" هیئت باشگاه تصمیم به برکناری آنچلوتی گرفت. برای همه ما تصمیم بسیار دشواری بود. در این باشگاه حضور نداریم که تصمیماتی آسان بگیریم. در رئال مادرید توقعات بسیار بالاست و باید تغییراتی ایجاد می کردیم. هفته آینده نام مربی جدید را اعلام خواهیم کرد.
من علاقه زیادی به آنچلوتی دارم و او بخشی از تاریخ ماست زیرا ما دهمین قهرمانی در چمپیونزلیگ را با او به دست آوردیم؛ اما انتظارات در رئال بالاست و ما نیاز به تغییر داشتیم."
این ها صحبت های فلورنتینو پرز رئیس باشگاه رئال مادرید بعد از کنفرانس خبری دیشب بود. کارلو آنچلوتی هم در امان نماند و بعد از 2 فصل همکاری با قوهای سپید، از سمتش اخراج شد. پرز بر خلاف صحبت هایش طبق عادت همیشگی، خیلی راحت مربی های خود را اخراج می کند و کارلتو هم از این قاعده مستثنی نبود. گواه این مطلب را می توانید آرسنیو، هاینکس، توشاک، دل بوسکه، کی روش، لوکزامبورگو، کارو، پیگرینی و مورینیو بپرسید.
فلورنتنیو به آورنده دسیمای رئالی ها در اروپا هم رحم نکرد و علی رغم حمایت هایی که هواداران و بازیکنان از جمله رونالدو از او می کردند؛ تصمیم بر کنار گذاشتن کارلتو گرفت.
آنچلوتی 55 ساله دهمین مربی ای بود که در دوران ریاست پرز جایگاه خود را از دست داده است. در طول دوران 16 ساله ریاست پرز در کهکشانی ها، تنها دل بوسکه و مورینیو بودند که بیش از 2 سال روی نیمکت رئالی ها دوام آوردند.
25 ژوئن 2013 بود که کارلتو با قراردادی سه ساله در هفتمین تجربه مربیگریش، سخت ترین و پرحاشیه ترین تجربه تاریخ خود را امضا کرد. او قبول کرد هدایت تیمی را بر عهده بگیرد که اگر جام بگیری و خوب بازی نکنی اخراجت می کنند و اگر خوب بازی کنی و جام نگیری باز هم محکومی به جدایی و کارلو در نهایت به عاقبت دومی دچار شد.
کارلتو در طول دو فصلی که بر روی نیمکت داغ و پر حرف و حدیث سلطنتی ها نشست؛ موفق به گرفتن 4 جام شد که هر 4 جام در همان سال اول بدست آمد. قهرمانی در کوپا دل ری با شکست رقیب سنتی در ویسنته کالدرون، قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا با غلبه بر هم شهری نه چندان دوست داشتنی و متعاقب آن به دست آوردن دسیمای دست نیافتنی بعد از 12 سال که محبوبیت مرد خوش تیپ ایتالیایی را نزد تیفوسی های اسپانیایی بیش از پیش کرد.
موفقیت ها همچنان ادامه داشت. قهرمانی سوپر کاپ با شکست سویا و جام باشگاه های جهان با از پیش رو برداشتن استودیانتس کاری کرد تا پرز جرات نکند طبق عادت همیشگی اش مربی اش را عوض کند.
قهرمانی آخر رئالی ها که همان جام جهانی باشگاه ها بود؛ برای کارلو و تیمش خوش یمن نبود و مصادف شد با آغاز نگون بختی کهکشانی ها. آن ها صدر نشینی لالیگا را از دست دادند، کوپا دل ری را به اتلتیکو باختند و کم کم حمایت شدید هواداران را از دست دادند. تدریجا صدای اعتراض ها را می شد از سمت تماشاچیان شنید. اعتراض هایی که بیش تر متوجه بازیکنان می شد؛ از کاپیتان کاسیاس تا مرد 100 میلیون دلاری، گرث بیل.
صعود رئال به نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا باعث شد تا دوباره امید در بین هواداران رئال زنده شود.
اما اتفاقی که نباید می افتاد؛ افتاد. رئال در نیمه نهایی چمپیونز لیگ کم آورد و به یوونتوس باخت. کارلتو از دوستان قدیمی، از هموطنانش زخم خورد. زخمی که یکی از اصلی ترین دلایل اخراجش از پایتخت نشینان هم شد.
پرز کم کم نوع مصاحبه هایش تغییر کرد. دیگر رنگ حمایت را نمی شد از حرف های رئیس کم طاقت شنید. شاید نتایج بی نظیر بارسلونا در این فصل و همچنین باختن در ال کلاسیکوی برگشت، باعث شده بود تا فشار بیش از پیش بر روی دوش کارلتو سنگینی کند. فشاری که با مسجل شدن قهرمانی بارسا در لالیگا، به روی سر آقای سرمربی آوار شد.
در نهایت کارلتو 25 می 2015 از سمتش به محترمانه ترین شکل ممکن برکنار شد. در حالی که موفق شد بهترین کارنامه دوران مربیگری خود را به جای بگذارد. کارنامه ای که در 119 بازی، 89 برد، 14 مساوی و 16 باخت را درپی داشت. رکورد 79/74% پیروزی منحصر به فرد ترین آمار کارلتو در سال های سکان داریش بود.
آمار این سرمربی ایتالیایی کاملا رو به صعود بود و در رئال به اوج شکوفایی رسید. آنچلوتی در رئال بهترین مربی سال 2014 فیفا شد و با قهرمانی در لیگ قهرمانان به همراه سر مت بازبی، دومین مربی تاریخ شد که توانسته سه جام اروپایی را بدست بیاورد. شاید به همین دلیل بود که خودش میلی به جدایی نداشت و می خواست یک فصل دیگر در رئال بماند.
اما هر چه بود قصه کارلتو و قوهای سپید یکسال پیش از اتمام قرارداد دو طرف خاتمه یافت و این مربی ایتالیایی برای نشان دادن علاقه اش به رئالی ها، تمامی بلیط های دیدارهای خانگی رئال در فصل پیش رو را برای خودش پیش خرید کرد تا بتواند بازی های سفید پوشان را از نزدیک به نظاره بنشیند.
وی پس از شنیدن خبر اخراجش در صفحه اجتماعی خود نوشت: می خواهم که این دو فصل فوق العاده در رئال مادرید را تا همیشه در خاطرم نگه دارم. ممنون از باشگاه، هواداران و بازیکنان.
حالا باید ببینیم نیمکت پرافتخارترین تیم اروپا به کدام سرمربی خوشبخت! می رسد. صحبت از آمدن رافا بنیتز و یورگن کلوپ به گوش می رسد و ما نمی دانیم باید علاقه شخصی پرز به رافا را باور کنیم یا معلم زبان اسپانیایی یورگن کلوپ.