ناامنی زنان در بیمارستان‌های انگلیس

به گزارش برنا؛ بیمارستان؛ مکانی امن که درد دردمندان را می‌زداید‌، اما آیا می‌شود امن‌ترین جای متصور، به ناامن‌ترین موقعیتی که حتی تصورش هم ممکن نیست تبدیل شود؛ مثلا به بیمارستان بروی و به جای درمان، روح و روانت و زندگی‌ات ویران شود، دستت هم به هیچ جا بند نباشد. ظاهرا چنین اتفاقی در دنیا افتاده و می‌افتد وقتی با این خبرها مواجه می‌شویم: «ده‌ها بیمار بستری در بخش سلامت روان خدمات بهداشت ملی انگلیس (ان‌اچ‌اس) از تجاوز و تعرض جنسی می‌گویند»؛ «بیمارستان‌های بریتانیا امن نیستند و این بسیار نگران‌کننده است»؛ «20 هزار شکایت جدید از تجاو، آزار و سوءاستفاده جنسی در بیش از 30 مرکز سلامت روان خدمات بهداشت ملی انگلیس»؛ «هر هفته ده‌ها تجاوز و تعرض جنسی در بیمارستان‌های بریتانیا اتفاق می‌افتد. ارقام رسمی مقیاس وحشتناک سوءاستفاده جنسی را آشکار کرد با 6500 مورد شامل تجاوزهای گروهی و سوءاستفاده جنسی از کودکان» و ...در اینجا گزارش‌هایی را از روزنامه‌های ایندیپندنت، تایمز و دیلی‌میل و شبکه خبری اسکای‌نیوز درباره وضعیت امنیت زنان در بیمارستان‌های بریتانیا مرور می‌کنیم.

ده‌ها بیمار بستری در انگلیس از تجاوز و تعرض جنسی می‌گویند
تحقیقات جدید «اسکای‌نیوز» و «ایندیپندنت» از ده‌ها مورد سوءاستفاده جنسی -از جمله تجاوزهای متعدد به یک بیمار و دیگری که مبتلا به اختلال روانی است و پس از تجاوز جنسی از سوی یکی از کارکنان باردار شده- در خدمات بهداشت ملی انگلیس (ان‌اچ‌اس) پرده برداشت. موارد جدید تجاوز و تعرض جنسی در بیمارستان‌های انگلیس در حالی آشکار شده که خدمات بهداشت ملی انگلیس (ان‌اچ‌اس) می‌گوید دستورالعمل‌های «حیاتی» مورد حمایت دولت درباره ایمنی جنسی در بخش‌های بیماران بستری بهداشت روان را اجرا نمی‌کند.

20 هزار شکایت جدید از تجاوز، آزار و سوءاستفاده جنسی
تحقیقات مشترک اسکای‌نیوز و ایندیپندنت، 20 هزار شکایت جدید از تجاوز، آزار و سوءاستفاده جنسی شامل بیماران و کارکنان، در بیش از 30 مرکز سلامت روان خدمات بهداشت ملی انگلیس (ان‌اچ‌اس) از سال 2019 را فاش کرد. این تحقیقات همچنین نشان داد که از بیش از 50 مرکزی که با آنها تماس گرفته شد، فقط 6 مرکز ثابت کردند که مراقبت‌های تحت حمایت دولت، ابلاغی سال 2020 را -که کالج سلطنتی روان‌پزشکان آن را توسعه داده و حیاتی توصیف کرده- اجرا می‌کنند. اما خدمات بهداشت ملی انگلیس (ان‌اچ‌اس) -پس از تماس بیش از 40 بیمار سابق، خانواده‌هایشان و بیماران فعلی با اسکای‌نیوز و ایندیپندنت درباره تجاوز و تعرض جنسی در مراکز مراقبت‌های روانپزشکی- می‌گوید که این دستورالعمل‌های حفاظتی، که برای ایمنی بیماران حیاتی است، الزامی یا اجباری نیستند. سخنگوی «ان‌اچ‌اس» افزود: انتظار می‌رود مراکز خدمات بهداشت ملی انگلیس از دستورالعمل‌ها پیروی کنند و مسئول عمل مطابق با قانون، محافظت از بیماران و گزارش حوادث سوءاستفاده جنسی هستند.

