در ایام قاعدگی، حرکت یعنی رهایی از درد

به گزارش خبرگزاری برنا از گیلان؛ درد قاعدگی یا دیسمنوره یکی از شایع‌ترین مشکلات در میان بانوان در سنین باروری است. این درد که معمولاً در روز‌های ابتدایی سیکل ماهانه بروز می‌کند، می‌تواند فعالیت‌های روزانه، تمرکز و کیفیت زندگی را تحت تأثیر قرار دهد.

در سال‌های اخیر، ورزش به عنوان یک روش غیر دارویی برای کاهش شدت این درد مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است.

نقش فیزیولوژیک ورزش

هنگام انجام فعالیت‌های ورزشی، بدن هورمون‌های اندورفین و سروتونین ترشح می‌کند که هر دو خاصیت ضد درد و آرام‌بخش دارند (Hoegh et al. , ۲۰۲۰).

ورزش همچنین باعث بهبود جریان خون در ناحیه لگن و کاهش انقباضات غیرطبیعی رحم می‌شود؛ این امر می‌تواند از تولید بیش از حد پروستاگلاندین‌ها – ترکیبات شیمیایی مسئول درد و انقباضات – جلوگیری کند (Daley, ۲۰۰۸).

انواع ورزش‌های مؤثر

مطالعات نشان داده‌اند که ورزش‌های زیر بیشترین اثر مثبت را بر کاهش درد قاعدگی دارند:

یوگا – حرکات کششی مربوط به شکم و لگن، کاهش تنش عضلات و آرام‌سازی سیستم عصبی (Rakhshaee, ۲۰۱۱).

پیاده‌روی سریع – افزایش گردش خون و کاهش اسپاسم‌های عضلات (Agarwal & Venkat, ۲۰۰۹).

شنا – آب موجب کاهش فشار بر عضلات و ایجاد آرامش ذهنی می‌شود (Dehnavi et al. , ۲۰۱۸).

ایروبیک سبک – کمک به آزادسازی هورمون‌های شادی و کاهش احساس خستگی (Shahr-jerdy et al. , ۲۰۱۵).

نکات مهم هنگام ورزش در دوران قاعدگی

از فعالیت‌های بسیار سنگین و فشار شدید بر شکم اجتناب شود.

بدن را قبل و بعد از ورزش به آرامی گرم و سرد کنید.

آب کافی بنوشید تا از کم‌آبی بدن جلوگیری شود.

اگر درد بسیار شدید است، ورزش را با شدت کم و مدت کوتاه آغاز کنید.

نتیجه‌گیری

ورزش منظم نه تنها در کاهش درد قاعدگی مؤثر است، بلکه می‌تواند خلق‌وخو را بهبود بخشد، انرژی بدن را افزایش دهد و کیفیت زندگی را ارتقا دهد. استفاده از این روش، به‌خصوص در کنار تغذیه مناسب، استراحت کافی و مدیریت استرس، می‌تواند جایگاهی مهم در راهکار‌های غیردارویی مدیریت درد قاعدگی داشته باشد.

منابع

Hoegh, M. , et al. (۲۰۲۰). Exercise-induced hypoalgesia: An updated review of mechanisms, and implications for chronic pain management. Pain, ۱۶۱ (۵) , ۹۴۰-۹۴۸.

Daley, A. J. (۲۰۰۸). Exercise and primary dysmenorrhea: A comprehensive and critical review of the literature. Sports Medicine, ۳۸ (۸) , ۶۵۹–۶۷۰.

Rakhshaee, Z. (۲۰۱۱). Effect of yoga on primary dysmenorrhea: A randomized controlled clinical trial. Complementary Therapies in Clinical Practice, ۱۷ (۱) , ۳۳–۳۶.

Agarwal, A. , & Venkat, A. (۲۰۰۹). Dysmenorrhea: A contemporary perspective. International Journal of Clinical Practice, ۶۳ (۵) , ۸۹۱–۸۹۴.

Dehnavi, Z. , et al. (۲۰۱۸). Effect of swimming exercise on severity of dysmenorrhea. Iranian Journal of Obstetrics, Gynecology and Infertility, ۲۱ (۴) , ۱-۸.

Shahr-jerdy, S. , et al. (۲۰۱۵). Effects of aerobic exercise on primary dysmenorrhea. Korean Journal of Family Medicine, ۳۶ (۵) , ۲۵۶–۲۶۱.

سارا جعفری

کارشناس مامایی

کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی

مربی رسمی آکادمی ملی المپیک

انتهای پیام/