اگر سلیقه‌های جدید جامعه را نپذیرند؛ دیگر سینمایی نخواهیم داشت

|
۱۴۰۱/۱۰/۰۴
|
۲۱:۲۸:۲۴
| کد خبر: ۱۴۱۵۴۵۸
اگر سلیقه‌های جدید جامعه را نپذیرند؛ دیگر سینمایی نخواهیم داشت
فریدون جیرانی یادداشتی در مورد آینده سینمای ایران نوشت.

به گزارش گروه فرهنگ و هنر برنا؛ فریدون جیرانی در یادداشتی که در «روزنامه اعتماد» منتشر کرده خطاب به علیرضا رئیسیان اینگونه نوشته است که: رئیسیان عزیز ، فکر نمی‌کنم درآینده ، سینمای ایران بتواند با حال و هوای قبل از این اعتراضات به حیاتش ادامه دهد. حتما خشونت‌های خیابانی ، مرگ های تلخ ، اعدام های ناراحت کننده و خواسته های این نسل ناآرامی که آمد به خیابان ها ، این نسل دهه 80 روی سینمای ایران تاثیر خواهد گذاشت و این سینما دگرگون خواهد شد.

اگر شرایط فرهنگی تغییر نکند، این بحران تشدید خواهد شد. فیلمسازان مستقل و اصلا بخش روشنفکری سینمای ایران یا خودش کار نخواهد کرد یا نخواهد توانست کاری را که دوست دارد انجام دهد یا نخواهند گذاشت کار کند. بخش سینمای عامه پسند هم به دلیل شکاف بین افکار عمومی و تفکر رسمی دچار تردید خواهد شد. آن هم بعد از برون افکنی پاره مدرن جامعه که باعث شده سیمای خیابان ها در اکثر شهرهای ایران تغییر کند.

43 ساله تلویزیون ترانه‌ای با صدای زن پخش نکرده، اما الان تو تاکسی، تو سواری‌های بین شهری، تو مغازه‌ها، تو رستوران‌ها، حتا کنار خیابان، ترانه‌های مختلف خوانندگان زن را می‌شنوی. من فکر نمی‌کنم در چنین شرایطی تو چنین شهری آن هم با مدیریتی که آمده نظارت حداقلی را به نظارت حداکثری تبدیل کند، سازنده فیلم عامه پسند و یا هر کارگردان دیگری بتواند سوژه ای پیدا کند که در ماه های آینده پاسخگوی نیازهای این جامعه در حال تغییر باشد.

اگر بخش سینمای متفکر نتواند کار کند سینمای ایران با بحران تفکر مواجه خواهد شد. اگر بخش سینمای عامه پسند مجبور به پذیرش  نظارت حداکثری شود، سینمای ایران با بحران مخاطب روبرو خواهد شد. اگر دولت فکر کند که می‌تواند نیروی جوان تربیت کند و فیلم‌های مورد نظرش را بسازد دچار اشتباه خواهد شد. چون اولا نسل‌ها در فرآیند تاریخی  و تحولات اندیشه‌ورزی جابه‌جا می‌شوند. ثانیا همین نیروی جوان در جامعه تغییر یافته، جامعه‌ای که دیگر تریبون‌های رسمی آن قادر به افکار عمومی سازی نیست با دیدن شکاف‌های جامعه، دچار بحران ذهنی خواهد شد و فیلم‌های سفارشی را با نگاه تلخ و تیره خواهد ساخت.

مدیریت فرهنگی در شرایط تغییر قرار گرفته و مجبور است نظارت حداکثری را به پایین‌ترین حد نظارت برساند و سلیقه و شیوه‌های تفکر جدید در جامعه را بپذیرد. اگر نپذیرد سینمایی دیگر نخواهیم داشت.»

انتهای پیام/

نظر شما