روزبهانی: ریشه اختلال «ددی ایشو» از وابستگی ناایمن است

حسین روزبهانی روانشناس بالینی در گفت‌وگو با خبرنگار باشگاه جوانی خبرگزاری برنا عارضه «ددی ایشو» را یک وضعیت روانی دانست و گفت: تمایل دختران جوان به مردان سن بالا ریشه اصلی در رابطه‌ای دارد که دختر در کودکی و نوجوانی با پدر خود برقرار کرده است. بر همین اساس وقتی دختر در اثر رابطه بدی که با پدر خود داشته؛ محبت و توجه لازم را دریافت نکند طبیعتاً در بزرگسالی و به محض ورود به جوانی دست به انتخاب مردی می‌زند که توانایی پر کردن این خلاءها را داشته باشد.

«ددی ایشو» هنوز در راهنمای تشخیص آماری به ثبت نرسیده است

وی با بیان این که «ددی ایشو» هنوز در راهنمای تشخیص آماری به ثبت نرسیده، ادامه داد: برعکس این قضیه نیز صدق می‌کند. به عبارت دیگر وقتی دختران در کودکی و نوجوانی تجربه بسیار خوبی از رابطه با پدر خود داشته باشند؛ احتمال دارد که در بزرگسالی نیز به منظور تجربه دوباره آن حس، به دنبال فردی شبیه به پدر خود بگردند تا رابطه بهتری به شریک زندگی داشته باشند.

عدم حضور پدر و مادر در زندگی کودک مصداقی از دلبستگی ناایمن است

این روانشناس با بیان این که در کودکی انواع دلبستگی شکل می‌گیرد، افزود: اگر در دوران کودکی دلبستگی ایمن شکل نگیرد، زمینه برای ابتلای فرد به دلبستگی ناایمن، اجتنابی یا آشفته فراهم می‌شود؛ که خود نیز فرد را به سوی ابتلا به انواع اختلالات سوق می‌دهد. از همین رو کودک باید با یک فرد بزرگسال قابل اعتماد، دلبستگی ایمن را ایجاد کند.

این استاد دانشگاه پدر یا مادری که حضور پررنگی در زندگی کودک نداشتند را مصداقی از دلبستگی ناایمن دانست و تشریح کرد: علاوه بر این که افرادی که وقت کمتری با پدر و مادر خود می‌گذرانند، بیش از بقیه مستعد ابتلا به سندروم «ددی ایشو» هستند؛ دخترانی که در رابطه با پدر خود با مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کنند نیز در معرض ابتلا به این اختلال هستند.

سرکوب احساسات و محبت شرطی مزید بر علت هستند

روزبهانی با اشاره به محبت بدون قید و شرط تصریح کرد: نه صرفاً درک نکردن و نگرفتن محبت از طرف والد جنس مخالف، که رفتاری که بیانگر محبت شرطی باشد نیز مصداقی از بدرفتاری والدین است که کودک را به مرور زمان دچار وضعیت روانی «ددی یا مامی ایشو» می‌کند. منظور از محبت شرطی شرایطی است که کودک احساس می‌کند تا وقتی بی‌نقص و مورد پسند والدین خود نباشد، دوست داشتنی نیست. همچنین وقتی که والد جنس مخالف به کودک می‌فهماند که اجازه اشتباه کردن ندارد یا وقتی که کودک فکر می‌کند اگر اشتباه کند، محبت والد خود را از دست می‌دهد و از نقاط ضعف خود شرمگین می‌شود هم از جمله محبت‌های شرطی به شمار می‌رود.

وی با اشاره به سرکوب احساسات گفت: سرکوب احساسات فرزند از جانب پدر نیز در تشدید این اختلال تأثیرگذار است. به عبارت دیگر وقتی فرزند نظرات یا احساسات خود را بیان نکند، دچار سرکوب احساساتی می‌شود.

این روانشناس بالینی خاطرنشان کرد: سرکوب احساسات در بزرگسالی به فرد احساس مسئولیتی می‌دهد که فرد را موظف می‌کند شریک زندگی خود را همیشه و تحت هر شرایطی از خود راضی نگه دارد و مثل شاهزاده‌ای عمل می‌کند که چون همه مشکلات را برطرف می‌کند؛ اندوه خود را در خود حل کند.

انتهای پیام/