بهمنی؛ ستاره‌ای در آسمان شعر

به گزارش خبرگزاری برنا هرمزگان، محمدامین عالی‌پور احمدی، فعال رسانه‌ای استان هرمزگان در یادداشتی نوشت:او با جان و دل زیست و هر بیت از غزل‌هایش، تبلوری از زیست انسانی‌اش بود.

 زندگی او همانند اشعارش سرشار از صداقت، سادگی و عمق بود؛ او توانست با این ویژگی‌ها، پلی میان دنیای شعر و دنیای واقعی ما بسازد.

برای مردمان جنوب، که با طوفان‌ها و دریاها خو گرفته‌اند، بهمنی به مثابه یک نسیم دلنشین بود که در روزهای گرم و طاقت‌فرسا، با شعرهایش روحشان را تازه می‌کرد. 

او با زبان مردم سخن می‌گفت و دردها و شادی‌های آنان را در شعرهایش به تصویر می‌کشید. همین ارتباط نزدیک و صمیمانه با مردم، او را به چهره‌ای فراتر از یک شاعر بدل کرد؛ به شخصیتی که توانست قلب‌ها را با شعرهایش تسخیر کند و در آن‌ها جاودانه بماند.

بهمنی، شاعری بود که نه تنها به خاطر خلاقیتش، بلکه به واسطه‌ی انسانیت و فروتنی‌اش در دل‌ها جا باز کرد. او در دوران زندگی خود نه تنها شاعر، بلکه معلمی بود که به دیگران درس عشق، امید و همدلی داد.

اشعار او از دل برآمدند و بر دل نشستند، چرا که از حقیقت زندگی و تجربه‌های ناب انسانی سخن می‌گفتند.در این روزها که او دیگر در میان ما نیست، حسرت نبودنش را با خواندن اشعارش تسکین می‌دهیم.

اشعار او، یادآور لحظه‌های ناب و بی‌تکراری است که هر کدام بخشی از روح جنوبی را در خود نهفته دارند.

 او با غزل‌هایش نه تنها به زندگی ما، بلکه به ادبیات ایران جانی تازه بخشید و میراثی ماندگار از خود به جای گذاشت.

محمدعلی بهمنی، شاعر عشق و زندگی، با اشعارش به ما آموخت که چگونه با کلمات، جهانی از احساس و معنا خلق کنیم. او به ما یاد داد که چگونه با کلمات، دنیا را زیباتر کنیم و با احساساتمان، زندگی را پرمعناتر سازیم.

 بهمنی، صدای دل‌های تپنده مردمانی بود که با آفتاب سوزان جنوب پیوندی ناگسستنی دارند.

حالا که او در کنار ما نیست، وظیفه ماست که میراث او را پاس بداریم و تلاش کنیم تا پیام‌هایی که او در قالب شعر به ما سپرد، زنده بمانند و به نسل‌های آینده منتقل شوند.

یاد محمدعلی بهمنی همیشه در قلب ما زنده خواهد ماند. او به ما نشان داد که چگونه می‌توان با عشق به مردم و سرزمین، آثاری خلق کرد که فراتر از زمان و مکان، تا ابد باقی بمانند. 

 او شاعری بود که به ما نشان داد چگونه می‌توان با زبانی ساده و بی‌پیرایه، عمیق‌ترین احساسات انسانی را بیان کرد و با کلماتی که از دل برمی‌خاست، دل‌های بی‌شماری را تسخیر کرد.

او ما را با خود به اعماق احساسات انسانی برد و در آنجا، گوشه‌ای از حقیقت جهان را به ما نشان داد.

 اشعارش، آینه‌ای بود که در آن، خود را می‌دیدیم و با جان و دل درک می‌کردیم،برای ما، مردم هرمزگان، محمدعلی بهمنی تنها یک شاعر نبود؛ او صدای ما بود، صدای دل‌هایی که با هر کلمه او تپیدند و با هر غزلش به اوج رسیدند. 

او با شعرهایش، فرهنگ و هویت جنوب را به جهان معرفی کرد و با کلماتی که بر زبان می‌آورد، روح گرم و صمیمی این دیار را به تصویر کشید.

او به ما آموخت که چگونه می‌توان در هر شرایطی، از سختی‌های زندگی عبور کرد و با عشق، زندگی را از نو ساخت.

بهمنی به ما نشان داد که چگونه با شعر، می‌توان به جاودانگی رسید و چگونه با دل سپردن به کلمات، می‌توان اثری ماندگار بر جای گذاشت.

ما، به عنوان مردمی که او را از نزدیک می‌شناختیم و از حضورش بهره‌مند بودیم، وظیفه داریم که یاد او را زنده نگه داریم و آثارش را به آیندگان معرفی کنیم. 

محمدعلی بهمنی، با اشعارش همچنان در دل‌های ما زنده است و نامش تا همیشه در تاریخ ادبیات این مرز و بوم جاودانه خواهد ماند، یاد و خاطره‌اش گرامی باد.