بلد نیستید استرس نداشته باشید. شما میتوانید یاد بگیرید، قرار نیست آپولو هوا کنید!
کافی است با یک مربی و فرد با تجربه مشورت کنید زیرا آنها شما را از گرفتن تصمیمات احمقانه نجات میدهند. کافی است در مورد بودجه خود سختگیر باشید و پسانداز کنید. اگر آهسته پیش بروید و همه چیز را معقولانه انجام دهید، آنقدرها هم که به نظر میرسد ترسناک یا خطرناک نیست.»