بکش تا کشته نشوی!

به گزارش سرویس سرویس ورزشی برنا، تا پایان چهاردهمین دوره لیگ برتر فوتبال ایران تنها دو هفته باقی مانده است. تقریبا تمام تیمها تکلیف خود را می دانند و لیگ به چند تکه تقسیم شده است. سه تیم برای قهرمانی می جنگند؛ سه تیم برای کسب سهمیه آسیایی با هم رقابت می کنند؛ چهار تیم نه امیدی به سهمیه آسیا دارند؛ نه خطر سقوط آن ها را تهدید می کند. سرانجام با یک حساب سرانگشتی ۶ تیم از جدول ۱۶ تیمه لیگ برتر باقی می مانند. ۶ تیمی که چرخ لیگ چهاردهم آن طور که توقعش را داشته اند برایشان نچرخیده و اوضاع بر وفق مرادشان نبوده است.

قصد داریم در ادامه آخرین وضعیت این ۶ تیم را مورد بررسی قرار دهیم و احتمال بقا یا سقوطشان در لیگ امسال را مرور کنیم.

گسترش فولاد:

شاگردان فراز کمالوند نسبت به 5 تیم دیگر شانس بیش تری برای بقا دارند. آبی های تبریز در دومین سال حضورشان در لیگ برتر بازهم در هفته های پایانی دغدغه بقا را دارند و باید ببینیم می توانند مانند فصل گذشته در لیگ برتر بمانند یا دوباره باید راهی لیگ آزادگان شوند.

آن ها فصل را با مهدی تارتار آغاز کردند و نتوانستند آن طور که باید و شاید نمایش جالبی داشته باشند و هفته سیزدهم بود که متوسل به فراز کمالوند شدند تا ماموریت نگه داشتن تیم دوم تبریز در لیگ برتر را بر عهده بگیرد. خریدهای خوب و منطقی کمالوند در نیم فصل باعث شد این تیم به خوبی نقاط ضعف خود را بپوشاند و در جدول به وضعیت خود سر و سامان بخشد.

گسترش در حال حاضر با 28 امتیاز در رده یازدهم قرار دارد و اگر بتواند از دو بازی باقی مانده یک برد هم بدست بیاورد؛ ماندش در لیگ چهاردهم قطعی خواهد بود. گسترش در نیم فصل اول و در دو بازی انتهایی اش مقابل پرسپولیس مساوی کرد و با دو گل راه آهن را از پیش رو برداشت. آن ها اگر بتوانند همین عملکرد را در دور برگشت داشته باشند؛ بدون شک در لیگ برتر می مانند.

البته آن ها در دو دیدار اخیرشان مقابل صبا و تراکتور مساوی کرده اند و برای بقا باید به فکر برد باشند. شاید جدال خانگی با پرسپولیس بی انگیزه بتواند فرصت خوبی برای گسترش باشد تا یک سه امتیاز حیاتی را از آن خود کند و خیال خود و آذری زبان ها را راحت کنند.

گسترش فولاد تا به اینجای لیگ 5 برد داشته و 13 بار تن به تساوی داده و در 10 بازی هم شمکست خورده است.

ملوان:

ملوان دو بار در لیگ های دوم و چهارم به لیگ آزادگان سقوط کرده است. آن ها دوباره امسال خطر سقوط را احساس می کنند و هواداران پرشور ملوان دوست ندارند تیمشان از لیگ برتر کنار رود و نمایندگان شمال کشور برای لیگ پانزدهم به صفر برسد.

انزلی چی ها فصل را با نصرت ایراندوست آغاز کردند و با موسیلوویچ به پایان رساندند؛ ولی نتایج ضعیف این تیم باعث شد در پایان نیم فصل اول تنها یک برد را بدست بیاورند و قعرنشین نیم فصل اول لقب بگیرند. نیم فصل دوم هدایت قوهای سپید انزلی به فیروز کریمی سپرده شد. کسی که توانست ملوان را کاملا دچار تحول کند وآن ها را از ته جدول به رتبه 12 برساند.

