از نظر بیولوژیکی، انسان ها به طور ذاتی از تکنیک های چهره خوانی و شخصیت شناسی از روی چهره استفاده می کنند؛ چه علمی باشد چه نباشد! اما، علاقه علمیل به این موضوع در نوسان است. اما هر یکی دو قرن یک بار یک نفر شعله فیزیوگنومی را دوباره روشن می کند. برخی از مردم با چهره خوانی مخالفت می کنند و آن را شبه علمی می دانند.
اما تحقیقات اخیر نشان میدهد که ممکن است بین ویژگیهای چهره و شخصیت یک ارتباط بیولوژیکی قابل تأیید وجود داشته باشد. بنابراین در این مقاله، ما حقایقی را بررسی می کنیم و سعی می کنیم به این سوال پاسخ دهیم: آیا می توانید شخصیت یک نفر را از روی چهره او بخوانید؟
همانطور که هیچ دو گورخری خطوط راه راه یکسانی ندارند، هیچ دو انسانی نیز دارای چهره یکسانی (حتی دوقلو و چند قلو) نیستند. اما درک خط علمی تحقیق در مورد روشهای فیزیوگنومی مستلزم دانش اولیه در مورد تلاقی زیستشناسی و روانشناسی است که به بیان شخصیت مربوط میشود.
روانشناسان عموماً از دو تست شخصیت برای ارزیابی افراد برای تحلیل کلان استفاده می کنند: تست مایرز-بریگز (MBTI) و تست پنج عامل بزرگ (OCEAN).
تست مایرز-بریگز بر چهار جفت متضاد متمرکز است: درونگرایی و برونگرایی، حس و شهود، تفکر و احساس، و قضاوت و درک. افراد ار بین این 8 مورد، 4 مورد هستند. یعنی از هر دو جفت متضاد یک مورد ...
مدل پنج عامل بزرگ، که به عنوان پارادایم شخصیت OCEAN نیز شناخته می شود، شخصیت ها را در مقیاس پنج طیف ارزیابی می کند: باز بودن برای تجربیات، وظیفه شناسی، برون گرایی، موافق بودن و روان رنجوری. پنج هامل بزرگ در حال حاضر پذیرفتهشدهترین و کاربردیترین سیستم مورد استفاده برای ارزیابی تیپهای شخصیتی برای اهداف کلان تحقیقاتی است.
یک مطالعه تشویقکننده استرالیایی که به بررسی پیوندهای بین ویژگیهای صورت و الگوهای رفتاری میپردازد، واکنشهای شرکتکنندگان را نسبت به ترکیبات شخصیتهای چهره ثبت کرد.
مثلا، آیا افرادی با شخصیت های مشابه به دلیل استفاده بیشتر از ماهیچه های مشابه یا به دلیل یک پدیده ژنتیکی، ویژگی های صورت مشابهی دارند؟ یا آیا ویژگی های خاصی را از طریق استفاده گسترده از عضلات صورت ایجاد می کنیم؟
ما نمی توانیم با قطعیت بگوییم که چگونه از چهره خوانی فقط به عنوان یک راهنمای کلی استفاده شود. چهره خوانی یک علم دقیق نیست، و زمانی که اشتباه به کار گرفته شود، می تواند منجر به تصمیمات ناعادلانه، بی اساس و خطرناک شود.
توجه به چشمان شخص می تواند چیزهای زیادی را آشکار کند. مسلماً آنها گویاترین ویژگی صورت هستند. برای خواندن چهره یک فرد، به موارد زیر توجه کنید:
مردمک های گشاد شده: در شرایط خاص، مردمک های گشاد شده زیاد صحبت می کنند. اگر در فضایی با نور مناسب هستید و اندازه مردمکهای فردی تغییر میکند، ممکن است بینشی در مورد تفکر او ایجاد کند. مردمک ها در مقابل چیزهای منفی یا ناپسند کوچک می شوند و وقتی روی چیزی خوشایند فرود می آیند بزرگ می شوند. اما به یاد داشته باشید که نور روی چشم ها نیز تاثیر می گذارد. به عنوان مثال، مردمک های ما به طور خودکار با کاهش نور گشاد می شوند. بنابراین سعی کنید تغییر جو را با چهره شناسی شخصیت اشتباه نگیرید.
فاصله بین چشمها: مطالعات نشان میدهد که فاصله بین چشمهای افراد ظرفیت تحمل آنها را نشان میدهد. اعتقاد بر این است که افرادی که چشمانشان گشادتر است نسبت به افرادی که چشمانشان به هم نزدیکتر است خطاها را بیشتر می پذیرند.
