نکات مهم حقوق تجارت

به گزا رش خبرگزاری برنا از تهران ؛ مهدی خانیار پژوهشگر و دانش آموخته حقوق در یاداشتی نوشت، حقوق تجارت  چارچوبی قانونی برای فعالیت‌های تجاری ایجاد می‌کند که نه‌تنها از بروز اختلافات حقوقی جلوگیری می‌کند، بلکه باعث افزایش شفافیت و امنیت در معاملات می‌شود. از تنظیم قراردادهای تجاری گرفته تا رعایت مقررات بین‌المللی، شناخت قوانین تجاری به شما کمک می‌کند که در دنیای رقابتی کسب‌وکار، تصمیمات آگاهانه‌تری بگیرید و ریسک‌های مالی و حقوقی را به حداقل برسانید.

 از تنظیم قراردادهای تجاری گرفته تا رعایت مقررات بین‌المللی، شناخت قوانین تجاری به شما کمک می‌کند که در دنیای رقابتی کسب‌وکار، تصمیمات آگاهانه‌تری بگیرید و ریسک‌های مالی و حقوقی را به حداقل برسانید.

 در این گزارش ، به بررسی برخی دانستنی های حقوق تجارت و نکات کاربردی  می‌پردازیم تا با درک بهتر این حوزه، از فرصت‌های تجاری به بهترین شکل استفاده کنید.

نکته۱: شرکای شرکت تجاری ،تاجر محسوب نمی شوند مگر آنکه شغل معمول آنها شخصا اعمال تجاری مصرح در ماده ۲ قانون تجارت باشد.

نکته۲: تصدی به حمل و نقل به هر طریقی که باشد عمل تجاری ذاتی است.تصدی به حمل و نقل اعم از اینکه حمل و نقل مسافر یا اشیا باشد تجاری است ولی قواعد قرارداد حمل ونقل موضوع مواد ۳۷۷ تا ۳۹۳ قانون تجارت ویژه حمل و نقل اشیاء است.

نکته۳: برخی اعمال تجاری به محض انجام تجاری قلمداد می‌شوند که شامل دلالی، حق العمل کاری، خرید و تحصیل مال منقول به قصد فروش و عملیات صرافی و بانکی و بیمه می‌باشند.

نکته۴: برخی اعمال تجاری درصورت تکرار تجاری قلمداد می‌شوند که شامل تصدی به حمل و نقل، تصدی به عملیات حراجی و تصدی به نمایشگاه های عمومی و تصدی به رسانیدن ملزومات و تأسیس و بکار انداختن کارخانه می‌باشند.

نکته۵: اماره­ی قانونی:کلیه معاملات تجار؛ تجاری محسوب می‌شود و این امر اماره­ی قانونی است و اثبات خلاف آن با کسی است که ادعای غیرتجاری بودن معامله را دارد.

نکته۶: معاملات غیر منقول به هیچ وجه تجاری محسوب نمی شود حتی اگر توسط تاجر و برای حوائج تجاری باشد مگر معاملات غیر منقول شرکت های ساخت و ساز ساختمان که زمین را برای ساخت و فروش خریداری می‌کنند.

نکته۷: ضمانت اجرای نداشتن دفاتر تجاری یا عدم رعایت مقررات مربوط به آن: جزای نقدی و اخذ مالیات به صورت علی الرأس می‌باشد.

نکته۸: دفاتر مذکور و سایر دفاتری که تجار برای امور تجارتی خود بکار می‌برند در صورتیکه مطابق مقررات این قانون مرتب شده باشد بین تجار، در امور تجارتی سندیت خواهد داشت و در غیر این صورت فقط بر علیه صاحب آن معتبر خواهد بود.به علاوه در مقابل غیرتاجر می‌توانند قرینه محسوب شوند.

نکته۹: زمان ایجاد شخصیت حقوقی در شرکت‌های با مسؤولیت محدود، تضامنی، نسبی و مختلط غیرسهامی: شرکت زمانی تشکیل می‌شود که تمام سرمایه نقدی تأدیه و سهم الشرکه­ی غیرنقدی تقویم و تسلیم شده باشد.

نکته۱۰: در شرکت‌های سهامی عام، پس از قبول کتبی سمت از سوی مدیران و بازرسان در جلسه­ی مجمع عمومی موسس و در شرکت سهامی خاص، از زمان امضاء صورتجلسه ماده­ی ۲۰ ل.ا.ق.ت شرکت تشکیل شده محسوب می‌شود.

نکته۱۱: در شرکت مختلط سهامی شرکت زمانی تشکیل می‌شود که تمام سرمایه­ی شرکت تعهد و لااقل یک سوم آن پرداخت شده باشد.

نکته۱۲: آثار شخصیت حقوقی شرکت‌های تجاری: داشتن اقامتگاه+وجود تابعیت برای شرکت+تفکیک دارایی شرکت از شرکاء+ تفاوت نحوه­ی اداره­ی شرکت و تصمیم گیری.

نکته۱۳: اساسنامه­ی شرکت طبق ماده ۸ ل.ا.ق.ت در حکم قانون اداره شرکت است و وجود آن در شرکت‌های سهامی الزامی است.

نکته۱۴: در خصوص نحوه­ی انتقال سهام اساسنامه نمی تواند بر خلاف این مقررات قانونی، قیدی در نظر گیرد.ثبت انتقال سهام با نام در دفتر سهام شرکت الزامی است.به علاوه در شرکت سهامی عام، نقل و انتقال سهام نمی تواند منوط به موافقت مدیران یا مجامع عمومی باشد.

نکته۱۵: محدود کردن اختیارات مدیران در اساسنامه یا به موجب تصمیم مجامع عمومی فقط در روابط بین مدیران و صاحبان سهام معتبر است و در مقابل اشخاص ثالث باطل و کان لم یکن می‌باشد.این خصوصیت ویژه مدیران شرکت‌های سهامی است.

نکته۱۶: مقررات اساسنامه و تصمیمات مجامع عمومی نمی تواند به هیچ وجه حق صاحبان سهام را در مورد اقامه دعوی مسؤولیت علیه مدیران شرکت محدود کند و شرط رفع مسؤولیت از مدیران یا تحدید مسؤولیت مدیران نافذ نمی باشد.

نکته۱۷: پس از تصدیق پذیره نویسی، موسسین اقدام به دعوت مجمع عمومی مؤسسین می‌نمایند و در صورت امتناع مؤسسین، الزام آنها به دعوت و تشکیل مجمع مؤسس امکان‌پذیر نیست.البته چنانچه امتناع آنها از دعوت مجمع و به تبع آن عدم تشکیل شرکت موجب ورود زیان به پذیره‌نویسان شود، متضامناً مسؤول جبران خسارت‌اند.

نکته۱۸: مجمع عمومی موسس پس از تشکیل، طرح اساسنامه را تصویب نموده و اولین مدیران و بازرسان را انتخاب می‌کنند و مدیران و بازرسان باید کتباً قبول سمت نمایند.چنانچه قبل از تشکیل شرکت، موسسین معامله ای انجام داده باشند و شرکت آن را نپذیرد، موسسین مسؤول خواهند بود.

نکته۱۹: نصاب اعضای مجمع عمومی موسس: حضور دارندگان حداقل نصف سرمایه در مرتبه­ی اول و در مرتبه­ی دوم حضور دارندگان حداقل یک سوم سرمایه.

نکته۲۰: نصاب تصمیم گیری:  تصمیمات با اکثریت دو سوم آراء حاضر در جلسه مجمع، رسمیت خواهد داشت.

انتهای پیام/