دو کادر درمان به من تجاوز کردند

در میان بیش از 40 پرونده‌ای که مورد توجه «اسکای‌نیوز» قرار گرفته، یک راننده زن تاکسی سابق است که می‌گوید سال 2017 در حالی که به دلیل بیماری روانی در بیمارستانی در شهر دانکستر انگلیس بستری بود، همزمان از سوی دو تن از کادر درمان مورد تجاوز قرار گرفت. دیگری مادری است که دخترش به دلیل بیماری روانی بستری بوده و بعد از تجاوز جنسی از سوی یکی از کارکنان بیمارستان Priory در شهرستان ساری (Surrey) انگلیس در سال 2019 باردار شد. همچنین یک دانشجوی آموزگاری گفت که پس از شکایت به کارکنان بیمارستان مبنی بر اینکه در یک محیط مراقبت مختلط مورد تعرض جنسی قرار گرفته، او را دوباره به همان محیط مختلط بازگرداندند با بیمار مردی که از او شکایت کرده بود.

مردم باید بدانند چه خبر است/ 500 تجاوز و تعرض در بخش‌های مختلط

«ژاکلین دین»، مادر و راننده سابق تاکسی، مدعی است که در سال 2017 زمانی که در بخش سلامت روان بیمارستان تیکهیل رود (Tickhill Road) در شهر دانکستر بستری بود، دو کارمند مرد به او مواد مخدر دادند و همزمان به او تجاوز جنسی کردند: «من حتی قادر به حرکت نبودم، فلج شده بودم. می‌توانستم همه چیز را ببینم. همه چیز را می‌توانستم احساس کنم، اما هیچ کاری نمی‌توانستم انجام دهم. اصلا هیچ کاری.» او افزود: «نیاز به تحقیق وجود دارد. مردم باید بدانند چه خبر است.» طبق تحقیقات اسکای‌نیوز و ایندیپندنت، 500 اتهام تجاوز و تعرض جنسی در بخش‌های مختلط یا فضاهای مراقبت در بیش از 20 مرکز درمانی «ان‌اچ‌اس» شناسایی شد.

به قربانی آزار جنسی، در بیمارستان هم تعرض شد! / آنها هیچ کاری نکردند
«اسکای‌نیوز» می‌گوید: در سال 2022، سرنا -که نام واقعی او نیست- در بخش سلامت روان بیمارستان لانگلی گرین (Langley Green) متعلق به خدمات بهداشت ملی انگلیس (ان‌اچ‌اس) تحت درمان قرار گرفت. سرنا با اختلال استرس پیچیده پس از حادثه در نتیجه سوءاستفاده جنسی که در کودکی، وارد بخش مراقبت این بیمارستان شد. این دانشجوی فعلی دانشگاه می‌گوید که در این بیمارستان در بخشی که مشترک میان زنان و مردان بود، مورد تعرض جنسی قرار گرفت: «بیماری دیگر به من تعرض جنسی کرد. به دلیل سابقه‌ای که از آزار جنسی داشتم، نزد پرستاران رفتم تا به آنها بگویم چه اتفاقی افتاده، آشفته‌ام و ناراحت، اما آنها کاری جز این نکردند که به آن بیمار مرد بگویند با من صحبت نکند.» سرنا می‌گوید با وجود شکایتش، دوباره به همان بخش مراقبت مختلط از نظر جنسیتی، برگردانده و با همان بیمار مرد متجاوز رو به رو شد!

