موضوع هسته ای، صحنه آزمایش اراده اوباما

به گزارش خبرگزاری برنا، در ادامه این مطلب که به قلم حمید ابوطالبی در سایت خبرآنلاین منتشر شد، می خوانید: اوباما گفته بود:

«ایران کشوری پیچیده است، درست مثل کشور خود ما و با توجه به تاریخ روابط دوکشور،بی اعتمادی عمیقی وجود دارد که فورا ازمیان نمی رود. ایران کشوری است که در برابر یک جنگ هشت ساله مقاومت کرده و یک میلیون کشته داده است. به نظرم آنها نشان داده اند مایلند در ارتباط با این برنامه که آن را مایه غرور ملی و در مواردی بقای ملی می دانند، سختی ها را تحمل کنند. در ایران هیچ جناح سیاسی نیست که به خواسته های آقای نتانیاهو دایر بر جمع آوری کامل برنامه غنی سازی اورانیوم تن دهد. دکترین من (دکترین اوباما) این است که ما تعامل خواهیم کرد، اما همه قابلیت های خود را نیز حفظ می کنیم. آمریکا به اندازه کافی قدرتمند هست که بتواند بدون آنکه خود را به خطر بیاندازد، امکان تعامل با کشوری مثل ایران را آزمایش کند. هیچ فرمول و گزینه موثرتری به جز مسیر دیپلماتیک و چارچوب پیشنهادی وجود ندارد و این مسئله قابل اثبات است. اما من بسیار قاطعانه می گویم که حتی اگر اطمینان حاصل کنیم که ایران سلاح هسته ای ندارد، اختلافات ما با این کشور تغییری نمی کند.»

آمریکا درروابط با ایران ازکودتا وسرکوب دموکراسی وجنگ وتحریم و ... اینک به گفت وگوی دیپلماتیک رسیده است؛ لذا اوباما در روانشناسی خود از ایران می گوید: «این موضوع ریشه در تجارب گذشته این کشور (ایران) دارد، این برداشت که کشورشان تضعیف شده است.

اینکه آمریکا و غرب، اول در دموکراسی آنها دخالت کردند و بعد در قالب حمایت ازشاه و بعد درحمایت ازعراق وصدام درآن جنگ به نهایت خشن دخالت کردند.

ملت ایران هم در رابطه با آمریکا با مبارزه، انقلاب، مقابله و مقاومت رو در رو بوده اند و اکنون به سخن گفتن سیاسی روی آورده اند؛ لذا اوباما می گوید: «درنامه هایی که آیت الله خامنه ای فرستاده، معمولا یادآوری از آنچه نارضایتی های گذشته ایران می داند، وجود دارد.» یا آنکه می گوید: «فعالیت هایی که ایران انجام می دهد، شعارهایش، هم شعارهای ضد آمریکایی و هم شعار های ضد اسرائیلی، عمیقا آزار دهنده است.»

اکنون هر دو کشور ایران و آمریکا درآستانه دیپلماسی و سیاست ورزی ایستاده اند. این سخن رهبری که «اگر طرف مقابل ازکج تابی های معمولش دست برداشت، تجربه می شودکه در موارد دیگر هم می شود با آنها مذاکره کرد»؛ یعنی آزمایش اراده آنها و این سخن اوباما که «اگر دوطرف به این توافق دیپلماتیک دست یابند» نوید بخش عصر تازه ای در روابط آمریکا و ایران است؛ سخنی درهمان راستا است.

لذا این آخرین گزینه برای آغازتعامل است؛ چراکه هردو کشور براین امرتوافق دارند که به موضوع هسته ای به عنوان آزمایش اراده بپردازند.

گزینه ای براین پایه استوار که رییس جمهور روحانی می گوید هیچ توافقی را امضا نخواهیم کرد مگر آنکه از روز اول تمام تحریم های اقتصادی لغو شود.

لذا برای حل مشکل هسته ای، آمریکا باید واقع بینی پیشه کند و با عبور از ادعاها وبالغو تحریم ها به تدریج اعتماد بیافریند؛ تا سخن گفتن آغاز شود.

اوباما گفته است «این فرصتی است که تنها یک بار در زندگی پیش می آید» اگردراین مرحله دیپلماسی شکست بخورد، ازتاریخ درس گرفته نشده وگفتگو، به جای خصومت ورزی نخواهد نشست.

اگر دو کشور نتوانند در این موضوع که می توانند باهم گفتگو کرده و به توافق برسند -تفاهم کنند؛ چگونه می توانند برسر موضوعات چالشی دیگر توافق نمایند.

این صحنه آزمایش سیاست اندراج است؛ واین سخنان رهبری واوباما خطاب به کلیت آمریکا است، ونه احزاب و یا دولت و مجلسین آن.

به نظرمن ارزش آغازتعامل ایران و آمریکا، بیش ازموضوع پرونده هسته ای است؛ آن را آسان ازدست ندهیم.