خواب زمستانی تیم قلعه نویی در گرمای تابستان!
به گزارش برنا از اصفهان، ایران در فینال کافا به ازبکستان باخت؛ همین جمله کافی است تا بفهمیم وضعیت تیم ملی چقدر شکننده است. چون اگر قرار باشد یک سال مانده به جام جهانی، از پس ازبکستان برنیاییم، دیگر حرف زدن از تیمهای اروپایی طنز تلخی بیش نیست.
البته هیچ کسی واقعاً انتظار ندارد تیم ملی مدعی جام جهانی باشد. آن ها فقط میخواهند تیمملی کشورشان، شبیه تیم ملی باشد؛ نه مجموعهای از بازیکنان خسته که با یک کارت قرمز همه چیزشان فرو میریزد. اما آنچه دیدیم، چیزی جز آشفتگی تاکتیکی و سردرگمی در میدان نبود.
قلعهنویی مثل همیشه تیم را با همان نسخههای تکراری وارد زمین کرد؛ دفاع عقبنشسته، امید به ضدحمله و دعا برای یک اتفاق خوب. فوتبال ما سالهاست همین است؛ برنامهای نداریم، فقط به حادثه دل خوش میکنیم.
در این دیدار، ایران در تمام شاخصها از حریف آسیایی خود عقبتر بود؛ ازبکها ۵۷ درصد مالکیت توپ را در اختیار داشتند، ۱۵ شوت به سمت دروازه زدند و ۶ بار پیام نیازمند را مجبور به واکنش کردند، در حالی که ایران تنها ۷ شوت داشت و ۳ بار توانست دروازه حریف را تهدید کند. در تعداد پاس هم اختلاف فاحش بود: ۴۸۸ پاس برای ازبکستان مقابل ۳۶۲ پاس ایران.
از سوی دیگر، عملکرد پیام نیازمند هم در قامت یک دروازهبان ملی انتظارات را برآورده نکرد؛ خروجهای مردد، واکنشهای نهچندان مطمئن و توزیع ضعیف توپ، بارها تیم را تحت فشار قرار داد. وقتی سنگر آخر تیم متزلزل باشد، طبیعی است که خط دفاع و هافبک نیز آرامش خود را از دست بدهند.
فدراسیون فوتبال هم سهم بزرگی در این ناکامی دارد. سالهاست که به جای برنامهریزی و نوسازی ساختار تیم ملی، تنها به تغییر سرمربی و وعدههای کوتاهمدت دل خوش کرده است. نتیجه چنین بیبرنامگیای همین است؛ تیمی که نه طرح مشخصی در زمین دارد و نه از نظر روانی آمادگی مدیریت بحران.
واقعیت تلخ این است که ایران هیچوقت مدعی جام جهانی نبوده و نیست. این تیم حتی برای مدعی بودن در آسیا هم مشکل دارد. اما مشکل بزرگتر این است که مدیران و مربیان ما، به جای پذیرش این واقعیت، هنوز در دنیای شعار زندگی میکنند.
هواداران اما فریب نمیخورند. آنها سالهاست با باختهای افتخارآمیز کنار آمدهاند اما اینبار دیگر افتخاری در کار نیست. فینال کافا تنها یک باخت نبود؛ هشداری بود که نشان داد تیم ملی باید بهجای تکرار بهانهها، به سراغ اصلاحات جدی برود. جام جهانی نزدیک است و زمان برای آزمون و خطا تمام شده است.
انتهای پیام