گرچه ملوانان در سه هفته اخیر 2 تساوی و یک باخت دشت کرده اند و در دو دیدار پایانی هم ابتدا باید در فولاد شهر مقابل ذوب آهنی قرار بگیرند که بدون شک آماده ترین تیم حال حاضر ایران است و سخت در پی کسب سهمیه آسیایی فصل آینده می باشد.

در جدال پایانی هم ملوان باید در خانه از نفت مسجد سلیمانی پذیرایی کند که فقط برد می تواند آن ها را به بقا امیدوار کند. انزلی چی ها در دور رفت  و در دو جدال پایانیشان دو باخت 3-1 و 3-2 را تجربه کردند و اگر بخواهند دوباره همین نتایج را کسب کنند؛ به احتمال قریب به یقین برای سومین بار به لیگ آزادگان سقوط خواهند کرد.

5 برد، 12 تساوی و 11 باخت حاصل کار ملوان در این فصل بوده است و احتمالا اگر بتوانند 4 امتیاز بدست بیاورند خطری من باب سقوط آن ها را تهدید نمی کند.

استقلال خوزستان:

اولین سال حضور خود در لیگ برتر را تجربه می کنند و اصلا دوست ندارند در همان سال اول، انگ آسانسوری بودن به آن ها هم نسبت داده شود. برای همین مردان جوان عبدالله ویسی در تلاشند تا در دو بازی آخر خود بهترین نتایج را کسب کنند و در لیگ برتر بمانند.

البته اگر خوزستانی ها بخواهند در دو بازی انتهایی خود همان کیفیت بازی های قبلیشان را به نمایش بگذارند؛ بدون تردید یکی از اصلی ترین گزینه های سقوط خواهند بود.

تساوی 2-2 با راه آهن  و 0-0 با نفت مسجد سلیمان و در آخر شکست 3-1 مقابل سپاهان، نتایج سه دیدار آخر شاگردان ویسی بوده است.

آن ها در دو جدال پایانی خود ابتدا در البرز کرج مهمان سایپایی خواهند بود که انگیزه خاصی برای ادامه کار ندارد. در آخرین بازی هم در دوئلی 6 امتیازی در ورزشگاه غدیر میزبان پیکان خواهند بود. دیداری که احتمالا بازنده اش باید در لیگ 1 به کار خود ادامه دهد.

آبی های اهواز نیم فصل اول در این مقطع مقابل سایپا و پیکان 4 امتیاز گرفتند.

پیکان:

پیکان دقیقا تیمی است که لقب آسانسور برازنده ش است. آن ها بارها و بارها افتاده اند و بالا آمده اند و این بار هم علی رغم خرج فراوانی که کرده اند و ستاره هایی امثال مهدی رحمتی، جی لوید ساموئل، محمد نصرتی، امیرحسین فشنگچی و سعید دقیقی را جذب کرده اند؛ از همان ابتدا با چالش روبرو بودند و با اینکه در اواسط نیم فصل اول به چند برد دست پیدا کردند ولی سرانجام به صورت توافقی با منصور ابراهیم زاده قطع همکاری کردند و هدایت تیمشان در نیم فصل دوم را به صمد مرفاوی سپردند. ولی بر خلاف چیزی که انتظارش را داشتند شرایط بدتر شد و هنوز سفید سرمه ای ها نتوانسته اند با صمد بردی را به ارمغان بیاورند.

مهم ترین مشکل این فصل پیکان فقدان وجود یک مهاجم آمده در تیمشان است. آن ها تنها در این فصل 13 گل به ثمر رسانده اند و همین باعث شده در حال حاضر با 25 امتیاز در مکان چهاردهم باشند.

آن ها در سه جدال آخرشان گلی نزده اند و تنها یک امتیاز بدست آورده اند و برای ماندن باید هر دو بازی خود را با پیروزی پشت سر بگذارند. دو دیداری که در برابر تیمهای راه آهن و استقلال خوزستان انجام می شود و هر دو دیدار به معنای کلمه برای خودروسازان حکم مرگ و زندگی را دارد و باید ببینیم می توانند خودشان را در لیگبرتر نگه دارند یا خیر. پیکان نیم فصل اول در همچنین زمانی مقابل راه آهن و استقلال خوزستان به تساوی رسید.

