از شوالیه‌های جنوب تا رئیس فوتبال آسیا / صحرای پرستاره لیگ عربستان

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری برنا، لالیگا، سری آ، لیگ برتر یا هر لیگی که پیشتر بخاطر ستاره‌ها دنبال می‌کردید را برای مدتی باید فراموش کنید چون یک گزینه هیجان‌انگیز پیش روی شماست. لیگی که در آن مانه، رونالدو، میلینکوویچ ساویچ و هندرسون بازی می‌کنند و روی نیمکت تیم‌هایش جرارد و نونو اسپریتو سانتوس می‌نشیند. لیگی که تا مدتی پیش جز دو یا سه نام کلیشه‌اش، می‌توانستیم از پس تمام تیم‌هایش برآییم اما حالا با ریخت و پاش‌های آنها، شانس باشگاه‌های ما برای موفقیت مقابل آنها به حداقل رسیده.

عربستانی‌ها از دیرباز برای جذب ستاره‌ها کم نمی‌گذاشتند و ستاره‌های بزرگی سابقه بازی در تیم‌های این کشور را دارند. از جووینکو گرفته تا دونادونی. کسانی که می‌آمدند، پول‌شان را می‌گرفتند و می‌رفتند اما این بار به واسط سرمایه‌گذاری سنگین صندوق عمومی عربستان، ستاره‌ها یک به یک آسمان فوتبال این کشور را پرنور می‌کنند و لیگ‌شان را جذاب‌تر. اما آیا درباره تیم‌های این لیگ اطلاعاتی دارید؟

النصر

احتمالا جذاب‌ترین باشگاه برای هواداران فوتبال اروپا. آنها تا این لحظه (دقت کنید تا این لحظه!) مانه و رونالدو را در اختیار دارند و می‌خواهند به دهمین قهرمانی‌شان در لیگ عربستان برسند. آنها قدمتی ۷ دهه‌ای دارند و لقب‌شان «العالمی» است. چیزی که در پست‌های هواداران‌شان به وفور قابل مشاهده و نمادی از جهانی بودن‌شان (اولین حضور یک باشگاه آسیایی در فرمت جدید جام جهانی باشگاه‌ها در سال ۲۰۰۰) است.

شوالیه‌های نجد (به معنای پیروزی) سال ۱۹۵۵ تاسیس شده‌اند. در زمینی قدیمی در گشلات الشرطه و توسط خاندان الجعبه. فصل گذشته رودی گارسیا سرمربی‌شان بود و حالا لوئیس کاسترو با سابقه حضور در الدحیل و بوتافوگو. آنها سابقه حضور در فینال لیگ قهرمانان سال ۱۹۹۵ را دارند و حالا قصد دارند با رونالدو، اوسپینا، تلس، مانه، سکو فوفانا و دیگر رفقا، روی رقیب‌ همیشگی آبی‌پوش شهر را کم کنند.

الرائد

تیمی از منطقه بریده که یک سال زودتر از النصر تاسیس شده اما یک دهم از افتخار آن‌ها را هم ندارد چون در اصل هیچ قهرمانی در بالاترین سطح لیگ کسب نکرده. ۵ بازیکن غیر عربستانی غیرمشهور دارند و هیچ امیدی به موفقیت‌شان در این فصل نیست. رائد به معنی پیشرو، یک اسم مذکر رایج در کشورهای عربی است و یک درجه نظامی معادل درجه سرگرد در ایران.

الریاض

تیمی کوچک در شهر ریاض که قبلا الاهلی ریاض نام داشته، سپس الیمامه نام گرفتند و حالا الریاض خطاب می‌شوند. آنها سابقه نایب قهرمانی لیگ دارند اما در لیگ سال آینده نام جذابی برای مشاهده و پیگیری نیستند.

الشباب

شیرهای سفید عربستان با ۶ قهرمانی لیگ و یک قهرمانی جام در جام آسیا، از تیم‌های قدرتمند و ریشه‌دار عبرستان هستند که امسال البته خرج چندانی نکرده‌اند. تنها ستاره آنها اور بانگا است که هم تیمی مسی بوده و سابقه بازی در سویا و اینتر را هم دارند.‌ آن‌ها اولین تیمی هستند که در قهرمانی لیگ هت‌تریک (۹۱ تا ۹۳) کرده‌اند. در موزه جام‌های آنها تمام جام‌های داخلی به چشم می‌خورد اما بعید است برترین تیم ریاض در فصل آینده الشبابی‌ها باشند.

