به گزارش گروه فرهنگ و هنر برنا؛ حسین رحیمزاده، با اشاره به روند مرسوم شکلگیری آثار سینمایی توضیح داد: ساختار تولید اثر در هنرهای نمایشی همچون سینما و تلویزیون این گونه است که معمولا یک مدل سفارشی از سوی مدیران، نهادها و سازمانها رخ میدهد که دغدغههای خود را از طریق آثار هنری پیگیری میکنند.
رحیمزاده افزود: بخشی از ماجرا هم به حوزه تهیهکنندگی برمیگردد که باید برای آثار هنری مشتری پیدا کنند و عمدتا هم مشتریانشان همین نهادها هستند و البته بخشی دیگر از تهیهکنندگان را تهیهکنندگان خصوصی تشکیل میدهند که معمولا انگیزههای اقتصادی دارند.
این کارشناس تولید برنامههای تلویزیونی و سینمایی با اشاره به چگونگی خلق یک اثر هنری افزود: هنرمندان برای خلق یک اثر هنری باید به خلاقیت و شکوفایی دست بزنند و این کار از طریق جوشش هنری رخ میدهد. در این رهگذر، ارتباط و پیوند بین اثر هنری خلق شده با حوزه تهیهکنندگی، کار سختی است.
رحیمزاده اضافه کرد: مسیر سفارش مشخص است. فرد باید توانمند باشد ولی در این بین، جوانان تازهکاری که قصد ورود به فضای هنری را دارند، با مسیری دشوار رو به رو هستند. یافتن مجرایی که بتواند اینها را جمع و در آنان انگیزه ایجاد کند تا دست به کار هنری بزنند و در مرحله بعد، میان آنان و نهادهای تولیدکننده آثار هنری ارتباط برقرار کند، کار دشواری است.
وی که سابقه عضویت در شورای پروانه ساخت و نمایش سازمان سینمایی را دارد، با تاکید بر نقش مهم رویدادهای استارتآپی در معرفی چهرههای مستعد عنوان کرد: با برگزاری چنین رویداهایی به جای اینکه سراغ چهرههای تکراری برویم، میتوانیم چهرههای جوان و خلاق را مورد توجه قرار بدهیم و زمینهای برای معرفی آنان و در مرحله بعد پیوند آنان با حوزههای تهیه کنندگی ایجاد کنیم.
رحیمزاده با یادآوری موفقیت رویدادهای استارتآپی در حوزههای غیر هنری اضافه کرد: این رویدادها روش بسیار درستی است که در حوزههای غیر هنری موفقیتهای بسیاری کسب کرده است. اما در فضاهای هنری و علوم انسانی هنوز خیلی به مرحله تکرار نرسیده است. امیدواریم رویداد استارتآپی فیلمنامهنویسی بتواند به تجربهای موفقیتآمیز تبدیل شود و این مسیر سخت را برای جوانان مستعد هموار کند و در مرحله بعدی هم تهیهکنندگان میتوانند بیشترین فایده را از این رویداد ببرند و حتی به مرحله سفارش کار برسند.
وی اضافه کرد: برگزارکنندگان باید بدانند تجربههای اول،گاه نقصانهایی دارد و ممکن است برخی از ایدهها ابتر بماند و بعد از یکی دو مرحله کنار گذاشته شود بنابراین باید با فراست و خردمندی، این تجربه را کم نقصتر کرد.
رحیمزاده متذکر شد: نواقص هر تجربهای در مسیر تکرار آن، معلوم میشود. بنابراین برگزارکنندگان این رویداد باید این اراده را داشته باشند که با مشورت اهل فن و چهرههای مجربی که با جوانان خلاق ارتباط دارند، تجربیات خود را ارتقا و نواقص آن را کاهش دهند. از این زاویه، قطعا استمرار این رویداد، حتی با وجود همه مشکلات، ضروری است.
وی با تاکید بر ضرورت تبلیغ و اطلاعرسانی در برگزاری استارتآپهای هنری خاطرنشان کرد: تبلیغات در این زمینه بسیار مهم است؛ در مرحله اول باید به جذب افراد مستعد پرداخت و در مرحله بعدی باید نهادهایی را که برای تولید آثار هنری بودجه دارند، به مشارکت دعوت کرد. آنان میتوانند خواستههای خود را در دل این رویداد پیشنهاد بدهند. این همان بخشی است که از آن با عنوان پیوند میان دانشگاه و کارخانه یاد میشود.
وی با ابراز خرسندی از برگزاری این رویداد ابراز امیدواری کرد که تجربه اول آن برای برگزارکنندگان و شرکتکنندگان به تجربهای موفقیتآمیز و رغبتبرانگیز تبدیل شود و با استمرار آن بتوانیم مسیری پیش روی جوانان بگذاریم که با عزت و کرامتشان سازگار باشد تا اگر متن و ایدهای دارند، بتوانند از مجرای درستی، شرایط تولید آن را فراهم کنند.
انتهای پیام/