خبرگزاری برنا ایلام، خرداد ماه امسال به پسرم قول داده بودم که اگر در امتحانات پایان سال با معدل بالا قبول شود ؛ تابستان می تواند همه ی فیلم ها سینمای ایلام را با هم ببینیم.خوشبختانه او به قولش عمل کرد و با معدل ۲۰ قبول شد و وعده ی من را یادآور شد.
اولین هفته ی تیرماه با شادی و شعف و پس از مشاهده تیزر فیلم های سینمایی سراسر کشور در سیمای ملی ؛همراه پسرم راهی سینما شدیم. به آسانی در نزدیک سینمای ایلام ماشین خود را پارک کردم تا راهی سینما شویم.اما در کمال تعجب هرچه بیشتر گشتیم اثری از سینمای مرکز استان پیدا نکردیم. وقتی بیشتر دقت کردیم دیدیم ای دل غافل؛ ماشین مان زودتر وارد سینما شده و سینمای ایلام به پارکینگ مراجعان مطب پزشکان تبدیل شده و بجای بلیط سینما ؛ قبض پارکینگ می نوشتند !!
آری شاید ایلام تنها استان بدون سینمای کشور باشد. عجیب است مرکز یک استان بدون سینما !!!
هنر هفتم در ایلام غریب و فراموش شده است .هرچه باشد ؛ سینما سینما است و نماد هنر هفتم در جهان.سینما قسمت مهمی از اوقات فراغت همه مردم را پر میکند و از وسایل انتقال فرهنگ و ارزش ها و هنجارها از نسلی به نسل دیگر است. استقبال مردم از سینما و فروش فیلم ها هم حکایت دیگری است .علی رغم رشد بی سابقه رسانه های تصویری دیگر ؛ سینما همچنان صفای خاص خودش دارد. انتظار نمایش فیلم ؛انتظار استراحت وسط فیلم ؛صدای تخمه و آجیل ؛تاریکی مطلق و ….همه و همه از ویژگی های منحصر به فرد سینماست .
مسوولین فرهنگی استان ایلام ؛ باید از قول و گفتار خارج شوند و وارد فاز عمل گردند.چقدر وعده های خالی و بدون نتیجه ؛ نسل جوان و نوجوان این استان حق دارند که فیلم های تولید شده توسط کارگردان های برجسته ی این کشور را همزمان با سراسر ایران تماشا کنند.
چه کسی باید پاسخگوی این فقر بزرگ و کمبود فرهنگی – هنری باشد؟ قبول داریم که ایلام همزاد و همنشین دایمی محرومیت است ولی باور کنیم محرومیت از سینما را میتوان با مدیریت درست و با اندکی بودجه سر وسامان داد و سینمای ایلام را فعال ساخت.
باور کنیم که علل برخی ضعف ها و عقب ماندگی ها خودمان و سیستم مدیریتی حاکم بر استان مان در گذشته و شاید حال می باشد. درست است که ما در جغرافیای محرومیت قرار داریم ؛ اما حرکت به سمت خروج از این محرومیت برعهده ی خودماست.
باور کنیم که نداشتن سینما در مرکز استان ؛ بیشترین لطمه و ضربه را به فرهنگ و هنر استان زده و ما را در بین استان های کشور قعرنشین امور فرهنگی می گرداند و برای هر ایلامی مایه ی سرافکندگی است که مرکز استان بدون سینما باشد.
باور کنیم که مردم صحبت های مسولین را به دقت پیگیری میکنند و در صورت بیان وعده هایی که تحقق نمی یابند ؛ بار دیگر به سخن و صحبت آن مسوول توجه نمی کنند.
ما نباید همه گرفتاری ها را بر گردن واژه محرومیت بندازیم و خود آسوده و فارغ از هر گرفتاری نظاره گر امور باشیم.ما باید خودمان خیلی پیش تر استارت خروج از این محرومیت را زده باشیم تا شاید روزی به انتهای آن نزدیک شویم .
شهروندان استان از مسوولین فرهنگی استان و بخصوص شخص استاندار؛ که فردی فرهنگ دوست و با اصالت می باشند ؛انتظار می رود که شخصا آستین همت بالا زده و در یک اقدام آنی و با برنامه ای مدون و در جهت کمک به فرهنگ و هنر استان و تربیت فرهنگی نسل نوجوان و جوان نسبت به رفع مشکلات موجود و راه اندازی سینمای ایلام همت گمارند .
مجتبی شیرخانی، روزنامه نگار