به گزارش گروه جوان و جامعه خبرگزاری برنا ، دکتر امیرهادی رضوانی، افزود: یکی از مهمترین و بزرگترین معضلات اجتماعی در زندگی امروز زوجها بخصوص زوج های جوان پدیده ی طلاق عاطفی است. متاسفانه امروزه اعضای یک خانواده با وجود اینکه در کنار همدیگر زندگی می کنند اما ارتباط، تعاملات کلامی و فیزیکی آنها بسیار پایین است و افراد کاملا از یکدیگر دور هستند و این ریشه اصلی شکل گیری بحران های زندگی های زوجین است و باید این پدیده بطور اساسی و کارشناسانه بررسی و برای رفع آن چاره سازی کرد.
به گفته وی طلاق عاطفی به معنای جدایی روحی و معنوی زوجین از یکدیگر است، در این شرایط تعهد زوجین نسبت به یکدیگر از بین می رود و فرزندان یا ترس از تبعات پس از طلاق ثبتی، علت اصلی ماندن آنها در کنار یکدیگر است.
بیشترین طلاق عاطفی در سه تا چهار سال اول ازدواج
این روانشناس اجتماعی با بیان اینکه بیشترین طلاق عاطفی در سه تا چهار سال اول ازدواج اتفاق می افتد خاطرنشان کرد: سردی رابطه میان زن و شوهر سبب تضعیف ارتباط عاطفی میان زوجین میشود که در این صورت زوجها با یکدیگر بیگانه میشوند و تنها حکم یک همخانه را پیدا میکنند که از لحاظ روحی و جسمی خط و مرزهایی را برای یکدیگر تعیین میکنند که این امر به طور قطع موجب کم رنگ شدن علایق، مسوولیت و در نهایت طلاق شناسنامه ای می شود.
نرخ طلاق عاطفی بین زوج های ایرانی بسیار بیشتر از جوامع دیگر است
دکتر رضوانی با بیان اینکه طلاق عاطفی ریشه اکثر آسیب های اجتماعی و فردی در زندگی های خانوادگی جامعه ما است یادآور شد: متاسفانه نرخ طلاق عاطفی بین زوج های ایرانی بسیار بیشتر از جوامع دیگر است چرا که ازدواج در جامعه ما یک موضوع عرفی و فرهنگی است. بر این اساس خانواده ها مسئله طلاق را امری ناپسند و پایانی ترین راه برای نجات از بحران می دانند، بنابراین زندگی در چنین شرایطی آسیب های خانوادگی، اجتماعی و فردی نظیر اختلافات خانوادگی، خشونت، پرخاشگری، بی اعتمادی، افسردگی، اضطراب، تنش، عصبانیت، خیانت، بی اخلاقی، تفکرات منفی، اعتیاد و طلاق در جامعه را افزایش می دهد.
رواج زندگی های جنسی خارج از چارچوب اخلاقی و شرعی در پی طلاق عاطفی
به گفته این روانشناس، پدیده طلاق در هر دو صورت عاطفی و شناسنامه ای آسیب های بسیار جبران ناپذیری برای فرد و اجتماع به همراه دارد در واقع در صورت ادامه زندگی با وجود طلاق عاطفی، زندگی های جنسی خارج از چارچوب اخلاقی و شرعی است افزایش می یابد و در طلاق ثبتی نیز از آسیب های اجتماعی ناشی از آن در امان نخواهیم بود.
وی در ادامه به مهم ترین دلایل بروز طلاق عاطفی در خانواده ها اشاره کرد و گفت: تسلط فضای مجازی در اثر رشد روز افزون تکنولوژی ها، روزمرگی، مشغله های اقتصادی، ناآشنایی زوجین با شیوه های صحیح مهارت های ارتباطی، رواج بی اعتمادی بین زوجین، بدبینی، سوء ظن، بی مسوولیتی، نداشتن تفریحات سالم، ازدواج زودرس و ناخواسته یا ازدواج غلط، عدم درک متقابل زوجین، نداشتن شناخت کافی از روحیات طرف مقابل از دلایل بروز طلاق عاطفی بین زوجین است.
آسیب های ناشی از طلاق عاطفی بسیار مخرب تر از طلاق ثبتی و رسمی
این روانشناس حوزه خانواده، آسیب های ناشی از طلاق عاطفی را بسیار مخرب تر از طلاق ثبتی و رسمی دانست و افزود: نگاه زوجین نسبت به زندگی باید یک نگاه مثبت توام با صمیمیت و مهربانی باشد. توهمات، سوء ظن های خیالی و غیرواقعی تنها روابط بین آنها را سرد و بی احساس می کند بنابراین زوجین باید از تفکراتی که استحکام روابط و بنیان خانواده را خدشه دار می کنند پرهیز کنند.
وی خاطر نشان کرد: متاسفانه بسیاری از زوجین فرزندآوری را یکی از اساسی ترین راه حل جبران خلا های ناشی از طلاق عاطفی خود می دانند در حالی که این راهکار نه تنها کمکی به حل مسئله نخواهد کرد بلکه فرد دیگر را قربانی خودخواهی های خود کرده ایم.
دستگاههای متولی آموزش باید به مقوله رعایت اخلاق در بین زوجین توجه جدی کنند
رضوانی همچنین بر لزوم آموزش های اخلاقی و مهارت های ارتباطی بین زوجین تاکید کرد و گفت: مطمئنا پیشگیری از بروز و شیوع طلاق عاطفی بین زوجین نیازمند اجرای برنامههای درست، مستمر آگاهسازی، آموزش مهارتهای زندگی و استفاده از مشاوره های خانوادگی پیش از ازدواج است که قطعا نقش بسیارتاثیرگذاری در پیشگیری و کاهش طلاق عاطفی دارد. و البته دستگاههای متولی آموزش باید به مقوله رعایت اخلاق در بین زوجین توجه جدی کنند و اگر به این مقوله بیتوجهی شود، قطعا نظام خانواده دچار آسیب شدیدتر خواهد شد.