خانواده می‌تواند هسته اولیه یک ملت و دولت قوی باشد

به گزارش گروه فرهنگ و هنر برنا؛ در نشست «تبیین و تقویت و تحکیم نقش خانواده در مواجهه با فرایند جهانی شدن» مهرنوش هدایتی محقق و استاد دانشگاه، حجت الاسلام والمسلمین علی اصغر تقوی کارشناس رسانه و توحید محرمی پژوهشگر فرهنگی حضور داشتند.

در ابتدای جلسه هدایتی در سخنانی بیان کرد: هر رسانه‌ای محتوایی خاص را بنا به منافع جامعه خود تبلیغ می‌کند اما ما متاسفانه چون نتوانسته‌ایم جوانان خود را به درستی تربیت کنیم منفعل شده و تنها به عنوان شاهد نظاره‌گر جریانات جهانی هستیم.

وی افزود: جهان رو به جلو حرکت می‌کند و ما نمی‌توانیم جلوی آن را بگیریم برای همین نیاز است تا با آن همراه شویم اما این به آن معنا نیست که خود را در اختیار ایده و نظرات جهان قرار دهیم بلکه باید خود در مواجه جریانات رسانه‌ای جهان، حرف برای گفتن داشته باشیم. در این میان خانواده مهم‌ترین حرف را می‌زند خانواده‌ای که به لحاظ فرهنگی قوی باشد کمتر خود را مسخ جریانات جهانی خواهد دید.

در ادامه جلسه حجت الاسلام تقوی نیز بیان کرد: جامعه به سمت جهانی شدن پیش می‌رود این امر نیز به میل و خواسته ما ارتباطی ندارد بلکه اتفاقی است که رخ می‌دهد. برای همین به جای مقابله با آن باید بیاموزیم چگونه از آن بهره لازم را ببریم اولین و مهمترین چالش‌ها از خانواده آغاز می‌شود بنابراین اگر بتوانیم در این رابطه عملکرد درستی داشته باشیم معتقدم ادامه روند اصلاحی‌مان به جامعه نیز تامین پیدا خواهد کرد.

وی ادامه داد: یکی از راهکارهای عقل برای اشاعه الگوهای مورد نظرش در جوامع دیگر ایجاد احساس ترس و ناامیدی در جهان است. آنها می‌گویند که ناجی از غرب می‌آید و برای رسیدن به فردایی بهتر، بهترین الگو خانواده غربی است البته رویکرد دیگر آن ها تاکید ویژه روی مدرنیته است آنها با هر چیزی که سنت را تبلیغ کند به مقابله بر می‌خیزند تا جامعه را از هویت‌های ملی عاری کنند.

توحید محرمی پژوهشگر فرهنگی نیز در این جلسه تصریح کرد: حکومت باید در خدمت خانواده باشد اگر می‌خواهیم دولت و ملتی قوی باشیم حتماً نیاز است که خانواده قوی نیز داشته باشیم. نکته دیگر اینکه ما نباید از جهانی شدن بترسیم زیرا این مسئله ما را از مواجهه جریانات روز دور می‌کند.پس نباید از جهانی‌شدن بترسیم ما با جهانی‌سازی مشکل داریم. یعنی اینکه بگویند مثل ما فکر کن، مثل ما رفتار کن، با قوانین ما نرمالیزه شوید. خیلی از کشورها و ملت‌ها با جهانی‌سازی مسأله دارند. جهانی‌شدن با گسترش حمل و نقل و ارتباطات آغاز شد چون گسترش حمل و نقل انسان‌ها را و اذهان را به هم نزدیک کرد. جهانی‌شدن فاصله‌ها را کوتاه کرد. سرعت تولید و تکنولوژی به قدری بالا رفته است که از زمان مطرح شدن دهکده جهانی تاکنون چند لایه به آن اضافه شده و به خاطر همین می‌گویم ما از این فرایند عقب هستیم و باید سهمی در آن داشته باشیم.

محرمی توضیح داد: برخی فکر می‌کنند با اطلاعات کمی که از فضای مجازی به دست آورده‌اند دیگر متخصص شده‌اند. باید بصیرت پیدا کنیم یعنی آنچه را ببینیم که دیگران نمی‌بینند. در سیستم جهانی‌سازی می‌گویند اگر با ما نباشی حتما بر مایی، بنابراین ما با تو مقابله می‌کنیم. آنچه در فرایند جهانی‌شدن خانواده برای ما مهم است، مسأله هویت است. یعنی چیستی و کیستی. باید ببینیم خانواده ایرانی با خانواده دیگر از جهان چه وجه تمایزی دارد؟ این هویت برای خودش ویژگی‌هایی هم پیدا کرده و آن لامکانی و لازمانی در عرصه جهانی‌شدن است. این موضوع تا جایی هم خوب است چون همه انسان‌ها یک سری ویژگی‌های واحد دارند، مثلا دروغ گفتن در همه جای جهان بد است.

وی تأکید کرد: نباید سطح خانواده را نازل بدانیم چون خانواده می‌تواند هسته اولیه یک ملت و دولت قوی باشد. با دولت قوی نمی‌توانی شعارهای جهانی بدهی اما با حضور شاعر و دانشمند قوی ایرانی، می‌توانی در اذهان جهانی نفوذ کنی. در فرایند جهانی‌شدن اینکه خودت باشی بهتر از این است که شبیه دیگران باشی. پس باید به دنبال این باشیم که مزیت‌های ایرانی و اسلامی خودمان را بهتر بشناسیم. در صحنه جهانی‌شدن قرار نیست من شبیه دیگران شوم، در این صحنه باید به عنوان یک ایرانی به‌دنبال تقویت خودمان باشیم. در این صورت در این صحنه جا باز می‌کنیم. خانواده محدود به روانشناسی و جامعه‌شناسی نیست. اگر می‌خواهیم خانواده را جامع‌الاطراف بررسی کنیم، لاجرم باید به دیگر حوزه‌های علمی هم ورود کنیم.

محرمی در پایان تأکید کرد: در حوزه سینما هم چنین است. تا زمانی که سینما بخواهد چیزهایی برای خودش بگوید، هیچ اتفاقی رخ نمی‌دهد. باید اجازه بدهیم اساتید علوم فارسی، سیاسی و… به این حوزه ورود کنند و سینماگران هم نقطه نظرات خود را داشته باشند. اینکه فیلمنامه‌ها ضعیف هستند از آن جهت است که ادبیات ما ضعیف شده است. گستره خانواده ایرانی را نباید محدود به جغرافیای داخلی ببینیم، باید خانواده را ملت‌ساز و دولت‌ساز در نظر بگیریم. اگر بخواهیم خانواده را در عرصه بین‌الملل ببینیم باید با همان مولفه‌های جهانی شدن ببینیم و بررسی کنیم.

انتهای پیام/