ظرفیت عظیم همکاری در حوزه پتروشیمی بین ایران و چین/ با کمک چینی‌ها می‌توان ۴ میلیون شغل ایجاد کرد

مصطفی سعیدی کارشناس انرژی در گفتگو با خبرنگار نفت خبرگزاری برنا درباره ظرفیت همکاری ایران و چین اظهار داشت: در حال حاضر چین بزرگتری تولیدکننده و مصرف‌کننده محصولات پتروشیمی است. چنانچه ایران 33 میلیون تن و چین 278 میلیون تن محصول پتروشیمی تولید می‌کنند.

این کارشناس ادامه داد: ظرفیت همکاری ایران و چین در بحث پتروشیمی بالاست. چین معادن بزرگ ذغال سنگ دارد. ذغال سنگ را تبدیل به گاز سنتز کرده و گاز سنتر را به متانول تبدیل می‌کند و زنجیره‌های پایین دست متانول را توسعه داده است. البته این واحدها بیشتر در مناطق داخلی چین قرار دارند و دسترسی به آبهای آزاد ندارند.

وی افزود: واحدهای پتروشیمی با خوراک نفت خام و دیگر مواد هیدروکربوری چین هم بیشتر در مناطق ساحلی قرار دارند و از مناطق مختلف جهان مواد هیدروکربوری وارد می‌کنند.

سعیدی با اشاره به ایجاد واحد‌های متانولی کشور گفت: از طرفی ما نیز از گاز طبیعی، واحدهای متعدد متانول ایجاد کرده‌ایم. لذا می‌توانیم از تکنولوژی پایین دست متانول چینی‌ها استفاده کنیم و زنجیره پتروشیمی خود را توسعه دهیم. البته یک مانع مهم در این مسیر است. چینی‌ها بزرگترین وارد کننده متانول از ایران هستند و ما تامین کننده متانول چین هستیم لذا توسعه صنایع پایین دست متانول ممکن است برای چینی‌ها جذابیت نداشته باشد.

این کارشناس انرژی با اشاره به مذاکرات ایران و چین گفت: با مذاکراتی که با چینی‌ها شده است، شرکت‌های چینی‌ها حاضرند دانش فنی واحدهای پتروشیمی نظیر PDH (پروپان به پروپیلن) را به شرکت‌های ایرانی بدهند.

سعیدی به اهمیت قرارداد 25 ساله ایران و چین اشاره کرد و گفت: دریافت فناوری و دانش فنی پیشرفته پتروشیمی از چین تنها از طریق عقد قرارداد راهبردی قابل انجام است. لذا اکثر واحدهای تامین کننده دانش فنی چینی منتظر نتایج قرارداد راهبردی 25 ساله ایران و چین هستند. از طرفی باید در نظر داشت که تامین مالی جهت احداث واحدهای پتروشیمی اصلی ترین گلوگاه کشور است که شرکت‌های فایننسور (تامین مالی کننده) چینی‌ها تمایل به انجام آن دارند.

این کارشناس افزود: اما مسئله مهم‌تر این است که چه طرح هایی را با چینی‌ها مطرح می‌کنیم، ما نباید طرح GTPP را مطرح کنیم زیرا به اندازه کافی متانول داریم و برعکس طرح MTO/MTP می‌تواند جذاب باشد و بخشی از متانول تولیدی کشور را وارد زنجیره کند.

وی ادامه داد: باید تکنولوژی از چین طلب کنیم که صنایع پایین دست را توسعه دهیم که منجر به اشتغال‌زایی و توسعه شود. باید طرح‌های تولید مواد آروماتیکی از جمله بنزن و پارازایلن و زنجیره پایین دست آن‌ها، واحدهای کراکر بخار با خوراک ترکیبی جهت تولید اولفین علی الخصوص پروپیلن و طرح‌های PDH با محصولات متنوع پایین دستی مربوط به آن (نه فقط پلی پروپیلن) روی میز طرف چینی قرار گیرد.

سعیدی به پالایشگاه شهید سلیمانی اشاره کرد و گفت: گویا طرح احداث پالایشگاه شهید سلیمانی به ظرفیت 300 هزار بشکه و حجم سرمایه‌گذاری 12 میلیارد دلار به عنوان پروژه اولویت دار کشور بر روی میز چینی‌ها قرار گرفته است. 80 درصد محصولات این واحد سوخت بوده و احتمالا برای افزایش تقاضای سوخت کشور در آینده تدارک دیده شده است.

این کارشناس افزود: باید دانست ساخت پالایشگاه بدون اجرای سیاست‌های کنترل مصرف و بهینه‌سازی سیاستی شکست خورده است و باید مورد توجه سیاستگذاران کشور قرار گیرد. زیرا میزان تولید بنزین و گازوئیل فعلی کشور برای جمعیت 85 میلیون نفری ایران کم نبوده و اتفاقا در تراز کشورهای هم جمعیت نظیر آلمان و فرانسه و ترکیه است.

وی پیرامون افزایش کیفیت خودروهای سواری گفت: باید به جای ساخت پالایشگاه‌های جدید، تمرکز ما بر روی واردات تکنولوژی‌های خودرویی با مصرف پایین سوخت باشد و مصرف را با افزایش کیفیت خودروها کاهش دهیم و نه کاهش ظرفیت صادراتی نفت خام کشور و تبدیل آن به سوخت و دود شدن بیشتر آن.

سعیدی با اشاره به اشغال‌زا بودن طرح‌های پایین دستی گفت: با این حجم سرمایه‌گذاری پالایشگاه شهید سلیمانی می‌توان 12 طرح PDH به همراه زنجیره پایین دست متنوع آن یا پروژه‌های بسیار جذاب آروماتیکی را در کشور اجرا کرد که به شدت اشتغال‌زا هستند و نیاز صنایع پایین دستی کشور هستند. متاسفانه گویا عمده طرح‌های قرارداد راهبردی ایران و چین بر روی توسعه بالادست و تولید سوخت متمرکز است و این طرح‌ها خروجی اشتغال زایی پایینی خواهند داشت.

وی افزود: اگر اولویت‌بندی طرح‌های پتروشیمی در قرارداد 25 ساله ایران و چین با اولویت‌ طرح‌های تولید مواد آروماتیکی از جمله بنزن و پارازایلن و زنجیره پایین دست آن‌ها، واحدهای کراکر بخار با خوراک ترکیبی جهت تولید اولفین علی‌الخصوص پروپیلن، طرح‌های PDH با محصولات متنوع پایین دستی مربوط به آن (نه فقط پلی پروپیلن) و طرح‌های تکمیل زنجیره متانول موجود به درستی انجام گیرد، با کمک چینی ها می‌توانیم حداقل 4 میلیون شغل پایدار در صنایع پایین دست پتروشیمی ایجاد کنیم.

این کارشناس در پایان گفت: البته باید توجه به صادرات داشته باشیم تا بتوانیم توجه چینی‌ها را نیز جلب کنیم. کشور چین با سیاست توسعه واحدهای پایین دستی پتروشیمی و غیره توانست جمعیت 1 میلیارد 380 میلیون نفری را مشغول کار کند. چرا ما نتوانیم برای 85 میلیون نفر این کار را انجام دهیم؟

انتهای پیام/