به گزارش خبرگزاری برنا، بعیدی نژاد در صفحه اینستاگرامش نوشت: از بزرگترین بشارتها برای ما معرفی سوره یاسین بعنوان قلب قرآن است که مستند به روایتی است که از محکمات روایات تمامی مسلمین میباشد که "هر چیزی را قلبی ست و قلب قرآن سوره یاسین است" و شگفت آنکه یاسین اینجا از حروف مقطع قرآن مانند "الم" نیست بلکه نامی از نامهای حضرت رسول خاتم (ص) است، رسولی که خود "قلب" عالم امکان است.
و اینها همه نمایانگر آنست که این سوره واجد معارف ویژه و منحصر به فردی است که شاید نمونه آن در جای دیگر پیدا نشود. سوره یاسین سی و ششمین سوره قرآن کریم است که در مکه نازل شده است و بهمین واسطه بیش از آنکه به تبیین احکام و حدود الهی که ویژگی اصلی تر سوره هایی است که در مدینه نازل میشوند، به اصول بنیادین معارف الهی میپردازد که این سوره به نحو اتم و اکمل به لب لباب آنها یعنی توحید و نبوت و معاد پرداخته است. خداوند در این سوره با شروعی کوبنده بعد از ذکر نام رسول به یاسین، بر قرآن عظیم قسم یاد میکند.
اینجا خداست که قسم یاد میکند، آنهم بر بزرگترین هدیه آسمانی مبتنی بر وحی، آنهم قرآنی که عظیم است، و بعد هم قسم برای آنکه تاکید نماید بر اینکه ای پیامبر تو فرستاده ما هستی.
این سوره انسان را به پیروی از راه پیامبران عظام فرامیخواند که صراط مستقیم است و جوهر رسالت انبیا نیز توحید و شهادت بر احاطه حضرت حق بر تمام ملک و ملکوت است، و آنهم مسیری است که از او شروع و به او نیز ختم میشود و معاد بعنوان پایان مسیر حرکت ما از این جهان امری ضروری و حتمی است. و پایان سوره با آیه ای از آیات ممتاز قرآن کریم پایان می یابد که خلقت هر چیز در عرصه هستی فقط به اراده الهی متوقف است و هر آنچه را بخواهد خلق کند تنها میگوید "بشو" و آن "میشود". مرحوم علامه طباطبایی میفرمایند که در جوانی از عارف بزرگ آیت الله قاضی سوال میکنند که چرا سوره یاسین قلب قرآن خوانده شده، و ایشان این آیه را دلیل آن دانسته اند، آیه ای که قیمومت مطلق پروردگار بر نظام خلقت را تبیین میکند.
و با این مقدمات عجیب نیست که پیامبر اکرم (ص) فرمودند که من دوست می دارم سوره یاسین در قلب مومنین جای گیرد.
اهل بیت آثار تلاوت و تکرار تلاوتهای این سوره را بسیار دانسته و تاکید فرموده اند که این سوره حفظ و روزی صاحب خود را تضمین میکند. کلام آیت الله وحید خراسانی در عظمت خواندن مداوم این سوره کافیست که می فرمایند اگر مومنین آگاه از خواندن آن غفلت نمایند، چنان حسرتی بر دل خواهند خورد که هیچ چیز نمیتواند آنرا رفع نماید. توفیق خواندن هر روز این سوره را از خداوند می خواهیم تا به لطف او معارف عظیم این سوره بر قلب ما جای گیرد.