هشتک شهرداری بندرعباس/#بین_مردم_و_شهدا_دیوار_نکشید

به گزارش خبرگزاری برنا هرمزگان، این روزها موضوعی تحت عنوان تدفین شهید گمنام در محوطه شهرداری بندرعباس، بخشی از افکار عمومی و کنشگران و مطالبه‌گران هرمزگانی را درگیر خود کرده است.

گفتمان واحد اکثر قریب به اتفاق کسانی که به این موضوع ورود کرده‌اند؛ مخالفت با این امر و درخواست از شورای اسلامی شهر و شهردار بندرعباس برای جلوگیری از این اقدام است.

مسئله نیاز به توضیح بسیاری ندارد بلکه اگر محتوای توئیت‌هایی را منتشر شده است را کنار هم بگذاریم مشخص خواهد شد که نظر قاطبه مردم چیست.

ماجرا از آن‌جایی شروع شد که یکی از شخصیت‌‌های فعال در بحث تدفین شهدا در اینستاگرام خود از مردم جهت انتخاب بهترین مکان برای تشییع و تدفین شهدا نظرخواهی کرد اما به یکباره خبر داد که تصمیم بر این شده شهیدی در شهرداری بندرعباس تدفین شود.

این خبر واکنش حجت‌الاسلام والمسلمین محمد‌جواد زارع مسئول مجموعه فرهنگی شهدای گمنام بندرعباس را در پی داشت که واکنش او توانست شروعی برای یک مطالبه‌گری از مسئولان باشد، مطالبه‌ای که هنوز ادامه دارد و پاسخی از سوی مسئولین شنیده نشده است.

در ادامه بخشی از واکنش‌ها به این موضوع را آورده‌ایم:

 امین تختی: 

فکر کن از شهرداری اومده بیرون، کارشو راه ننداختن

اداره ای که بیشترین نارضایتی رو داره، از دور میبینه تابلو زدن مزار شهدای گمنام و یه نوحه ای هم احتمالا پخش کردن......

چرا دل مردمو چرک کنیم؟

شهدا پاکند و در زمین پاک باید دفن شن

__________________

مهدی پور کمالی نوشته است: 

#شهرداری_بندرعباس:

 برای بهره بردن از آرامش ‎#شهدا لطفاً در تایم اداری مراجعه فرمایید.

جای شهدا در پارکینگ هیچ اداره ای نیست.

شهدا در تخم چشم و ‎#قلب 

__________________

هدی شجاعی:

آقای نوبانی آیا وقت آن نرسیده که در قبال تصمیم معاونتتان مبنی بر دفن شهید گمنام موضع جدی بگیرید؟ 

تا کی سکوت و مماشات ؟

سکوت در برابر این تصمیم غلط لکه ننگی میشود در کارنامه شما

__________________

فاطمه رجبی:

به والله شهید حرمت داره 

قانون شکنی نکنید 

طبق قانون منع تدفین شهدا 

در مسافت نزدیک بهم 

__________________

هادی صادقی در واکنش به این امر نوشته است:

‏-چیکار کنیم نشون بده ولایت مداریم؟!

 -گوشه پارکینگ خالیه!! یه شهید گمنام دفن کنیم!!

__________________

کاربر بی‌بال اینگونه واکنش نشان داده است که: 

شهدا برای اسم و رسم نرفتن ! پرواز کردن تا گمنام بمونن و تنها خواسته اونا از مسئولین خالصانه کار کردن برای مردم هستش.. خواسته ما هم اینکه مکان تدفین شهید گمنام یه جای بهتری برای عموم مردم باشه! از خون شهدا خجالت بکشین...! 

__________________

زینب اسلامی نوشته است:

‏اقایان مسئول شهدا رو قاطیِ بند پ بازی هاتون نکنید!!!

آقای شهردار جایِ شهدای مردم در پارکینگ شهرداری شما نیست ...

__________________

کاربر دیگری نوشته است:

شنیدیم تو پارکینگ شهرداری دارن واسه شهید گمنام جایگاه درست میکنند.

یک جمله خطاب به مسئول محترم:

شهدا از بین مردم و برای مردم شهید شدند

بین مردم و شهدا دیوار نکشید..

__________________

رویا ملایی:

بی پرده بگوییم آقایان

 مردم بندرعباس از شما مطالبه دارند .به جای دفن شهید گمنام در پارکینگ شهرداری، پیکر شهید در میان مردم و به خاک سپرده و بوسیله متولی مردمی اداره شود 

__________________

علی سایبری‌ نیز واکنش داد: 

جناب مسئول 

هیچکس برا خانواده خودش هم چنین چیزی راضی نمیشه که شما برا کسی که عند ربهم یرزقون هستند تصمیم گرفتین  

جای شهید در پارکینگ اداره شما نیست 

 امیدوارم پاسدار شایسته‌ای در دفاع از حرمت خون شهدا و ارزش‌های دفاع مقدس باشیم

__________________

منیره ملایی نیز نوشت:

قرار بود مسئولین شهدایی باشند 

نه اینکه شهدا فقط برای مسئولین باشند

دفن شهدای گمنام در پارکینگ شهرداریِ بندرعباس مصداق بارز بی توجهی به مطالبات مردمی ست.