4 برد، 13 مساوی و11 باخت حاصل کار سفیدهای تهرانی تا به اینجای لیگ چهاردهم بوده است.

راه آهن:

بداقبال ترین تیم این فصل فوتبال کشورمان با فاصله، راه آهن بود. تیمی که از ابتدا به جز داخل زمین؛ در خارج از آن و در حوزه مدیریتی دچار مشکل بود و حضورش در لیگ امسال هم در هاله ای از ابهام قرار داشت و در آخرین روزها بسته شدند و در لیگ چهاردهم حضور پیدا کردند.

آن ها لیگ را با حمید استیلی آغاز کردند ولی علی رغم بازی های تماشاگرپسندانه نمی توانستند نتیجه بگیرند. مهم ترین مشکل تیم حمید استیلی ضعف خط دفاعی بود. آن ها تا به اینجای فصل 46 گل دریافت کرده اند. بعد از استیلی هدایت این تیم به علی لطیفی رسید اما بعد از سه شکست، بازیکن سابق استقلال از کار برکنار شد و فرهاد کاظمی پس از مدت ها به لیگ برتر بازگشت و سرمربی گری راه آهن را قبول کرد.

با آمدن آقا فرهاد کمی وضعیت راه آهن بهتر شد؛ اما این قدر آن ها امتیاز از دست داده بودند که باز هم جزو اصلی ترین گزینه های سقوط به شمار می رفتند و می روند. هم اکنون طلایی پوشان با 25 امتیاز  و تفاضل گل کمتر نسبت به پیکان در جایگاه پانزدهم قرار دارند و دو برد مقابل تیمهای پیکان و گسترش فولاد، که هر دو هم 6 امتیازی است می تواند راه آهن را در لیگ برتر حفظ کند.

آن ها در نیم فصل اول از این دو بازی تنها 1 امتیاز گرفتند و اگر بازهم همین نتایج برایشان حاصل شود؛ باید شاهد دومین سقوط این تیم با قدمت باشیم. 6 برد، 7 مساوی و 15 شکست کارنامه راه آهن تا هفته بیست و هشتم بوده است.

نفت مسجد سلیمان:

لیگ برتری بسته نشده بودند و از همان ابتدا هم تصور می شد یکی از فانوس به دستان نفت مسجد سلیمان است. تیمی که با عبدالمجید باقری نیا کار خود را آغاز کرد اما در حسرت برد باقی مانده بود و نمی توانست با سه امتیاز از زمین خارج شود. همین باعث شد در اواسط نیم فصل اول هدایت نفتی ها به یک مربی بومی به نام بهروز مکوندی واگذار شود. بهروز توانست شوک خوبی به نفتی ها وارد کند و آن ها را در بازی های خانگی قدرتمند تر از گذشته نشان دهد اما رفته رفته نتایج مکوندی هم رو به افول رفت و مشکلات مالی هم چند بار کار این تیم را به اعتصاب و سفر با اتوبوس کشاند.

حالا مسجد سلیمانی ها با 22 امتیاز تیم آخر جدول 16 تیمی لیگ برتر هستند و حتی اگر بتوانند دو بازی آخر خود را هم ببرند بازهم باید به مابقی نتایج امید داشته باشند و معجزه ای که بتواند آن ها را در لیگ برتر نگه دارد.

آن ها دو دیدار آخر خود در نیم فصل اول را با یک گل به سپاهان باختند و مقابل پیکان هم 1-1 کردند. شاگردان مکوندی در سه بازی آخر تنها 1 امتیاز گرفتند.

در آخر باید ببینیم کدام تیمها با لیگ برتر خداحافظی می کنند و کدام تیمها می توانند جان سالم به در ببرند و حداقل یک فصل دیگر در لیگ برتر باقی بمانند..