به گزارش برنا؛ قهوهای، آبی، فندقی و سبز چهار رنگ رایج چشم انسانها است. در میان این رنگها کدام از دیگران نادرتر است.
به گفته آکادمی چشم پزشکی آمریکا، نادرترین رنگ چشم سبز است و فقط دو درصد از جمعیت جهان چشم سبز دارند.
نتیجه یک پژوهش توسط آکادمی چشمپزشکی آمریکا در سال ۲۰۱۴ نشان داد که در کشور آمریکا ۴۵ درصد از مردم چشم قهوهای، ۲۷ درصد چشمان آبی، ۱۸ درصد چشمان فندقی و ۹ درصد چشمهای سبز دارند. در این پژوهش یک درصد در دستهای طبقهبندی شدند که رنگ چشمشان در فهرست ۴ رنگ اصلی نبود.
البته که بسیاری رنگها در چهار رنگ اصلی گنجانده نشدهاند و دلیل آن عدم قطعیت در تعیین رنگ است. برای مثال چشمان خاکستری را در دسته آبی (سایهای از رنگ آبی) قرار میدهند. استثناهایی هم وجود دارد از جمله افراد مبتلا به آلبینیسم که ممکن است چشمانشان به نظر صورتی یا قرمز کمرنگ دیده شود.
در این میان برخی افراد چشمهایی با دو رنگ متفاوت دارند. این پدیده را هتروکرومیا مینامند.
عنبیه چشم حاوی رنگدانهای به نام ملانین است، و میزان ملانین در افراد گوناگون متفاوت است. میزان ملانین در عنبیه شما رنگ چشم شما را تعیین می کند. رنگ چشم با بازتاب داخلی نور متناسب با میزان ملانین ارتباط دارد.
چشم های قهوه ای بیشترین ملانین و چشم های آبی کمترین ملانین را دارند. مقدار ملانین در عنبیه سبز بین چشم آبی و چشم قهوهای است که از قضا کمیابترین در جهان است. کارشناسان دقیقا دلیل این کمیاب بودن را نمیدانند.
البته یک تئوری در مورد اینکه چرا رنگ چشم تیره تر از رنگ چشم روشن تر رایج تر است، وجود دارد. ملانین به عنوان یک عامل محافظتی برای چشم در برابر اشعه UV عمل می کند. زمانی که انسان ها عمدتاً در نزدیکی خط استوا زندگی می کردند، همه آنها چشمان قهوه ای داشتند. شاید با دور شدن اجداد انسان از خط استوا، مقدار زیادی ملانین دیگر برای محافظت از چشم ها ضروری نبود. این امر به جهشهای ژنتیکی اجازه میدهد که رنگهای روشنتر چشم مانند آبی و سبز در مخزن ژن زنده بمانند و به نسلهای بعدی منتقل شوند.