کودکی نسل جدید در تهدید والدین «بژ غمگین»

به گزارش خبرنگار باشگاه جوانی خبرگزاری برنا، پدیده والدین «بژ غمگین» هدیه‌ای بود که از طریق شبکه‌های اجتماعی، زندگی کودکان را دستخوش تغییرات ناخوشایندی کرد. به عبارت دیگر وقتی والدین به منظور عکاسی برای فضای مجازی یا صرفاً به خاطر مدرن به نظر رسیدن یا حتی به منظور مراقبه از خود، دکوراسیون خانه را آغشته به رنگ‌های سرد و یکنواخت می‌کنند؛ رنگ‌های شاد از زندگی کودک حذف شده و در این مرحله، تأثیرات رنگ بر روحیه و روان کودک رقم می‌خورد که در سال‌های نوجوانی مشهود خواهد بود.

با این حال گروهی از متخصصان نظر به رابطه چرخش رنگ‌ها در خانه و پرورش خلاقیت کودک را فراتر از مسأله روانشناسی رنگ‌ها می‌دانند؛ چه بسا این جریان را به بخشی از فرهنگ خوب بودن و فداکاری والدین اطلاق می‌کنند چرا که در سرتاسر جهان، والدینی که فرزندانی با تربیت شگفت انگیز دارند؛ از هیچ رنگ متفاوتی برای کودک خود دریغ نکرده‌اند.

سبک «بژ غمگین» چه تأثیری بر کودکان دارد؟

با توجه به این که عبارت «پدر و مادر» همواره یادآور گذشت از خواب، پول و زمان است؛ احتمالا دست کشیدن از زیبایی شناسی چیدمان خانه نیز به خصوص در سال‌های اولیه تربیت کودک کار سختی نباشد؛ حتی اگر به عنوان راهی برای اثبات هویت خانواده یا ایجاد یک محیط آرام شناخته شده باشد.

با این حال «لیزا دیارد» متخصص اطفال معتقد است که علاوه بر این که رنگ‌های سرد و یکنواخت در ابتدای تولد کودک، تاثیری بر نوزاد نخواهند گذاشت؛ دایره تماشای کودک نیز به اتاق یا خانه محدود نمی‌شود. به عبارت دیگر اگرچه رنگ‌های خنثی خانه در ذهن کودک ثبت می‌شوند، اما رنگ‌های موجود در محیط خارج از خانه، فیلم‌ها و وسایل بازی احساس نیاز به رنگ در کودک را تا حدی ارضا می‌کند.

وی با اشاره به تأثیر رنگ بر رشد کودک ادامه می‌دهد: «با توجه به این که خطری از سمت والدین «بژ غمگین» رشد بصری کودک را تهدید نمی‌کند؛ فرزندپروری بژ غمگین نیز زمینه ساز کودکان غمگین نخواهد بود، همچنین خلاقیت و میزان سرگرم شدن این کودکان مختل نمی‌شود.

فرهنگ «بژ غمگین» مصداقی از تمایل به مواد طبیعی است

این متخصص اطفال ظهور رنگ بژ و سایر رنگ‌های خنثی را نتیجه چندین عامل مختلف دانست و اظهار داشت: در فرهنگ مردمی پاپ، بسیاری از مردم معتقد هستند که روند غم انگیز بژ با افراد مشهور و ستارگان رسانه‌های اجتماعی آغاز به کار کرد چرا که این افراد، دکوراسیون خنثی و پس زمینه‌های تک رنگ برای فیلمبرداری انتخاب می‌کردند، با این حال والدین «بژ غمگین» مسأله‌ای ورای رنگ‌ها است که در مواد نیز نفوذ کرده است.

دیارد فراگیری رنگ‌های سرد در خانه‌ها را مصداقی از تمایل افراد به مواد طبیعی و پایدار دانست و تشریح کرد: به طور معمول این خانواده‌ها در تلاش برای کاهش استفاده از مواد شیمیایی مضر مثل محصولات تمیزکننده غیر سمی و خودرو‌های الکتریکی یا رنگ‌های غذایی گیاهی و الیاف طبیعی هستند که از این هدف، می‌توان به عنوان انگیزه‌ای قوی یاد کرد چرا که کاهش مواد شیمیایی نیز به تقویت محیط زیست کمک خواهد کرد.

وی با بیان این که لمس اسباب‌بازی‌های پلاستیکی و مواد مصنوعی که کودک لمس می‌کند تا زمانی که فاقد بیسفنول یا سرب باشند؛ مشکلی ندارند تصریح کرد: با توجه به این که نوزادان به دلیل حساسیت شدید به نور با چشم نیمه باز یا کاملا بسته پا به دنیا می‌گذارند؛ تا پیش از ۴ ماهگی بیشترین واکنش این موجودات کوچک نسبت به کنتراست است. با این حال تحقیقات نشان داده تا پیش از ۴ ماهگی نیز قدرت درک رنگ‌ها را دارند؛ از همین رو می‌توان گفت نوزاد‌ها صرفا توانایی تفکیک رنگ‌های روشن یا تیره و رنگ‌های اصلی سیاه و سفید را دارند.

نوزادان توانایی تفکیک رنگ‌های تیره از روشن را دارند

این متخصص اطفال تفاوت بین تناژ رنگ‌ها را از رنگ‌هایی که انتخاب می‌شوند؛ مهم‌تر دانست و یادآور شد: با توجه به این که نوزادان در بدو تولد توانایی تشخیص شدت‌های مختلف رنگی را دارند؛ از همین رو اگرچه تا ۴ ماهگی قدرت درک رنگ‌های مختلف را ندارند، اما بین روشنایی و تاریکی تمایز قائل می‌شوند.

دیارد با بیان این که تضاد رنگی‌های کم نگران کننده نخواهد بود؛ خاطرنشان کرد: اگرچه در زیبایی رنگ‌های سرد شکی نیست؛ اما وقتی کودک پا به سنی می‌گذارد که با ورود به مهد کودک، رنگ‌های مختلف را شناسایی می‌کند؛ طبیعی است که از پدر و مادر خود تقاضای این رنگ‌ها را در محیط خانه کند و این مرحله، نقطه‌ای است که پدر و مادر مجبور به تسلیم شدن می‌شوند!

جریان «والدین بژ غمگین» از ویدیویی آغاز شد که توسط یک مادر در فضای مجازی بارگذاری و توجه‌ها را به خود جلب کرد؛ چرا که این ویدیو متفاوت از صد‌ها ویدیویی بود که روزانه از کودکان آپلود می‌شود.

مادر در این ویدیو با اسپری رنگ بژی که در دست دارد، اقدام به خنثی کردن رنگ تمام وسایل خانه و درخت کریسمس (حتی اسباب بازی‌ها) می‌کند و به این ترتیب تصویری از مادری غمگین، که رنگ را حتی از کودک خود دریغ می‌کند؛ ارائه می‌دهد.

انتهای پیام/