اربعین کوچی بزرگ برای قدم‌گذاشتن در مسیر فرصت‌ها

|
۱۴۰۲/۰۶/۱۰
|
۰۶:۰۱:۰۰
| کد خبر: ۱۵۱۷۴۹۰
اربعین کوچی بزرگ برای قدم‌گذاشتن در مسیر فرصت‌ها
اربعین یک کوچ بزرگ است برای قدم‌گذاشتن در مسیر فرصت‌ها، مسافتی سرشار از نعمت و برکت و برای‌آنکه اهل‌دل باشد و تامل، یک فرصت بی‌بدیل است برای بازیابی خویشتن؛ اصلاً انگار این هجرت آفریده شده باشد برای خودیابی، خودسازی، خودیاری.

به گزارش خبرگزاری برنا؛ محمدحسن سلیمی دبیر فعالان جمعیت استان چهارمحال و بختیاری درباره عظمت هجرت اربعین در یادداشتی نوشت:

سفر اربعین یک عزیمت شگفت‌آور است که عالم هستی، از ابتدای خلقت بشر تا کنون نظیرش را به خود ندیده؛ حرکتی که در آن نه‌تنها پیکر خاکی، بلکه همه اجزای وجود انسان به حرکت برمی‌خیزد، انگار ذره‌ای در مقابل مغناطیس عظمایی، به سمت جذبه‌ای بی‌نهایت کشیده می‌شود!

و این هجرت حرکتی است با لایه‌های متعدد، آثار بی‌شمار و نتایج فراوان؛ ابعاد این سفر آن‌قدر زیاد است که شاید شمارش آن  ناممکن باشد.

اربعین یک کوچ بزرگ است برای قدم‌گذاشتن در مسیر فرصت‌ها، مسافتی سرشار از نعمت و برکت و برای‌آنکه اهل‌دل باشد و تامل، یک فرصت بی‌بدیل است برای بازیابی خویشتن؛ اصلاً انگار این هجرت آفریده شده باشد برای خودیابی، خودسازی، خودیاری!

از همان ابتدا که دل به پیچ‌وخم جاده می‌سپاری، در آن خلوت شگفت‌انگیز درونی که سفر برایت به ارمغان می‌آورد، ناگهان خود را میان میلیون‌ها جانِ مشتاقِ خلوت‌گزیده عازمِ به‌سوی دلبری می‌یابی که یک اجتماع بی‌انتها هستند مثل قطرات تنهای به‌هم‌پیوسته‌ای که رودی خروشان شده‌اند به‌سوی اقیانوس لایتناهی در حرکت …

و آنجاست که به قول سهراب از خودت می‌پرسی: «سفر مرا به کجا می‌برد!» گویی جوششی درونت به پا می‌شود تا فارغ شوی از گردوغبار و مشغله سیر و دل بسپاری به سؤالات مکرر درباره آن سفر بزرگ و تکامل حیات و سیر و صیرورت بشر در عوامل ناشناخته، درباره منشأ هستی و عالم متعالی بالا... و اربعین چنان است که می‌تواند انسان را بسازد، بپرورد و متولد کند از نو... و پایان راه، آغاز زندگی تازه‌ای باشد در انجذاب ولایتِ دوست؛ اربعین کوره‌ای است برای ذوب مسافر در ظرفِ ولی خدا که بی‌نهایت است و الهی و بنده را چنان شکل می‌دهد که قابل فیض شود و لایق عشق!

و من این سفر را این‌گونه یافتم که از آغاز تا پایانش، بهترین زمان برای اندیشه است، برای مرور خود و تَورّق صفحات زندگی، برای‌آنکه یک محاسبه کوچک بکنیم که آیا تا امروز در جبهه حضرت سیدالشهدا (ع) زیسته‌ایم یا خدای‌ناکرده با مرام امویان ایام عمر را گذرانده‌ایم!

فرصتی است تا خود را در میان ازدحام و هیاهوی پوچ روزمرگی‌های بی‌حاصل دنیای فریبا پیدا کنیم و از میان مرداب کشنده بازیچه‌هایش بیرون بکشیم که کشتی حضرت حسین (ع) آمده است برای نجات!

این فرصتی است برای گریختن از سیاهی و تباهیِ مدرنیته، جهانی‌شدن و هوای مسمومِ مکاتبِ منحرف بشری به‌سوی آغوش امنِ امام (ع) به‌رسم فرّوا الی الحسین (ع)

اربعین با همه ابعاد اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، تمدنی، تاریخی و... که دارد، برای آدمی یک فرصت استثنایی فراهم می‌کند تا خودش را پیدا کند و پاسخ سوال:

«ز کجا آمده‌ام آمدنم بهر چه بود

به کجا می‌روم آخر ننمایی وطنم»

را بیابد؛ راه را بیابد و در صراط مستقیم سعادت قرار گیرد، پس وقت را غنیمت بشماریم که معلوم نیست در تقویم زندگی ما چند اربعین دیگر نقش بسته باشد!

انتهای پیام/

نظر شما