به گزارش خبرگزاری برنا، نسرین جزنی عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی در هجدهمین کنفرانس بین المللی توسعه منابع انسانی (نقش اکوسیستم منابع انسانی در ارتقا، امید، باور و اعتماد) که در سازمان مدیریت صنعتی ایران برگزار شد درباره امید و باور در نیروی انسانی اظهار داشت: نسل فعلی نسل آلفاست و باید مدیران سازمان ها درباره وضعیت نسلی که اخیرا بدنیا آمده و با ما اختلاف نظر زیادی دارند دغدغه داشته باشند.
وی افزود: نسلی که ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۳ بدنیا آمده اند به جز IT و هوشمندسازی چیزی نمی شناسند؛ گرم شدن زمین، محیط زیست وجنگ های سراسر دنیا و کویید ۱۹ باعث شده که مدیران به امید و باور و پرورش آن توجه بیشتری کنند.
این استاد دانشگاه شهید بهشتی تصریح کرد: امید و باور از حوزه روانشناسی به حوزه صنعت و تولید وارد شده است؛ باید چگونگی مبارزه با ناامیدی در مشاغل و کسب و کارها را بیاموزیم.
وی گفت: ما باید ناامیدی محدود را قبول کنیم؛ ولی هرگز امید بی پایان را از دست ندهیم؛ یکی از دلایل کامیابی در کشورمان امید و باور به زندگی است.
جزنی افزود: امید نگاه به آینده دارد؛ امید بر باور و ایمان و اعتمادی ساخته شده که مبنای زندگی در زمان های نامشخص ارزش زیستن دارد؛ به عبارت دیگر امید عبارت است از باور به اینکه آینده بهتر از حال خواهد بود؛ همراه با این باور که قدرت ساختن آینده را داریم؛ ترس، شادی و مهرورزی نقش کلیدی در نحوه عملکرد برخی سازمان ها ایفا می کنند.
وی افزود: هوش هیجانی چهار برابر IQ اهمیت دارد؛ باورهای مثبت در محل کار باورهای حل مشکل را بهتر می کند؛ وقتی امید در یک سازمان هست احساساتی مانند خشم و گناه از بین می رود.
عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی تصریح کرد: شاخص شفافیت در ایران ۱۴۸ از ۱۵۶ دنیاست؛ در تمامی مذاهب و مکاتب و فلاسفه صاحب کتاب ناامیدی وجود ندارد.
وی خاطرنشان کرد: پرورش حس شوخ طبعی و افزایش عزت نفس می تواند امید در یک سازمان را بالا ببرد؛ خوش بینی زیاد از حد و غیرواقعی باعث ضربه می زند و قطعا مانع از کار و پیشرفت است.
انتهای پیام/