درخشان: «او باید خودش را اصلاح کند». ابراهیم آشتیانی: « باید ۹ ماه زودتر اخراج می شد». سیاسی: « از حرکاتش خجالت می کشیم». فنونی زاده: «باید از پرسپولیس اخراج شود»
این ها تنها گوشه ای از اظهار نظرات تند و تیز مربیان، پیشکسوتان و مدیران باشگاه پرسپولیس درباره یاغی رام نشدنی این روزهای فوتبال ایران است. کسی که نه نصیحت، نه محرومیت از بازی، نه جریمه مالی و نه هیچ چیز دیگری نمی تواند او را به راه راست برگرداند و هر روز شاهد یک حاشیه و جنجال جدید از او هستیم.
یک روز درگیری با داور، یک روز زد و خورد با هم تیمی، روز دیگر شکستن شیشه رختکن، دفعه بعد بی احترامی به مربی و سرپیچی از تصمیماتش و سیاهه ای که تا صبح هم می توان آن را ادامه داد و البته بعد از همه این ها یک عذر خواهی فرمالیته و نخ نما.«قول می دهم دیگر از من حاشیه نبینید»
بله. پیام صادقیان. جوان ۲۳ ساله و خوش تکنیک فوتبال ایران که بدون شک با کیفیت ترین پدیده چند سال اخیر فوتبال کشورمان بود با سرعتی به سان برق و باد رو به انحطاط می رود و کاری از دست هیچ کسی بر نمی آید.
دیروز بود که خبر اخراج چند باره پیام از پرسپولیس روی خروجی سایت ها قرار گرفت. برانکو درب خروج را حداقل تا انتهای فصل به شماره ۱۱ پرسپولیسی ها نشان داد. این اتفاق در حالی رخ داد که هواداران پرسپولیس امید داشتند با آمدن برانکو، پیام به روزهای اوجش بازگردد ولی خیلی زود همه این خوشبینی ها عقیم ماند و سرمربی کروات هم تاب تحمل یاغی تبریزی تیمش را نداشت و عذرش را خواست.
اتفاقی که قبل از آن حمید درخشان هم انجام داده بود و البته با کدخدامنشی پیشکسوتان و همچنین مشکل کمبود بازیکن پایدار نماند؛ اما انگار این بار قصه تلخ پیام و پرسپولیس بعد از دو سال رو به اتمام است.
از حرف های پیام صادقیان هم این گونه برداشت می شود که احتمالا فصل آینده لباس سرخ پایتخت بر تن او نخواهد بود: گفتم که حقیقتش اصلاً شرایط خوبی نداشتم و کسی را هم مقصر نمیدانم و مقصر اصلی فقط خودم هستم اما اینجا خیلی اذیتم کردند. حالا من محروم شدم، مصدوم شدم ولی خودتان هم دیدید و میدانید واقعاً خیلی اذیتم کردند. من هم دیگر تحمل این مدل سختیها را ندارم و میخواهم دنبال آرامش باشم.
اتفاقی که اگر رخ دهد یحتمل به نفع هر دو طرف خواهد بود. هم پیام شاید بتواند در فضایی آرام تر و کم حاشیه تر به خودش بیاید و بشود همان پیام سابق. هم پرسپولیس از دست یکی از مشکل ساز ترین و گران ترین بازیکنانش راحت شود. بازیکنی که طبق نوشته سازمان لیگ قرارداد این فصلش ۹۵۰ میلیون بوده و به سختی در این فصل بازی هایش دو رقمی شده و خروجی آن هم تنها دو گل به نفت و کارگربنه بندر گز بوده که هر دو هم روی ضربات ایستگاهی به ثمر رسیده است و این اصلا برای باشگاهی چون پرسپولیس که درگیر مشکلات مالی است، تاسف بار خواهد بود.
اما این ها شاید آن قدر مهم نباشد. نکته حائز اهمیت آن است که پدیده یاغی ایسم در فوتبال و ورزش ما روز به روز بیش تر و خطرناک تر می شود و پیام صادقیان نمونه حاد این آفت بزرگ است. آفتی که می تواند هم برای ورزش و هم برای خود آن بازیکن حکم نابودگر را داشته باشد و باید چاره ای عاجل برای این مشکل اندیشیده شود.
و حالا فقط یک معجزه می تواند پیام قصه ما را از یک سقوط آزاد نجات دهد. سقوطی که لحظه به لحظه بر سرعتش افزوده می شود و کار از نصیحت رنج کشیده هایی چون محرمی و خیلی های دیگر گذشته است و حالا تنها امیدمان تاثیر شعرهای رفیق زیر زمینی پیام خواهد بود. شاید به حرمت علی آقا کریمی و آقا مهدوی کیا، پیام کوتاه بیاید!