پیش به سوی ریو!

به گزارش سرویس ورزشی برنا، دیروز اردوی تیم ملی بسکتبال کشورمان در سالن آزادی به اتمام رسید و این تیم امروز راهی چین خواهد شد تا در مسابقات اطلس کاپ و بعد از آن تورنمنت سوژو این کشور که با حضور 8 تیم برگزار می شود؛ شرکت کند.

ایران در اطلس کاپ با تیمهای  ایتالیا، چین و اسلواکی هم گروه است.این مسابقات می تواند آزمون خوبی برای شاگردان درک باوئرمن باشد تا خود را کم کم به شرایط مسابقه برسانند. از طرفی این رقابت ها درحضور تیمهای ژاپن و چین برگزار می شود. تیمهایی که خواه ناخواه در مسیر قهرمانی کشورمان در جام ملت های آسیا حضور خواهند داشت و آشنایی بچه ها و کادر فنی با نفرات این دو تیم می تواند تاثیر مثبتی در روند کار تیم ملی داشته باشد.

قرار است بعد از این مسابقات تیم ملی جهت کسب آمادگی بیش تر راهی آلمان شود تا در لورکوزن، اردویی چند روزه را برپا کند وبعد از آن در صورت مساعد بودن شرایط، راهی اردوی مجارستان شود تا خود را در آستانه جام ویلیام جونز به مرز آمادگی برساند.

متاسفانه تیم ملی ما به دلیل مشخص نبودن رئیس فدراسیون و بعد از آن نداشتن سرمربی، چند ماه در بلاتکلیفی تمام به سر برد و از تیمهای رقیب، از جمله  چین، کره جنوبی، لبنان و فیلیپین عقب افتاد و همین، نگرانی ها را در رابطه با موفقیت این تیم افزایش داد. صحبت های محمود مشحون با برنا بعد از انتصاب دوباره به عنوان رییس فدراسیون بسکتبال در این رابطه خواندنی است: متاسفانه شرایط تیم ملی بزگسالان بحرانی است و این را نمی توان کتمان کرد. چند ماه است که نه انتخابی ای برگزار شده و نه شاهد برگزاری اردویی بودیم.  شرایط تیم بزرگسالان خوب نیست و شانس ما برای حضور در المپیک ریو کمتر از 50% است.

این صحبت های مشحون موجب جدی تر شدن نگرانی ها شد و همه پیگیر این بودند تا سرمربی تیم ملی هر چه زود تر انتخاب شود اما متاسفانه پروسه انتخاب سرمربی هم طولانی شد و به درازا کشید و سرانجام درک باوئرمن سرمربی نام آشنای آلمانی هدایت آسمان خراش های وطنی را بر عهده گرفت.

باوئرمن از زمانی که زمام کار تیم ملی بزرگسالان علی رغم فلسفه آلمانی ها که معمولا بسیار خشک و جدی هستند و خیلی دیر با افراد مختلف رابطه برقرار می کنند؛ توانسته رابطه خوبی با بازیکنان ایجاد کند و از طرفی با کار کردن روی مهم ترین نقطه ضعف بسکتبال ما یعنی کارهای دفاعی و اصول آن، ما را در این زمینه به یک بالانس قابل قبول برساند که البته این مساله هم نیاز به زمان دارد .

بدون شک خستگی حاصل از لیگ فرسایشی دوره قبل در روند آمادگی بچه ها موثر بوده و زمان می برد تا بازیکنان به شرایط عادی بازگردند و همچنین به طور کامل با تفکرات سرمربی آلمانی آداپته و هماهنگ شوند.

یکی از مهم ترین نگرانی هایی که در این روزها در جامعه بسکتبال وجود داشت؛ اختلاف به وجود آمده بین مهدی کامرانی و صمد نیکخواه بهرامی که جزو بزرگان تیم ملی هم به حساب می آمدند، بود که با دیدن جو دوستانه اردوی تیم ملی و همچنین صحبت های مهدی کامرانی با خبرنگار برنا این نگرانی ها به کل از بین رفت: من و صمد از دوازده سالگی در کنار هم رشد کردیم و از همه بیش تر باهم صمیمی هستیم. در رابطه با کدورت به وجود آمده بین من و صمد هم  باید به این نکته اشاره کنم که یک سوء تفاهم باعث ایجاد همچنین کدورتی شد که با صحبت های من با صمد همه چیز حل و فصل شد و مشکلی هم  در این رابطه وجود ندارد.

در نهایت  و با توجه به شرایط به وجود آمده می توان گفت کار ما مطابق انتظار، برای المپیکی شدن سخت و دشوار است اما بدون شک شرایط نسبت به قبل امیدوار کننده تر شده و صحبت های بچه ها مبنی بر اینکه مطمئن بودند در جام ملت ها قهرمان می شوند؛ دلگرمی خاصی در دل همه به وجود آورده است. امیدواریم درک باوئرمن بتواند هر چه سریع تر و در این ۶۰ روز باقیمانده تا آغاز جام ملت های آسیا در چین ترکیب دلخواه خود را در مسابقات پیش رو شناسایی کند تا مشکلی از این بابت در جام ملت ها که حکم مرگ و زندگی برای ما خواهد داشت؛ به وجود نیاید و ایران بتواند  برای سومین بار راهی المپیک شود.

تحقیقا استارت ماموریت بزرگ بسکتبالیست ها از چین و اطلس کاپ زده خواهد شد و در کنار تلاش و همت بچه ها و کادر فنی و مسئولان فدراسیون، حمایت اصحاب رسانه هم نقشی اساسی را بازی خواهد کرد. چرا که ممکن است تغییر تفکر حاکم بر تیم ملی از یک ذهنیت شرقی به غربی با تزلزل هایی همراه باشد و همین مورد نیازمند صبر و اهتمام بیش تر از سوی مطبوعات و همچنین مردم خواهد بود.  پس همه با هم پیش به سوی ریو!