اندازه چین های پلک: حکمت فیزیوگنومی می گوید افرادی که چین های پلک ضخیم تر دارند نسبت به افرادی که دارای چین های نازک تر هستند تحلیلگرتر هستند.
اشباع رنگ چشم: صرف نظر از رنگ، افرادی که چشمهای پررنگتری دارند (آبی سرمهای، قهوهای تیره) ظاهراً کاریزماتیکتر هستند.
لب ها در مورد یک شخص چه می گویند؟ شخصیت شناسی به شکل یا اندازه لب نیست، بلکه به نحوه استفاده آنها مربوط می شود.
برای مثال، لبهای جمع شده معمولاً نشاندهنده عدم تایید است، در حالی که لبهای جمعنشده نشانه تمایل است. همچنین ممکن است لب های یک دروغگو تکان بخورد.
طبق یک مطالعه استرالیایی، افرادی که لبهای پر دارند ممکن است پرحرفتر از افرادی که لبهای باریکتری دارند، باشند. البته ما این ادعا را زیر سوال می بریم، زیرا این فرضیه در مورد افرادی با ویژگی های خاص نیز می تواند همین نتیجه را بیان کند.
اول: فیلتروم چیست؟ تورفتگی بیضی شکل بین بینی و لب بالایی شماست.
به گفته برخی از چهره خوانان، یک فیلتروم بلند بیانگر شوخ طبعی خشک و طعنه آمیز است. یک فیلتروم کوتاه ممکن است نشان دهد که یک فرد بسیار حساس است. ما در این مورد مطمئن نیستیم.
بینی افراد جلو و وسط صوزت است. به عنوان یک ویژگی برجسته صورت، می توانند چیزهای زیادی را آشکار کنند. به عنوان مثال، سوراخهای بینی باز شده ممکن است نشانهای از نارضایتی یا عصبانیت فردی باشد و بینی چروکیده میتواند واکنشی به چیزی ناخوشایند باشد.
ابروها قسمتی از صورت هستند که به شدت قابل مشاهده هستند، اما تمرکز را به خود جلب نمی کنند. ما آنها را در ناخودآگاه خود ثبت می کنیم، اما لزوما نمی توانیم آنها را به عنوان عاملی در نحوه تفسیر واکنش شخص دیگر مشخص کنیم. البته استثناهایی هم در قاعده وجود دارد. اما به طور کلی، ابروها یک نمایش فرعی هستند، نه رویداد اصلی.
برافراشته: وقتی فردی ابروهای خود را بالا میبرد و پیشانی خود را چین و چروک میکند، احتمالاً متعجب شده یا چیزی را زیر سوال میبرد.
شیب به سمت داخل: ابروهای متمایل به داخل نشان دهنده عصبانیت و ناامیدی است. ممکن است فردی که ابروهایش دائماً در موقعیت گفته شده گیر کرده باشد، در حالتی دائماً چروکیده وجود داشته باشد - (یا فقط به نظر برسد). به طور مشابه، تمرکز شدید نیز ممکن است علت این پیکربندی صورت باشد.
عضلات غم داروین: چارلز داروین دو گروه عضلانی را شناسایی کرد که نقش مهمی در ابراز اندوه دارند: ماهیچههای موجدار که در اعماق انتهای داخلی هر ابرو یافت میشود و عضلات انگلی اوریس که از فک پایین منشا میگیرند و تا زاویه دهان امتداد مییابند. اگر این دو گروه عضلانی بیش از حد معمول توسعه یافته باشند، ممکن است نشان دهنده این باشد که فرد در زندگی خود درد قابل توجهی را متحمل شده است.
اولین چیزی که در مورد چهره خوانی باید فهمید این است که این نوع شخصیت شناسی فالگیری نیست. در عوض، این فقط ابزار دیگری است که ممکن است به شما کمک کند با افراد بیشتری ارتباط برقرار کنید. در وهله اول سعی کنید افراد را از طریق تست های شخصیت بشناسید. تست هایی که اعتبار دارند و روی جامعه بزرگی اجرا شده و ضریب خطای آنها کم است. تست هایی مانند تست MMPI، تست میلون، تست سلامت روان، تست شخصیت کتل و ...؛ البته این تست ها برای اهداف مختلفی مانند انتخاب همسر یا انتخاب شغل و سایر تصمیمات مهم عملی هستند، ولی برای روابط روزمره قطعا نشانه های چهره نیز کارآمد هستند ولی قطعی نیستند.
محتوای این مطلب تبلیغاتی است و توسط سفارشدهنده، تهیه و تنظیم شده است