وقتی یک چهره علمی،غیر علمی حرف می زند

به گزارش خبرگزاری برنا،اما یکنفر وجود دارد که تلاش می کند با استفاده از یک سمت علمی،یک امر بدیهی را تکذیب کند. محمدرضا کردی، نایب رییس پژوهشگاه تربیت بدنی، در گفتگو با یکی از خبرگزاری ها در کمال تعجب مدعی شده است وزارت ورزش و جوانان از وجود افراد تحصیلکرده در ورزش استفاده نمی کند.وی همچنین گفته است که چند بار پیشنهاد همکاری به معاونان وزیر ارائه کرده ولی آنها پاسخی به این پیشنهادات نداده اند.

این جملات جملات تعجب آور از یک دکتر تربیت بدنی شنیده می شود،فردی که اساسا باید حتی در نقد از مبانی علمی بهره بگیرد نه از دلایل عامه! اول باید این پارادوکس رفع شود که منتقدان حرفه ای وزیر درست می گویند یا این منتقد دانشگاهی؟! منتقدان حرفه ای هر از چند گاهی فریاد بر می آورند که وزارت ورزش و جوانان به محلی برای اساتید علم تربیت بدنی تبدیل شده و از وجود افرادی که به صورت حرفه ای ورزش می کنند خالیست! این ادعا همانقدر خالی از منطق است که حرفهای کردی در استفاده نکردن از تحصیلکرده های تربیت بدنی به نظر عجیب می آید.

جهت استحضار آقای کردی و دوستانشان در پژوهشکده عرض می کنیم که اولا وزارت ورزش باید برحسب نیاز از نیروهای آکادمیک استفاده کند نه برحسب علاقه پژوهشکده! وزارت ورزش در کنار کار علمی(که برای اولین بار در تاریخ ورزش کشور مورد توجه قرار گرفته) به نیروهای زبده اجرایی نیاز دارد واساسا اعضای محترم پژوهشکده در این دایره نمی گنجند.ثانیا حتما این پژوهشکده افراد توانمندی دارد ولی همه افراد توانمند و علمی عضو آن نیستند و لزوما هم در راس آن قرار ندارند.اگر جناب کردی ار دایره انصاف نگاه می کرد متوجه می شد در شورای راهبردی وزارت ورزش و جوانان دهها استاد دانشگاه در حال پژوهش،تحقیق و ارائه راهکار هستند آنهم با کمترین چشمداشت! این افراد لزوما هم در شورای راهبردی مرکزی حضور ندارند کما اینکه همه تحصیلکرده در تهران ساکن نیستند بلکه هر استانی با بهره گیری از افراد آکادمیک و دانشگاهی استان خود شورای راهبردی ویژه خود را دارد و از حضور حداقل 16 استاد برجسته تربیت بدنی بهره می برد.اگر این افراد علمی نیستند پس باید به چه کسی لقب تحصیلکرده و علمی را اطلاق کنیم.نکند از منظر آقای کردی هر کسی عضو پژوهشکده نیست  از علم بی بهره است؟

نایب رییس پژوهشکده تربیت بدنی در بخش دیگری از صحبتهایش مدعی شده پیشنهادش برای همکاری عقیم مانده است!قصد ایجاد خدشه به جایگاه علمی آقای کردی و همکارانش را نداریم ولی چرا ایشان تصور می کنند اساتیدی که این روزها با وزارت ورزش همکاری می کنند بهتر از آنها نیستند.مجموعه آقای کردی قرار است چه کمکی کند که دیگر اساتید توانایی آن کمک ها را ندارند؟ و اساسا چرا این فرهنگ غلط در این حوزه جاافتاده که هیچ کسی بهتر از ما نیست؟ پیش نیاز اصلی نگاه علمی احترام به سایر عالمان است و ما پژوهشکده را دعوت می کنیم این پیش نیاز را حتما مد نظر قرار دهند.

محمد رضا کردی البته تلنگری هم به فدراسیون های ورزشی می زند و از غیر علمی بودن آنها گلایه می کند و البته نمی گوید کجا و کی مجموعه وزارت ورزش و جوانان مدعی شده همه چیز علمی شده و تمام! باز نگاه علمی می گوید علمی سازی یک پروسه است نه یک پدیده و هر پروسه ای نیاز به زمان دارد.اینگونه نیست که امروز ورزش را تحویل بگیرید و با یک عجی و مجی ورزش را علمی سازی کنید! آقای کردی و دوستانش بهتر است اول به مجموعه فرصت دهند تا برنامه هایش را پیش ببرند و بعد نقاط ضعف و قوت آن را بازگو کنند نه اینکه در قالب یک مقام علمی،با طرح ادعاهای غیر علمی آب را گل آلود کند و ادامه ماجرا ها!