__________________

واکنش دانیال حاتمی به تدفین شهید در شهرداری بندرعباس:

‏+صحبت کردیم قراره یه شهید تو شهرداری دفن بشه.

- مردم راضی نیستن ، قطعا اعتراض میکنن

+اشکالی نداره،مردم کارشون همینه،یادشون میره بالاخره

-باشه ولی جا هم نداریم!!!

+پارکینگ!

-پارکینگ ؟!!

+آره ، گوشه پارکینگ یه ذره جا هست شهید همونجا دفن میشه.

(یک روز عادی در ‎#شهرداری_بندرعباس)

__________________

کاربر مصطفی نوشت:

شهدا هم تبدیل شدن به تشریفات ورزومه انقلابی گری مسئولین

شهدا از مردمند و برای مردم 

__________________

فاطمه اسفندی نوشت: 

آقایان زمان انتخابات و انتصابات چقدر خوب دم از انقلاب و انقلابی گری می‌زدند

و لفظ شهردار انقلابی و شورای شهر انقلابی را یدک می‌کشیدند

آقای نوبانی، الان انقلابی گریتان کجا رفت؟

جای شهید گمنام در پارکینگ یک اداره دولتی است؟

حاشا به غیرتتان

__________________

‎

علی ستاری فعال فرهنگی و رسانه‌ای استان هرمزگان نیز در یادداشت کوتاهی نوشت:

اگر چراغ قوه در دست بگیریم تا بهترین، انقلابی‌ترین، وطن‌دوست‌ترین و تاثیرگذارترین افراد را در آسایش و امنیت جامعه پیدا کنیم به افرادی خواهیم رسید که این روزها حتی به اندازه یک نام نیز از این مملکت سهم نبرده‌اند، کسانی که بزرگترین سهم‌ شان از زندگی را هبه کردند تا امروز شهرهای ما میدان آزمایش موشک‌های پیشرفته غربی نباشد و به راحتی بتوانیم برای دفاع از مظلومان جهان سینه ستبر کنیم.

شهدا ستاره‌های درخشانی هستند که جامعه هر چه قدر هم که در ظلمت فرو رود حضور آن‌ها در شهر روشنی‌بخش مسیر خواهد بود تا در مسیری که رو به سوی قله طی می‌کنیم عوارض موجود در مسیر مانع از حرکتمان نشود و همین است که هر جا بریدم و از نفس افتادیم، هر جا خسته شدیم، هر جا که اندکی تعلل به سراغمان آمد و هر جا که فضای غبار آلود فتنه، تخم تردید در وجودمان کاشت امامزادگان عشق ولو با دستانی بسته خود را به ما رساندند تا یادآوری کنند آنچه را که هستیم و آنچه را که باید باشیم.

فراموش نکنیم که اگر شهید نشویم می‌میریم؛ فراموش نکنیم که تا شهید زندگی نکنیم شهید نخواهیم شد، فراموش نکنیم که شهادت یک لباس تک‌سایز است که باید خود را به قواره‌ی آن برسانیم، بنابراین دور زدن با پیراهن خاکی دوجیب، چفیه بر گردن انداختن و ایستادن در صف نخست اجتماعات نشان از انقلابی‌بودن و شهدایی بودن نیست، با مردم و برای مردم بودن است که رابطه ما با شهدا را روشن می‌کند.

شهدا جانشان را فدایِ حیاتِ مردم، فدایِ دین مردم، فدایِ آزادی مردم، فدایِ استقلال مردم و فدای وطنِ مردم کردند چرا که آن‌ها نیز جزو مردم بودند و با همان مشکلاتی می‌زیستند که مردم عادی با آن دست و پنجه نرم می‌کرد، پیر و مراد شهدا امامی بود که تا روح در بدن داشت جزو مردم ماند و هیچ‌گاه صف خود را از صاحبان اصلی نظام و انقلاب جدا نکرد.

روح اللهِ کبیر در سهمگین‌ترین بمباران‌ها به پناهگاه نرفت چرا که برای همه مردم پناهگاهی وجود نداشت پس چه طور انتظار دارید فرزندان روح الله راضی باشند خود را محصور در حصارها و دیوارها بدانند ولو اینکه بهترین یادمان را برای آن‌ها بسازید!

شهدا چه هیزم تری به ما فروخته‌اند که روزگاری در صدد جمع‌کردن نام‌شان از خیابان‌های شهرهایمان بودیم و امروز می‌خواهیم خودشان را منحصر به جاهایی کنیم که دور از چشم مردم باشد و کسی آن‌ها را نشناسد!

از غربت شهدای آرمیده در حیاط ادارات خجالت نمی‌کشیم؟

این شهدا باز می‌گردند که vip مسئولان شوند؟ یا مسئولان را به مردم نزدیک کنند.

شما را به خدا یک شهدا را بگذارید برای مردم بماند!

گزارش: علی ستاری 

انتهای پیام/