التعاون

تیمی نه‌چندان قدرتمند با لقب گرگ‌ها در منطقه بریده. آنها دربی خود را مقابل الرعد برگزار خواهند کرد. التعاون پیشتر با نام الشباب بریده فعالیت می‌کردند. افتخار آسیایی؟ هیچ ندارند اما یک بار سوپرکاپ عربستان را فتح کرده‌اند.

الطائی

تیمی از منطقه حائل با لقب شوالیه‌های شمال. سابقه قهرمانی در جام شاهزاده عربستان را دارند و حالا در ترکیب‌شان انزو روکو از شیلی را دارند. تنها نکته جالب برای فوتبال‌دسوتان ایران، مربیگری والدیر ویرا، قهرمان ۸ آذر ۷۶ برای ایرانیان، یک سال پس از شکست استرالیا در این تیم است. احتمالا جزو گزینه‌های سقوط هستند یا بتوانند در نهایت در نیمه‌های جدول جا خوش کنند.

الاهلی

تیمی از شهر جده با لقب الملکی به معنای «سلطنتنی‌ها» یا الرفی به معنای «باکلاس‌ها».  بیش از ۸۵ سال است که آنها تاسیس شده‌اند. باشگاهی که چند دانش‌آموز مدرسه الفالح به عنوان قدیمی‌ترین مدرسه جده تاسیسش کردند و تا امروز ۳ قهرمانی لیگ کسب کرده است. ۲ فینال لیگ قهرمانان آسیا هم در کارنامه‌شان دارند  که هر دو را با شکست پشت سر گذاشته‌اند. فرمینیو، ریاض محرز، آلن سنت ماکسیمین و ادوارد مندی گزینه‌هایی هستند که تا امروز جذب این تیم شده‌اند. برانکو، نام خاطره‌انگیز باشگاه پرسپولیس هم سابقه حضور در این تیم را دارد. آنها قطعا یکی از تیم‌های هیجان‌انگیز سال آینده خواهند بود.

الاتفاق

در این تیم هم برانکو حضور داشته. تیمی تحت مالکیت وزات عربستان که به منطقه دمام تعلق دارد و لقیش کماندوها است. روزگاری سه باشگاه التعاون، الشباب و الشعب در آن منطقه فعالیت می‌کردند که کنار هم توافق کردند و دمام حالا یک نماینده با نام «الاتفاق» دارد. ۲ قهرمانی در لیگ دارند و ۲ نایب قهرمانی اما ورزشگاه‌شان تنها ۲۵ هزار نفر ظرفیت دارد و اصلا تیم پرهواداری نیستند.

الهلال

سال ۱۹۵۷ بین اعضای سازمان جوانان عربستان اختلاف شکل می‌گیرد و یکی از نفرات تصمیمی به تاسیس غول فوتبال عربستان می‌گیرد. تیمی با لقب الزعیم به معنای رئیس که ۴ بار قهرمان بالاترین مقانم فوتبال آسیا شده است. ۱۸ قهرمانی و ۱۴ نایب قهرمانی آنها را به پرافتخارترین تیم عربستان تبدیل کرده. ورزشگاه ۶۵ هزار نفری ملک فهد البته امسال میزبانی ستاره‌های بزرگ است. ستاره‌هایی چون نوز، میلینکوویچ ساویچ، سالم الدوساری، مالکوم و کولیبالی. آنها به تازگی فینال جام جهانی باشگاه‌ها را هم تجربه کرده‌اند و به نظر می‌رسد اهدافی بزرگتر از فتح لیگ داخلی داشته باشند. آنها سابقه امضای قرارداد با ستارگانی چون ویلهلمسون و گومیس را هم دارند و این روزها لیست مازادشان ارزشی به مراقبت بیشتر از ارزش کلی استقلال و پرسولیس روی هم دارد.  هنوز فعالیت آنها در بازار نقل و انتقالات به پایان نرسیده و گزینه‌ای به شدت جذاب برای پیگیری بازی‌های‌شان هستند.

