قصه ها ستاره‌سازی می‌کنند نه چشمان آبی!

طبیعتا یکی از عمده ترین اتفاقات موثر در موفقیت آثار سینمایی در تمام دنیا حضور ستاره ها و چهره های محبوب و مشهوری هست که می تواند وضعیت اقتصاد را در سینما در «تمام دنیا بیمه کند». بی تردید ستاره ها وچهره های درخشان سینما جدا از اینکه عاملی برای موفقیت آثار سینمایی در گیشه هستند عاملی در ایجاد موج و البته تاثیرگذاری اجتماعی پیرامون موضوعات مختلف قلمداد می شود که به همین منظور شرکت های تبلیغاتی ، ارگانها والبته سازمان های مردم نهاد برای تبلیغات وجای انداختن موضوع و مطلبی درمشارکت های مردمی به سراغ این چهره ها می روند. طبیعی است که چهره ها برگ برنده آثار هنری هستند چرا که بسیاری از اتفاقات محبوب و مشهور هنری بر اساس هنرمندان چهره آن شناخته می شوند.

اما نکته ای که در سالهای اخیر به شدت مد نظر بوده است و نگرانی خانواده سینما به خصوص تهیه کنندگان و سرمایه گذاران را با خود به همراه داشته است بحث گرانی دستمزد ستاره های سینما است که طبیعتا  به عنوان راس هرم و نوک پیکان موفقیت آثار بایستی روی آن حساب ویژه باز کرد جدا از آن که سینماگران مجبور هستند برای موفقیت آثارشان به سراغ ستاره ها بروند ودستمزدهای هنگفت آن را پرداخت کنند و در بسیاری از گزارش های ما آمده است که بیش از 65 درصد بودجه یک پروژه هنری صرف بازیگر می شود باید به این نکته نیز اشاره کنیم که با توجه به انگشت شمار بودن ستاره ها در سینما بسیاری از پروژه ها نمی توانند آن طور که باید و شاید از وجود آنها بهره ببرند و در این شرایط خیلی از پروژه ها بی ستاره گی را تجربه می کنند و برخی نیز با ..

اما نکته ای که این روزها کمی جای تامل دارد و نیاز به بررسی میدانی و تحقیق بیشتر مستقیما به جایگاه ستارگان در حوزه جذب تماشاگر برمی گردد .

مشخصا عدم استقبال آثار سینمایی که میتواند دلایل مختلفی با خود به همراه داشته باشد یک بحث این مقاله است و حضور ستارگان و چهره های محبوب در فیلم های نفروش هم یک بحث دیگر ماجرا است ، گویا ستاره ها دیگر نمی توانند مخاطب را به سالن سینما بکشانند گویا ستاره ها دیگر محبوبیت و معروفیتشان به کار خانواده سینما نمی آید و خانواده سینما در هزینه هنگفتی که بابت دستمزد چهره‌های معروف و محبوب سینمایی دارد عائدی چندانی نمی رسد این زنگ خطر وقتی جدی تر به صدا در می آید که برخی از فیلم ها حتی به میزان هزینه های تولید یک اثر نیز دریافتی ندارند و این نگرانی برای خانواده سینما هر روز بیشتر می شود وقتی که زمان اکران نامشخص باعث خواباندن مبلغ درشتی از سرمایه می شود و عملا این مسئله یعنی شکست سینما در اقتصاد.

طبیعی است که در چنین شرایطی فیلم های ارزانتر با آرامش بیشتری تولید می شود و فیلم ارزان قرار نیست به لحاظ کیفی هم اثری ارزان باشد .

از آنجائیکه بخش عمده ای از ماجرای تولید یک اثر سینمایی معطوف به دستمزد بازیگران می شود اگر این سبک پرداخت دستمزد به اتفاق معقول تری تبدیل شود عملا سرمایه ای که برای تولید یک اثر سینمایی مورد نیاز است به مراتب پائین تر می آید و در این شرایط باید روی آیتم های موثر دیگر در اقبال اثر توجه ویژه داشت به طور مثال داستان فیلمنامه و قصه ناب گره جدی تولید آثار دراماتیک است که متاسفانه در سینمای ما گاهی فراموش می شود یادمان نرود که عامل اصلی موفقیت و ماندگاری بسیاری از اتفاقات مهم در سینمای ایران و جهان ، فیلمنامه قوی و غنی و البته طرح و قصه بکر و ناب بوده است و ستارها بر اساس همین فاکتور درخشیدند .

چه بسیار اتفاق افتاده است که چهره های نامدار سینمای ایران و جهان در فیلم هایی که از قصه های تکراری و بی رمق برخوردار بوده است شکست خورده اند و شاید بتوان گفت که نه تنها شریک این شکست هنری لقب گرفته اند که در راس هرم یکی از دلایل شکست محسوب شده اند، این در حالی است که در این اتفاق نقش چندانی نداشته اند.

با توجه به نکته ای که در بالا ذکر شد طبیعی است که باید روی بحث فیلمنامه و جایگاه قصه گویی در سینما نگاه ویژه تری داشته باشیم به خصوص در شرایط اقتصادی که می توان این حجم از هزینه را به جای دستمزد هنگفت بازیگران با مبالغ کمتر به آیتم های دیگر اختصاص بدهیم چرا به مقوله فیلمنامه نگاه جدی تر نداشته باشیم.

انتهای پیام/