خشونت جنسی پذیرفتنی نیست
وقتی «اسکای‌نیوز» اوایل ماه جاری میلادی (فوریه) برای اولین‌بار یافته‌های تحقیقات خود را فاش کرد، خدمات بهداشت ملی انگلیس (ان‌اچ‌اس) گفت: «ما در حال انجام اقداماتی برای اطمینان از ایمنی بیماران و کارکنان، از جمله ارائه مکانیسم‌های گزارش‌دهی بهتر، آموزش و پشتیبانی به عنوان بخشی از منشور ایمنی جنسی جدید «ان‌اچ‌اس» هستیم و به همه مراکز و سیستم‌های بهداشتی محلی توصیه کرده‌ایم در حمایت از بیماران و کارکنان برای گزارش حوادث و دسترسی به پشتیبانی، راهنمای سوءاستفاده و خشونت جنسی تعیین کنند.» سخنگوی وزارت بهداشت هم گفت: «خشونت جنسی یا سوءرفتار از هر نوع پذیرفتنی نیست و مراکز «ان‌اچ‌اس» مسئولیت حفاظت از کارکنان و بیماران را بر عهده دارند.»

پاسخ خدمات بهداشت ملی «وحشتناک» بود/ اعتمادم کاملا از بین رفته
اما در گزارش «ایندیپندنت» درباره تجاوز و تعرض در بیمارستان‌های انگلیس آمده: چندین بیمار، که داستان‌های دلخراش خود را مطرح کرده‌اند، از سوی دستیاران مراقبت‌های بهداشتی آسیب دیده‌اند، که در حال حاضر متجاوزان تحت نظر هم نیستند. ناتالی، که نامش تغییر کرده، و در آن زمان 16 سال داشت، یکی از چندین بیماری است که در سال 2020 از سوی یک دستیار مراقبت‌های بهداشتی که در بخش سلامت روان کودکان کار می‌کرد مورد سوءاستفاده جنسی قرار گرفت و از او خواسته شد عکس‌های صریح جنسی را به اشتراک بگذارد. همچنین الینور (نام مستعار) از شهرستان یورکشایر انگلیس می‌گوید که در سال 2008 از سوی یک دستیار مراقبت‌های بهداشتی در یکی از بیمارستان‌های انگلیس به مدت 6 هفته مورد تعرض و تجاوز جنسی قرار گرفت. او در سال 2012 و پس از ترخیص، سوءاستفاده جنسی از خود را گزارش کرد، که باعث تحقیقات «ان‌اچ‌اس» و پلیس شد. با این حال، هیچ اتهامی از سوی پلیس مطرح نشد. او به «ایندیپندنت» گفت که پاسخ خدمات بهداشت ملی انگلیس «وحشتناک» بود. فکر می‌کردم در آنجا مراقبت دلسوزانه خواهد بود و ضوابط حاکم است، اما این‌طور نبود. این تعرض و تجاوز به عنوان بی‌‌بندوباری جنسی کارکنان بهداشتی که می‌گفتند نشانه‌ای از اختلال شخصیت است، تعریف شد. این باعث شد که تمایل به خودکشی پیدا کنم و بخواهم بمیرم. این فاجعه کاملا اعتماد من را به خدمات بهداشت ملی انگلیس (ان‌اچ‌اس) ویران کرده است.»

بیمارستان‌ها امن نیستند و این بسیار نگران‌کننده است
اکنون سیاستمداران از جمله سر چارلز واکر، نماینده حزب حاکم محافظه‌کار، خواستار اقدام هستند. او به «ایندیپندنت» گفت: «بخش‌های بیمارستان‌ها باید مکان‌هایی امن برای بیماران و کارکنان باشد. این واقعیت که بسیاری از بیمارستان‌های بهداشت روان چنین نیستد، بسیار نگران‌کننده است. باید ببینیم چرا بخش‌های بهداشت روان بیمارستان‌ها ایمن نیستند و چرا مسائل تجاوز جنسی تا این حد چشمگیر است. باید بدانیم چرا این اتفاق می‌افتد.»

مدیر ارشد خدمات بهداشتی: استخدام افراد مشکل‌دار در بیمارستان‌های سلامت روان
یکی از مدیران ارشد خدمات بهداشت ملی انگلیس (ان‌اچ‌اس) که در یک مرکز سلامت روان کار می‌کند، به «ایندیپندنت» گفت: «فکر می‌کنم برخی سازمان‌ها اساسا بیماران را باور و به آنها اعتماد ندارند. یک بی‌میلی و اکراه واقعی برای تصدیق چیزهای واقعا بدی که رخ می‌دهد، وجود دارد: «اوه، ممکن نیست اتفاق افتاده باشد.» از آنجایی که ما در زمینه سلامت روان کار می‌کنیم، فکر نمی‌کنم همیشه مردم را باور کنند. اما طبق تجربه من، خدمات بهداشت روان افراد نه چندان خوب را نیز جذب می‌کند. ما با افراد آسیب‌پذیر کار می‌کنیم و آن افراد بد در آنجا، این را می‌دانند. ضمن اینکه بیمارستان‌های خصوصی بدتر هستند.»


