خداحافظی از ووشو بهترین تصمیم بود

برای آنهایی که ووشو را دنبال می کنند احسان پیغمبری نام آشنایی است.او سال ها تیم تالوی ایران را کاپیتانی کرده. در بازی های آسیایی های گوانگ ژو نخستین مدال ورزشی کاروان بر سینه او درخشید تا در روز نخست برای ایران خوش خبر باشد. حالا پس از پنج سال خبر رسید که از دنیای قهرمانی خداحافظی کرد.

پیغمبری ملی پوش تالو پیش از مراسم اهدا کاپ و مدال لیگ برتر ووشو از دنیای قهرمانی خداحافظی کرد. او 9 سال تمام عضو تیم ملی بود.

وی درباره خداحافظی اش از تیم ملی به خبرنگار ورزشی برنا گفت: معتقدم خداحافظی من در این مقطع بهترین تصمیم بود. بعد از بازی‌های آسیایی اینچئون با مهدی علی نژاد و مسئولان فدراسیون جلساتی داشتیم که در نهایت به این نتیجه رسیدم که سال بعد به عنوان مربی در کنار اعضای تیم ملی باشم.

ملی پوش سابق تالو ادامه داد: به لحاظ بدنی و آمادگی جسمانی در شرایطی هستم که تا چند سال دیگر هم می توانستم در مسابقات شرکت کنم، اما در حال حاضر تمام فکر و ذکر مسولان فدراسیون رقابت های آسیایی است که در آن مسابقه ها از بازیکنان جوان استفاده کند. مسلما بازیکنانی که تجربه خوبی نداشته باشند، نمی توانند در آسیا خوب بدرخشند. در رقابت هایی که تیم ایران اعزام می‌شد، همیشه من یکی از اعضا بودم.

پیغمبری در پاسخ به این سوال که چرا تالو نتوانست مانند ساندا پیشرفت کند هم گفت: اتفاقا یکی از دلایلی که باعث شد من از دنیای قهرمانی خداحافظی کنم همین بود، تالوی ایران مدال آور نبود ولی هم اکنون مدال آور شده است. مربیانی که در تالو فعالیت می کنند، به حرکات جهشی مدرن و فرم مدرن تسلط ندارند. در این سال ها من تنها کسی بودم که توانستم در عرصه بین المللی مدال آور باشم. همه این موارد دست به دست هم دادند و با تصمیمات خوبی که دکتر علی نژاد برای پیشرفت تالو اتخاذ کرده قرار شد من در قامت مربی به اعضای تیم ملی کمک کنم.

او گفت: بعداز اینکه انتخابات ریاست فدراسیون ووشو برگزار شود و به شرط آنکه علی نژاد دوباره در این سمت قرار گیرد، قرار بر این است که یک مربی چینی به ایران بیاید و من هم در کنار او آموزش های لازم را ببینم.

مدال آور ایران در بازیهای آسیایی در رابطه با اینکه تجربه مربیگری افزود: تجربه مربیگری در تمرینات تیم ملی را دارم، اما بیشتر زمانم معطوف شده بود به تمریناتم بود و بازخورد به بازیکنان بود. قرار است سال آینده به خارج از کشور اعزام شوم و با شرکت در دوره های لازم مدرک بین المللی مربیگری را دریافت کنم.

او در واکنش به این جمله که یک قهرمان دوبار می میرد هم گفت: جدا شدن از تیم ملی بسیار سخت است، در حال حاضر برنامه های روزانه ام بهم ریخته، تمرین منظمی ندارم و دیگر مثل سابق به قهرمانی فکر نمی کنم. اما من عرصه را برای جوانترها خالی کردم. باید فضا را برای پرورش نسل‌های جدیدتر ایجاد کنیم.

پیغمبری درباره بهترین خاطره دوره قهرمانی اش گفت: قطعا مدال آوری من در بازیهای آسیایی افتخار بزرگی بود اما در این مسابقات بسیار عذاب کشیدم به شدت از ناحیه کمر آسیب دیدم به طوریکه من را با برانکارد از استادیوم به سمت دهکده بردند. این سختی ها باعث شد زمانی که در این مسابقات مدال بر گردنم انداختند حس خاصی نداشته باشم.

ملی پوش سابق تالو در پایان گفت: از تمام کسانی که من را در سال های قهرمانی حمایت کردند از جمله مربی ام آقای غمخوار و پدر و مادر تشکر می کنم و امیدوارم آینده تالو روز به روز پیشرفت کند.