روایت چهارسال مهر بی انتها
به گزارش خبرگزاری برنا از خراسان جنوبی، «سپیدهسخن» در یادداشتی، از دل پایتخت تا دل روستا، روایت زندهای از چهار سال مهربانی و تداوم امید را به تصویر میکشد.
در گوشهگوشهی روستاهای خراسان جنوبی، صدای ورق خوردن دفترهای نو و شادی کودکانهای به گوش میرسد که بوی مهربانی میدهد.
کودکانی که حالا میدانند هر مهر که از راه میرسد، دستی از دور اما پرمهر، برایشان هدیهای از امید میفرستد.
چهار سال پیش، مردی از تهرانِ شلوغ، دلش را به جاده زد و راهی خراسان جنوبی شد؛ جایی که آسمانش پرستاره است اما زمینش گاه از امکانات تهی.
در همان سفر، محمد نوریزاده ـ رئیس مجمع جهادگران تهران بزرگ و دبیر پویش سراسری «برای آیندهسازان» ـ فهمید که در نگاه زلال کودکان روستا، رؤیای آموختن هنوز زنده است، هرچند دستانشان خالیست.
و از همان روز، تصمیم گرفت که هیچ کودکی در آغاز سال تحصیلی، حس کمداشتن را تجربه نکند.
از آن سال تا امروز، کاروانهای مهر او بیوقفه در راهند. هر سال با شروع مدرسهها، بستههای لوازمالتحریر از دل تهران راهی خراسان جنوبی میشود؛ به دست جهادگرانی که ایمان دارند مهربانی، مرز و فاصله نمیشناسد.
اما نوریزاده تنها به دانشآموزان نپرداخت؛ چندینبار هم برای نوزادان و خردسالان روستا اسباببازی و هدیه فرستاد، تا لبخند از چهرهی هیچ کودکی کم نشود. حالا چهار سال گذشته است، و در دل کوهها و دشتهای خراسان جنوبی، کودکانی هستند که او را «پدر معنوی مهربانشان» مینامند.
پدری که شاید هرگز او را از نزدیک ندیدهاند، اما باور دارند هر مهر، یادش از راه میرسد. انگار میدانند که فراموششان نمیکند؛ که جایی در دلش برایشان جا گذاشته است، درست کنار آرزوهای خودش.
پویش «برای آیندهسازان» امسال هم با همان هدف آغاز شده است: حمایت از دانشآموزان کمبرخوردار و کاستن از محرومیت آموزشی. اما در واقع، این پویش فقط کمک به تحصیل نیست؛ روایتِ تکرارِ مهربانیست، قصهی پیوند دلهایی از شمال تا جنوب، از پایتخت تا مرزها.
محمد نوریزاده حالا فقط بنیانگذار یک پویش نیست؛ او پدر هزاران کودکی است که هر سال به عشق او دفترهایشان را ورق میزنند و آینده را با لبخند مینویسند. و شاید زیباترین جملهای که میشود دربارهاش گفت همین باشد: او مردیست که دلش کلاس درسی برای عشق است، و تختهاش، آسمانِ مهربانی خدا.
انتهای پیام
خبرنگار:مرضیه شهریاری
