هدف جالب رنگرز در زاگرب؛ اهتزاز پرچم و نواختن سرود ایران در قلب ینگه دنیا!

به گزارش برنا، تیم ملی کشتی فرنگی کشورمان به عنوان جوان‌ترین تیم حاضر در رقابت‌های جهانی کرواسی با هدف افتخار آفرینی و رفتن روی یکی از سکوهای این دوره، پا به مسابقات می‌گذارد. 

علی‌رغم قرعه سخت فرنگی‌کاران ایران و همچنین کم‌تجربگی ۶۰ درصد تیم کشورمان، شاگردان رنگرز نیم نگاهی به پایان دادن به یک انتظار ۱۱ ساله دارد؛ آخرین قهرمانی تیم ملی کشتی فرنگی کشورمان به رقابت‌های جهانی تاشکند در سال ۲۰۱۴ برمی‌گردد که در آن زمان حسن رنگرز به عنوان سرپرست تیم را همراهی می‌کرد اما حالا به عنوان سرمربی یکی از بزرگترین رویاهای دوران حرفه‌ای خود را در سر دارد. 

تنها قهرمانی کشتی فرنگی ایران در جهان در شرایطی رقم خورد که تیم ملی کشورمان با تک طلای حمید سوریان (۵۹)، تک نقره امید نوروزی (۶۶) و ۲ برنز افشین بیابانگرد (۷۱) و قاسم رضایی (۹۸) و کسب ۴۲ امتیاز روی سکوی قهرمانی ایستاد تا روسیه و ترکیه به ترتیب دوم و سوم شوند. از آن تاریخ به بعد، کشتی فرنگی ایران صاحب ۴ عنوان نایب قهرمانی در سال‌های ۲۰۱۷ (سه برنز و ۳۶ امتیاز)، ۲۰۲۱ (۴ طلا، ۲ برنز، ۴۶ امتیاز)، ۲۰۲۳ (یک طلا، یک نقره، ۳ برنز، ۱۰۲ امتیاز)، ۲۰۲۴ (یک طلا، یک نقره، ۵۱ امتیاز)، ۳ عنوان چهارمی در سال‌های ۲۰۱۵ (یک نقره، ۲ برنز و ۳۱ امتیاز)، ۲۰۱۹ (سه برنز و ۷۵ امتیاز) و ۲۰۲۲ (۲ نقره، یک برنز و ۸۱ امتیاز) و ۲ عنوان یازدهمی در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۸ شد.

البته نگاه اصلی کشتی فرنگی با توجه به پوست اندازی و ترکیب جوان به مسابقات کسب سهمیه و البته در نهایت المپیک 2028 آمریکا است تا این نفرات جوان با میدان دیدن در کارزار زاگرب بتوانند خود را برای المپیک آماده و مهیا کنند. اتفاقی بس مهم و البته نگاهی حرفه ای که در تمام دنیا از همین مدل استفاده می شود. 

بی تردید اعتماد به کادر کنونی و البته موفقیت هایی که طی دو سال اخیر رنگرز برای کشتی فرنگی کسب کرده به نوعی می تواند ضامن موفقیت در المپیک آینده باشد. به نگاهی به تیم های بزرگ دنیا مثل ژاپن و آمریکا که در کشتی آزاد از این روش استفاده کرده و تاکنون موفق بوده اند می توان متوجه شد که رنگرز و کادرش نیز نگاهی حرفه ای در پیش گرفته و بدنبال موفقیت یک شبه نبوده و نگاهی بلند مدت به جایگاه کشتی گیران در عرصه بین المللی دارند. 

تغییر 6 کشتی گیر و حضور 5 کشتی گیر در نخستین آوردگاه جهانی خود تایید بر این نگاه بوده که ترسی از شکست وجود نداشته و نگاهی به بلندی سکوی المپیک و اهتزار پرچم ایران در آمریکا در ذهن رنگرز نقش می بنند. 

انتهای پیام/