ناکامی در رسیدگی به خشونت جنسی/ بی‌ارزشی شأن زنان و دختران
لیان پاتریک، پرستار خدمات بهداشت ملی انگلیس (ان‌اچ‌اس)، به «ایندیپندنت» گفت: «با وجودی که این اتفاقات هولناک تأثیر چشمگیری بر سلامت کارکنان و ایمنی بیماران دارد، «ان‌اچ‌اس» در رسیدگی مناسب به خشونت جنسی ناکام است. خدمات بهداشت ملی نباید منفعل باشد و باید یک استراتژی پیشگیرانه و قوی با ارزش‌گذاری برای زندگی، سلامت جسمی و روحی و منزلت و شأن زنان و دختران در پیش گرفته شود.» ایندیپندنت از خدمات بهداشت ملی انگلیس (ان‌اچ‌اس)، در این‌باره پرسید که چگونه بیمارستان‌ها برای محافظت از بیماران در برابر تجاوز جنسی مسئول هستند. آنها گفتند استانداردهای فعلی ایمنی جنسی در حد رهنمود هستند و هیچ استاندارد اجباری وجود ندارد. انتظار می‌رود بیمارستان‌ها و مراکز درمانی از راهنمایی‌ها پیروی کنند.

33 تجاوز و تعرض در هفته و رسیدگی فقط به 4 درصد جرایم
چندی پیش روزنامه انگلیسی «دیلی‌میل» هم گزارش داد که هر هفته ده‌ها تجاوز و تعرض جنسی در بیمارستان‌های بریتانیا اتفاق می‌افتد. ارقام رسمی مقیاس وحشتناک سوءاستفاده جنسی را آشکار کرد با 6500 مورد در سه سال شامل تجاوزهای گروهی و سوءاستفاده جنسی از کودکان. این آمار را «شبکه حقوق زنان» (WRN) منتشر کرد که خانم هدر بینینگ، بنیانگذار آن، گفت فقط نوک کوه یخ است. او افزود: «بیمارستان‌‌ها مکان‌هایی هستند که همه -بیماران، کارکنان و ملاقات‌کنندگان- باید کاملا در آن احساس امنیت کنند، اما تجاوز و خشونت جنسی هر هفته در بیمارستان‌ها اتفاق می‌افتد. ارقام نشان می‌دهد که بیمارستان‌ها مکان‌های امنی نیستند و تقریبا بازاری برای مجرمان جنسی‌اند. این خیلی وحشتناک است.» حداقل 2088 تجاوز و 4451 تعرض جنسی بین ژانویه 2019 تا اکتبر 2022 گزارش شد، یعنی 33 مورد در هفته و فقط 4.1 درصد از این جرایم منجر به متهم شدن یا احضار مظنون شده است.

نگرانی درباره امنیت زنان و کودکان در بیمارستان‌ها/ از آنچه کشف کرده‌ایم وحشت‌زده‌ایم
بینینگ به «دیلی‌میل» گفت این نشان می‌دهد که بیمارستان‌ها و نیروهای پلیس در محافظت از افراد آسیب‌پذیر شکست خورده‌اند: «پلیس در زمینه ضبط صحیح جرایم و پیگرد آنها به اندازه کافی کار نمی‌کند، در حالی که این مکان‌ها دارای دوربین مدار بسته و دسترسی محدود هستند.» «شبکه حقوق زنان» از خدمات بهداشت ملی انگلیس (ان‌اچ‌اس)، کمیسیون کیفیت مراقبت و پلیس می‌خواهد که این «قلمرو پنهان خشونت جنسی» را به رسمیت بشناسند. خانم بینینگ گفت: «این آمارها شوکه‌کننده و حیرت‌آور است. ما این تحقیق را به دلیل نگرانی در مورد امنیت زنان و کودکان در بخش‌های خدمات بهداشت ملی انگلیس (ان‌اچ‌اس) آغاز کردیم، اما از آنچه کشف کرده‌ایم وحشت‌زده‌ایم.»

