شعر آیینی، شعری برای زیستن با حقیقت اهل بیت(ع) است

به گزارش خبرگزاری برنا از خراسان رضوی، حسین محمدی مبارز به واکاوی جایگاه ارادت در مسیر سرایش شعر آیینی و دینی پرداخت.

 وی در سخنان خود تأکید کرد: واژه «ارادت» در این عرصه، نه‌تنها یک واژه ساده، بلکه رمز ورود و کلیدی برای هر شاعری است که می‌خواهد در دنیای شعر آیینی قدم بگذارد.

محمدی مبارز گفت: ما در مسئله شعر آیینی، شاهد پیوندی عمیق و ناگسستنی بین ارادت به نماز و سعادت بردن از نظام عشقی محمد و آل محمد (ص) هستیم. کسی که می‌خواهد از چشمه زلال شعر دینی و آیینی بنوشد، باید پیش از هر چیز، قلب خود را صیقل دهد و آن را آیینه‌ای پاک و روشن سازد تا شایسته انعکاس نور اهل بیت(ع) باشد.

این شاعر آیینی در ادامه بیان کرد: ارادت به خاندان پاک رسول خدا(ص)، از همان ابتدا، پیش‌مقدمه‌ای برای آغاز یک مسئله بزرگ‌تر است؛ مسئله‌ای که بدون این پیش‌زمینه، ورود به آن غیرممکن می‌نماید. 

وی افزود: شاعری که می‌خواهد برای بهار شعر بسراید، برای طبیعت و شور و سرزندگی واژه‌ها بجوشد، باید در شعر آیینی، نخست کلید ارادت را در دست داشته باشد. این کلید، شاعر را به جهانی وارد می‌کند که در آن، هر بیت و هر مصرع، جلوه‌ای از عشق و دلدادگی به اهل بیت (ع) است.

 محمدی مبارز در بخش دیگری از سخنان خود، با اشاره به بیت معروف حافظ که می‌فرماید: «عشق محمد بس است و آل محمد»، گفت: این بیت حافظ بهترین پاسخ برای کسانی است که می‌پرسند چرا شاعران آیینی، این‌چنین دلداده و شیفته خاندان پیامبرند. این بیت، پاسخی کوتاه اما عمیق است، عشق به محمد و آل محمد(ص) خود نهایت سعادت و خوشبختی است.

شاعر نام آشنای کشورمان تأکید کرد: انگیزه، اساس کار شاعری است و این محافل شعری، می‌توانند انگیزه شاعران را دوچندان کنند. 

محمدی مبارز گفت: حتی آن‌هایی که هنوز شاعر نیستند، وقتی در چنین محافل شعری شرکت می‌کنند و به این رود متصل به دریای عشق وارد می‌شوند، بدون تردید می‌توانند جرقه‌های شاعرانه را در دل خود احساس کنند. 

وی گفت: محافل شعر زمینه ارادت‌ورزی، شاعرپروری و شاعردوستی را فراهم می‌آورند و هر انسانی را، هرچقدر هم از شعر دور باشد، به دریای محبت اهل بیت(ع) وصل می‌کنند.

وی در پایان افزود: شعر آیینی، شعری نیست که فقط برای سرودن باشد؛ شعری است که برای زیستن و برای پیوند خوردن با حقیقت ناب اهل بیت (ع) خلق می‌شود. کسی که در این مسیر قدم می‌گذارد، باید با عشق آغاز کند، با عشق ادامه دهد و با عشق، به اوج برسد.