ناصحی: برای جدی‌تر گرفتن تئاتر عروسکی به سالن‌های ویژه نیاز داریم

علیرضا ناصحی، نویسنده و کارگردان نمایش «آب و دیگران» که در نخستین روز بیستمین جشنواره نمایش عروسکی تهران_ مبارک در تالار قشقایی روی صحنه می‌رود، در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگ و هنر برنا در خصوص مسیر تبدیل ایده به اجرا توضیح داد: ابتدا باید بگویم که من خودم از پانتومیم شروع کردم و بعد به عروسکی رسیدم. در واقع، ابتدا به دنبال استفاده از بدن به عنوان ابزار بیان بودم. یکی از مدل‌هایی که در عروسکی به آن علاقه داشتم، مدل ماروت است که در دهه ۴۰ و ۵۰ میلادی در لهستان اجرا شد. در این مدل از اعضای بدن به ویژه زانوها برای حرکت عروسک استفاده می‌شد که همچنان در عصر جدید هم مورد توجه قرار گرفته است.

وی ادامه داد: داستان نمایش «آب و دیگران» درباره خشکسالی است و این‌که چگونه آب در کره زمین کمیاب می‌شود. یکی از شخصیت‌های اصلی که به نام «کف پاس» در تلاش است تا برای گلدان خود آب پیدا کند. این فرد در مسیر خود وارد مراحل مختلفی از بحران‌های طبیعی می‌شود و در جست‌وجوی آب به چالش‌های زیادی برمی‌خورد. راوی ما در این داستان، گروهی از نوازندگان کمانچه‌اند که به نوعی نقش موسیقی را در روایت ایفا می‌کنند. نکته جالب این است که این نمایش دیالوگ محور نیست و بیشتر یک کار خلاق و نوآورانه است.

این کارگردان در پاسخ به این پرسش که آیا تالار قشقایی برای اجرای نمایش «آب و دیگران» مناسب است یا نه؟ بیان کرد: دکور این نمایش خیلی پورتابل و ساده است و برای چنین فضایی، تالار قشقایی واقعاً مناسب است. نمایش ما به گونه‌ای طراحی شده که هم برای گروه سنی کودک و هم برای بزرگسالان جذاب باشد. به هر حال، برای انتقال پیامی خاص به مخاطب، مهم است که فضایی را انتخاب کنیم که با نوع نمایش همخوانی داشته باشد.

ناصحی درباره اجرای عمومی نمایش و تجربه جشنواره‌ای آن گفت: ما قبلاً به‌طور عمومی این نمایش را اجرا کرده‌ایم و تجربه خوبی از اجرا در کارگاه نمایش، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، کشور هند و... داشته‌ایم. به همین دلیل تصمیم داریم دوباره این نمایش را به روی صحنه ببریم.

وی درباره چالش‌های تئاتر عروسکی گفت: تئاتر عروسکی به‌ویژه در ایران با چالش‌های زیادی روبه‌رو است. متاسفانه، مخاطبان خیلی به تئاتر عروسکی توجه ندارند و آن را جدی نمی‌گیرند. مردم بیشتر به سمت سلبریتی‌ها می‌روند و به عروسک‌ها توجه کمتری دارند. این مشکل به‌ویژه زمانی که تئاتر عروسکی برای بزرگسالان اجرا می‌شود بیشتر به چشم می‌آید. برای جدی‌تر گرفته شدن تئاتر عروسکی، باید سالن‌های مخصوص برای این نوع نمایش‌ها ساخته شود تا مخاطب ثابت و‌ خاصی داشته باشد.

ناصحی در پایان درباره طراحی و تعامل با طراحان عروسک و صحنه گفت: کار با عروسک‌ها واقعاً سخت است و نیاز به مهارت‌های خاص دارد. عروسک‌گردان‌ها باید بازیگرانی ماهر با بدن‌های آماده باشند، زیرا بازی با عروسک نیازمند تسلط بر بدن و حرکات دقیق است. طراحی و تعامل با طراحان عروسک و صحنه هم به نوعی است که باید با هم در یک هماهنگی کامل کار کنیم تا بتوانیم تصویری یکپارچه و جذاب برای مخاطب خلق کنیم.

انتهای پیام/