95.9 درصد از همه گزارش‌های تجاوز و تعرض جنسی بدون اقدام رها شده‌اند‌
از جمله این جنایات گزارش‌شده می‌توان به تجاوز جنسی به یک دختر زیر 13 سال و تجاوز گروهی به یک زن در بیمارستان‌های منطقه «وست‌میدلندز» انگلیس اشاره کرد. سه دختر و یک پسر جوان هم گزارش دادند که در مراکز درمانی در «کمبریج شایر» مورد تجاوز جنسی قرار گرفتند و به 6 دختر هم در بیمارستان‌های منطقه «لنکشایر» تعرض و تجاوز شد. خانم بینینگ افزود: «این واقعیت که 95.9 درصد از همه گزارش‌های تجاوز و تعرض جنسی در بیمارستان‌ها یا بدون اقدام بعدی رها شده‌ یا ثبت‌ نشده بودند (رسما به عنوان جرم) نیز واقعا ترسناک است. ارقام واقعی تجاوز و تعرض بی‌شک بسیار بالاتر است و داده‌های گمشده زیادی نیز وجود دارد.»

باید برای امنیت زنان و دختران بخش‌های تک‌جنسیتی در بیمارستان‌ها ایجاد شود
«شبکه حقوق زنان» گفت که ثبت بهتر جرایم در مراکز بهداشتی و درمانی ضروری است و از وزارت کشور خواست تا دستورالعمل‌هایی برای پلیس تعیین کند تا تصویر دقیق‌تری از این مشکل به دست آید. این نهاد همچنین معتقد است که باید موارد تک‌جنسیتی برای بخش‌های بیمارستانی وجود داشته باشد تا اطمینان حاصل شود که به‌ویژه از زنان و دختران به اندازه کافی محافظت می‌شود.

ناکامی پلیس در مقابله با تجاوز جنسی
همچنین دیلی‌میل چندی پیش هم گزارش داده بود که پلیس 24 مورد تجاوز جنسی گزارش‌شده و 18 مورد تعرض جنسی را در یک بیمارستان روانی در انگلیس بررسی کرد، اما هیچ کدام به پیگرد قانونی منجر نشد.
این افشاگری‌ها در بحبوحه نگرانی‌های روزافزون در مورد ناکامی پلیس در مقابله با تجاوز جنسی صورت گرفت.
یک بیمار زن جوان گفته بود از سوی یکی از کارکنان مرد به مدت چند ماه مورد آزار و اذیت جنسی قرار می‌گرفت و سپس به مدت 6 هفته در بخشی از بیمارستان که با دوربین‌های امنیتی نظارت نمی‌شد، مکرر مورد تجاوز قرار گرفت.
تعداد بسیار نگران‌کننده این حوادث در «لیتلبروک»، یک بیمارستان 106 تختخوابی برای بیماران دارای شرایط حاد در شهر دارتفورد انگلیس، منجر به تعلیق فقط یک پرستار از کار و گزارش آن به پلیس شد. دنیل آتری، 25 ساله، یک زن مبتلا به اوتیسم از قربانیانی است که دو بار در یک واحد روانپزشکی امن در بیمارستان «لیتلبروک»، مورد تجاوز قرار گرفت. داستان او جرقه چندین تحقیق رسمی را برانگیخت. مادرش، آندریا، گفت: «می‌ترسم پرونده او فقط نوک یک کوه یخ باشد.»

