صادقی: تئاتر ایرانی و ملی ما مُرده است/ تئوری انقلاب فقر نیست

«قطب الدین صادقی» نمایشنامه‌نویس، کارگردان، بازیگر و مدرس تئاتر درخصوص پیش‌نویس سند تحول هنر‌های نمایشی و ضروریت‌هایش به خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا گفت: سازمان هنر‌های نمایشی درست در جهت عکس حرکت کرده است و ما فکر کردیم تنها راه رسیدن به استقلال، تولید کار‌های فاخر سازمانی و تاسیس معاونت وزاتخانه است، البته این بین کد شغلی موضوعی بسیار مهم است. از آغاز انقلاب که تئاتر منحل شد، هنرمندان تئاتر کارگر محسوب شدند. در واقع اگر مشکل یا شکایتی داشته باشند باید به اداره کار مراجعه کنند. متاسفانه شغل هنرمند به عنوان کار شناخته نمی‌شود. این توهینی به جایگاه مدنی، حقوقی و اجتماعی ما محسوب می‌شود. یکی از اصولی که در سازمان باید تصویب شود کد شغلی است.  

وی درخصوص شرایط فعلی تئاتر چه در بدنه هنری چه مدیریتی بیان کرد: با بودجه ۹ میلیارد تومانی نمی‌توانید ۲۵۰۰۰۰ هنرمند تئاتر را اداره کنید. امکانات محدود است. واقعا شرایط اسفناک است. بچه‌ها غمگین هستند. با هنرمندان شهرستان‌ها در ارتباطم و هیچ کدام امیدی ندارند برای اینکه جایگاهی ندارند. از بین ۲۵۰۰۰۰هزار نفر فقط ۱۹۰۰۰ نفر بیمه هستند.  

 

صادقی درباره بودجه‌ای که هرساله برای تئاتر درنظر گرفته می‌شود، عنوان کرد: بودجه‌ای که هرساله وزارت فرهنگ و ارشاد برای تئاتر در نظر گرفته ۴۴ میلیارد است که اگر پول آب و برق و حقوق کارمندان را از آن کم کنید ۲۷میلیارد می‌ماند. یعنی کل بودجه تئاتر معادل یک فیلم سینمایی متوسط است. نکته خنده‌دار قضیه این‌جاست که از این ۲۷میلیارد، ۱۷میلیاردش برای جشنواره تئاتر فجر است و در کل ۹میلیارد تومان باقی می‌ماند. این توهینی واضح به اهالی تئاتر است. صدای همه ما درآمده است. هیچ جایگاهی در ردیف حقوقی مجلس نداریم. فعالیت‌های تئاتری ایران باغی پُر از گیاه‌های هرز است.

وی در ادامه افزود: در بخش خصوصی  یک مشت آدم دلال، تئاتر‌های آماتوری مزخرف یا تئاتر‌های گران‌قیمت پرزرق و برق را روی صحنه می‌برند. در واقع تئاتر هنری، جدی و تفکر‌برانگیزِ مُرده است. در گذشته با هنرمند‌ها قرارداد می‌بستند و کاری با گیشه نداشتند. کار ما ارائه یک اثر برتر و با‌کیفیت بود، اما الان دولت دیگر کاری را تولید نمی‌کند؛ به این دلیل که پول ندارد. در نتیجه گروه‌ها نه تنها از دولت کمکی نمی‌گیرند بلکه تئاتر از آنها پول هم می‌گیرد. مقداری را هم سامانه فروش بلیت برمی‌دارد و ارزش‌افزوده بر هنرمندان را غارت می‌کنند. من در اتاق وزیر همه این حرف‌ها را با فریاد گفتم.

 

صادقی درخصوص برون‌رفت از این اوضاع و سردرگمی اهالی تئاتر عنوان کرد: همانطور که گفتم هنرمندان جایگاهی ندارند. یکی از کار‌های اساسی این است که گروه‌های حرفه‌ای بزرگ هرکدام در تالار‌ها مستقر شوند تا مفهوم گروه دوباره مشخص شود و براساس زیبایی‌شناسی و تفکر دست به محتوا و ارزش‌های ایرانی بزنند. تئاتر ایرانی و ملی ما مُرده است. اولین ضرورت در کنار تئاتر، تاسیس مرکز ملی هنر‌های ایرانی است که فقط کارش تولید آثار برتر باشد. این روز‌ها هرکسی پول داشته باشد سالنی را اجاره و شروع به کار کردن می‌کند. کار‌ها یکی از یکی بدتر است. هیچ‌کدامشان ایرانی نیستند. کدام اینها تئاتر محسوب می‌شوند؟ تئاتر بی‌سر و سامان، رها‌شده، وحشی و بی‌سرپرست است.  

 

تئاتر این روز‌ها فقط دلالی است

کارگردان نمایش «باغ آلبالو» با اشاره به هدف تاسیس بنیاد تئاتر ملی و تحت‌پوشش قرار دادن نمایش‌های ایرانی بیان کرد: هرکجای دنیا سفر کنید مراکزی دولتی وجود دارد که مدیران و کارشناسانی حرفه‌ای در آن مستقر هستند و کارشان دفاع از تئاتر ملی خودشان است؛ متاسفانه در ایران ما چنین فضایی را نداریم. مدتی پیش برای جشنواره کارتاژ به تونس سفر کردم. سفیر آن کشور در ملاقات و دیداری که با من داشت، پرسید تئاتر ملی ایران کجاست؟ در جواب گفتم ما چنین چیزی نداریم. متعجب شد. در دهه چهل تالار سنگلج با همان فضای کوچک قیامت به پا کرد که تاثیرش تاکنون مشخص است. اما الان چنین فضایی در تئاتر وجود ندارد. تئاتر این روز‌ها فقط دلالی است.  

 

وی ادامه داد: سال گذشته ۲ نمایش یکی بیش از ۱۶میلیارد و دیگری بیش از ۱۱ میلیارد هزینه کردند. این عدد و ارقام بیش از بودجه کل تئاتر ایران است. من به وزیر فرهنگ گفتم تئوری انقلاب فقر نیست. برای مثال اگر الان همه ما گرسنه باشیم تحمل می‌کنیم، اما اگر یک بشقاب چلوکباب به فردی بدهند می‌پرد به دیگری. تئوری انقلاب براساس تبعیض است. ما باید یک جایی از داشته‌ها و تفکر و روح انسان ایرانی صحبت کنیم. 

قطب‌الدین صادقی در پایان درخصوص برگزاری جشنواره‌ها و ثبت سند ملی تئاتر توضیح داد: گویی تنها هم و غم ما برگزاری جشنواره‌هاست. جشنواره چه ارزشی دارد وقتی وارد جریان اصلی هنر نمی‌شود؟ تا به الان چندین ماه است که روی این قضیه کار و آن را در شورای عالی انقلاب فرهنگی و شورای عالی هنری وزارت فرهنگ و ارشاد مطرح کرده‌ایم. خوشبختانه با روی گشاده با ما رفتار کردند. ما با تمام قدرت از این موضوع دفاع می‌کنیم و می‌خواهیم با ثبت این سند از این به بعد تمام سیاست‌گذاری‌ها، تعیین بودجه و چشم‌انداز آینده براساس تعاریف ما باشد.

 

خبرنگار: تبسم کشاورز

انتهای پیام/