الوحده

تیمی بسیار با سابقه که سال ۱۹۳۷ تاسیس شده و به دلیل لباس قرمزرنگ، غول‌های قرمز مکه یا شوالیه‌های مکه خطاب می‌شوند. آنها جز فوتبال در رشته هندبال هم فعالیت دارند. قهرمانی در سطح لیگ ندارند و حالا هم ستاره‌ای به آن شکل در ترکیب‌شان وجود ندارد اما روزی جرزینیو را به عنوان سرمربی داشته‌اند.

ضمک

تیمی از جنوب عربستان با لقب شوالیه‌های جنوب که تازه‌تاسیس‌ترین تیم عربستان هستند. سال ۱۹۷۲ تاسیس شده‌اند و به دلیل نزدیکی به کوه‌های ضمک نام‌شان ضمک نهاده شده. نکته جالب اینجاست در تمام تاریخ‌شان تنها یک مربی عربستانی داشته‌اند و اصلا امیدی به موفقیت‌شان وجود ندارند.

ابها

آنها هم متعلق به جنوب هستند و لقب‌شان هم روسای جنوب با سال تاسیس ۱۹۶۶. عبدالله المعلی، انسانی خلاق  و نه‌چندان مشهور قصد داشت جوانان را به سراغ ورزش بفرستد و باعث شد این باشگاه تاسیس شود. آنها قهرمانی در سطح اول ندارند اما حالا با حضور میشنه‌ویچ (سرمربی لهستان در جام جهانی ۲۰۲۲) و حضور کایسدو که سابقه حضور در لاتزیو را دارد، می‌توانند به روزهای خوب بیندیشند.

الفتح

پسران نخل منطقه الحسا در بیشتر دوران تاریخ‌شان در سطح دوم رقابت کرده‌اند. آنها سال ۲۰۱۳ الاتحاد را شکست دادند و سوپرکاپ عربستان را بردند. سوپرکاپی که پس از قهرمانی در لیگ به دست آمد. در ترکیب‌شان تیو با سابقه حضور در بارسلونا و دنایر بلژیکی را دارند که در مقایسه با ستاره‌های بزرگ عربستان، چندان شناخته شده نیستند.

الفیحا

تیمی از منطقه المجمعه با سال تاسیس ۱۹۵۳ که لقب‌شان نارنجی‌پوشان است. افتخار زیادی ندارند و سال ۲۰۲۳ هم سوپرجام عربستان را باختند. در ترکیب‌شان تنها استویکوویچ را دارند که سابقه دروازه‌بانی در تیم ملی صربستان رادارد.

الحزم

تیم از منطقه الراس با ورزشگاه ۸ هزارنفری که آنهم با الخلود مشترک است. نه افتخاری ندارند و نه نام و نشانی. هیچ چیز جذابی وجود ندارد که به مشاهده دیدارهای‌شان ترغیب شوید.

الاتحاد

قهرمان فصل گذشته عربستان هستند و قدیمی‌ترین تیم فعلی لیگ‌شان. ۴ سال دیگر آنها می توانند یکصدسالگی‌شان را جشن بگیرند. یکصد سال پس از روی که دین زهید و شاون جزا در رادیو یکدیگر را مقلات می‌کنند و ایده تاسیس یک تیم برای ورزش کردند جوانان را می‌دهند. آنها تیمی متعلق به جده هستند و هر سال ال‌کلاسیکوی عربستان را مقابل الهلال برگزار می‌کنند. لقب‌شان ببرها است و خودشان را تیم مردم، تیم وطن و سالار تیم‌ها می‌دانند.

ببرهای جده ۹ قهرمانی لیگ دارند و ۲ قهرمانی پیاپی لیگ قهرمانان اما امید دارند با حضور اسپریتو سانتوس روی نیمکت و حضور ستارگانی چون کانته، بنزما، رومارینیو و عبدالرزاق حمدالله کمد افتخارات‌شان را پربارتر کنند.

الخلیج

سال ۱۹۴۵ تاسیس شده‌اند و از قدیمی‌ها هستند اما به همان اندازه ناموفق. ستاره ندارند، افتخار هم ندارند و طبیعتا گزینه مناسبی برای مشاهده و پیگیری نیستند.

الاخدود

تیمی از منطقه نجران هستند با سال تاسیس ۱۹۷۶. ورزشگاهی ۱۲ هزارنفری دارند و افتخار چندانی کسب نکرده‌اند. الاخدودی‌ها اما تیم‌های تکواندو، والیبال و واترپلو دارند و در دیگر عرصه‌های ورزشی فعالند.

علی رضایی

انتهای پیام/