میزان نگران‌کننده آزار جنسی زنان پزشک در بریتانیا
تجاوز و تعرض جنسی در بیمارستان‌های بریتانیا فقط دامن بیماران را نمی‌گیرد. اخیرا روزنامه «تایمز» انگلیس در گزارشی با عنوان «ایمنی بیماران به دلیل رفتار «سمی» پزشکان در خدمات بهداشت ملی انگلیس (ان‌اچ‌اس) به خطر افتاده است» -که در روزنامه «شهروند» شماره ۲۹۴۸، سه‌شنبه ۳۰ آبان 1402، با عنوان «پزشکان سمی در بیمارستان های بریتانیا چه می‌کنند؟» منتشر شد- از میزان نگران‌کننده آزار جنسی زنان پزشک در بریتانیا پرده برداشت. راب برنز، بازرس کشوری بهداشت و سلامت، که شکایات در مورد «ان‌اچ‌اس» در انگلستان را بررسی می‌کند، به تایمز گفته بود با میزان نگران‌کننده‌ای از آزار و اذیت جنسی زنان پزشک در بخش بهداشت و درمان مواجه‌ایم که به هیچ وجه پذیرفتنی نیست. «تایمز» در ادامه گزارش خود آورده بود: «بر اساس مقاله‌ای تحقیقاتی که در مجله جراحی بریتانیا منتشر شد، تقریبا یک‌سوم جراحان زن طی پنج سال گذشته از سوی یک همکار مورد تجاوز جنسی و دو سوم آنها مورد آزار جنسی قرار گرفته‌اند. طبق این تحقیق، سوء رفتار جنسی شایع و به نظر می‌رسد در این حرفه افسارگسیخته است. نویسندگان این تحقیق هشدار دادند فرهنگ زن‌ستیزی در بیمارستان‌ها برای ایمنی بیماران بسیار خطرناک است. به‌طور کلی، دو سوم زنان شاغل در جراحی گزارش می‌دهند که توسط یک همکار در داخل یا اطراف اتاق عمل مورد آزار و اذیت جنسی قرار گرفته‌اند. این گزارش گفت که اعمال فشار آشکار یا پنهان برای ایجاد رابطه جنسی یک نگرانی عمده است، به‌طوری که 11 درصد از جراحان زن گفته‌اند که تماس فیزیکی اجباری مرتبط با موقعیت‌های شغلی را تجربه کرده‌اند. این مقاله هشدار داد ایمنی بیمار با عادی‌سازی رفتار جنسی در داخل و اطراف اتاق‌های عمل به خطر می‌افتد. مجرمانی که همکاران‌شان را هدف قرار می‌دهند، بسیار احتمال دارد که حد و مرز جنسی را درباره بیماران هم بشکنند. نتیجه محیط کاری ناامن و فضایی ناامن برای بیماران است.»

فقط باید امیدوار باشید که این اتفاق دیگر تکرار نشود
«تایمز» در این گزارش به نقل از فیلیپا جکسون، متخصص جراحی پلاستیک از بریستول انگلیس، گفت: «در حال بحث در مورد یک بیمار با یکی از همکاران مرد خود بودم که آن مرد اقدام به در آغوش گرفتن من کرد. سر و صدا نکردم چون می‌خواستیم وارد اتاق عمل شویم. فکر ‌کردم این وحشتناک است.» بعد از ظهر همان روز او با همان همکار در یک عمل اضطراری شرکت کرد. این‌بار رفتار او زننده‌تر بود و آشکارا اقدام به تعرض جنسی کرد. دوباره آنها در شرف جراحی بودند. در نهایت، جکسون به بیمارستان نامه نوشت و جزئیات ماجرا را شرح داد: «آنها تحقیقی انجام دادند که کاملا سطحی بود. سوالاتی پرسیدند که گویی من مقصرم.» مرد متعرض تعلیق نشد و اندکی بعد جکسون به جای دیگری رفت: «شما جان به در می‌برید، سپس به مکان بعدی می‌روید و فقط باید امیدوار باشید که این اتفاق دیگر تکرار نشود.» «تایمز» همچنین از لیز اوریوردان، که در سال 2019 به عنوان جراح متخصص آنکوپلاستیک سینه بازنشسته شد، نقل کرد که در دو سوم جراحی‌های خود در طول بیش از 20 سال دوران حرفه‌ای، آزار جنسی را تجربه کرده است. او تا زمانی که کار جراحی را متوقف نکرد از صحبت‌ درباره تجربیات خود احساس راحتی نمی‌کرد.

منبع: شهروند

انتهای پیام/